Pređi na sadržaj

Jan Glozik

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jan Glozik
Lični podaci
Datum rođenja(1957-00-00)1957.(66/67 god.)
Mesto rođenjaKovačica, FNR Jugoslavija
Umetnički rad
Poljenaivno slikarstvo

Jan Glozik (Kovačica, 1957) srpski je naivni slikar koji živi i stvara u Kovačiciu. Iako po vokaciji radnik, intenzivno se bavi naivnim slikarstvom. Jedan je od stalnih članova Galerije naivne umetnosti u Kovačici.

Život i karijera

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1957. godine u Kovačici. Tu sam i završio osnovnu školu, i za taj period dečačkog života vezan je i početak njegovog interovanja za slikarstvo. Po vokaciji radnik u Fabrici šećera „Jedinstvo”, paralelno se bavio i naivnim slikarstvom. Presudno za njegovno likovno opredeljenje imao je njegov nastavnik likovnog vaspitanja koji je đake vodio na posete izložbi radova kovačičkih slikara. Opčinjen slikama, pokušavavao je u početku bezuspešno da sam naslika nešto na platno. Kako mu to mi nije polazilo za kičicom, zbog nepoznavanja osnovne tehnike pripremanja platna, razrađivanja boja i slično, obratio se za pomoć Zuzani Halupovoj. Ona mu je svesrdno pomogla i uputila ga u tajne pripremanja platna i tehniku slikanja. Napokon je početkoom 1975. godine, Glozik naslikao i svoju prvu sliku, koju je nazvao „Odlazak na njivu”". Kako je tih godina osnovan Klub mladih kovačičkih slikara. Glozik je dosta vrema provodio sa predsednikom kluba Martinom Kizuraom, koji je kasnije postao akademski slikar, i sa njim razgovarao o slikarstvu, putovao u Italiju, gde se upoznao sa stvaralaštvom italijanskih starih majstora slikarstva.[1]

Svojim slikama Glozik je mnogo puta podržao humanitarne akcije raznog tipa u Srbiji.

Likovno stvaralaštvo

[uredi | uredi izvor]

Još kao dečak Glozik je spoznao tradicionalne vrednosti kolorita slovačkog folklora kojim se karakterisala Slovačka narodna tradicija. Na početku stvaralaštva slike su mu tamnog kolorita (sa tamnim, skoro crnim nebom), sa predimenzioniranim ljudskom figurom i raznorodnom tematikom bez dominantnog motiva. Za razliku od drugih slikara „kovačičke škole”, koji su na svojim slikama naglašavali kolorit slovačke narodne nošnje, Glozik nije isticao njene dekorativne elemente. Zato je odeća naslikanih osoba na njegovim slikama jednostavna - seljačka. Dok su naslikana lica na njegovim slikama sa „izgledom melanholičnog, težačka, locirana tu negde u selu, pored kuća od naboja, trošne tarabe, ili na njivi”.

U kasnijoj slikarskoj fazi Glozikove slike obiluju detaljima (bundeve, krčazi za vino, seoski muzičari). Iako je nebo na Glozikovim slikama vrlo često tamno, skoro crno, kroz sumorne oblake probija se blještavo sunce kojim Gložik osvetljava težake.

Jan Glozik: „Dvesta godina Kovačice”, (2012)

Izložbe

[uredi | uredi izvor]

Od 1975 godine od kada je Jan Glozik počeo da stvara svoje prve slike, redovno je izlagao na tradicionalnim izložbama Kluba mladih kovačičkih slikara, koje su se održavale u maju mesecu svake godine u Kovačici. Sredinom osamdesetih godina došle su na red i prve „(prave)” izložbe na kojima je učestvovao sa članovima kluba: 1983. na izložbi u Kovačici i 1989 godine u Pančevu. Nakon što je postao član Galerije naivne umetnosti u Kovačici Glozik je počeo da redovno učestvuje u svim njenim aktivnostima u Srbiji i inostranstvu. Prvu samostalnu izložbu u Srbiji imao je 1983. godine u rodnoj Kovačici, a prvu u inostranstvu 1992. godine u Bratislavi. Do sada je imao više od 40 samostalnih izložbi u zemlji i inostranstvu.

Samostalne izložbe

[uredi | uredi izvor]
Godina Mesto održavanja i naziv izložbe[2]
1989.
  • Galerija Tamiš, Pančevo
1992.
  • Galerija naivne umetnosti Kovačica, Kovačica
  • Turcianska Galeria Martin, Martin Slovačka.
1993.
  • Kulturni centar Beograda, Beograd
1994.
  • International Monetary fund World bank, Vašington, SAD.
1995.
  • Gallery Casper, Morges, Švajcarska
  • Gallery Jambory, Dronten, Holandija
1996.
1997.
  • National library gallery, Bukurešt, Rumunija
  • Gallery MIRO, Snina Slovačka.
1998.
  • Gallery Quinto do Lago, Lisabon, Portugal
1999.
  • Galerija poljoprivrednog kluba, Kulpin
  • Galerija 3. oktobar, Kovačica
2000.
  • Galerija Pečat - 2000 - Novi Sad
  • Galerija 3. oktobar, Kovačica
2001.
  • Gallery MIRO, Snina, Slovačka.
  • Galerija „Pečat”, Novi sad
2002.
  • Gallery of Slovak embassy, London, Velika Britanija
  • Galerija 3. oktobar, Kovačica
2003.
  • Gallery Andy, Bratislava, Slovačka.
2004.
  • Galerija doma Vojske Srbije, Beograd
2005.
  • Galerija zadužbine kralja Petra I, Topola
  • Galeria na Namesti, Topolčani, Slovačka.
2006.
  • Gallery Infocen Svk. ekonom. knižnice EU, Bratislava, Slovačka.
2007.
  • Gallery Malmitalo, Helsinki, Finska
  • Gallery Metropolitan art museum, Tokiji, Japan
  • Galerija Babka, Kovačica
2009.
  • Galeria Prezidentskeho palaca, Bratislava, Slovačka.
2011.
  • Galerija Diplomatskog kluba Beograd, Beograd
2013.
  • Biblioteka u Šabapcu, Šabac
  • Embassy of Slovak republic in China, Beijing, Kina
  • Czechoslovak - Chinese Friendship Farm Art Pavilion, Šangaj, Kina
  • Swissotel Kempinski Beijing, Beijing, Kina
2015.
  • Ministry of Foreign and European Affairs of the Slovak Republic, Bratislava, Slovačka.
Jan Glozik: „Stodevedeset godina Kovačice”, (2012)

Priznanja

[uredi | uredi izvor]

Za svoj rad dobio je mnoga priznanja i nagrade:

  • 1995. — Prix Suisse et prix Europe de peinture primitive moderne, Švajcarska;
  • 1996. — II Bienale insity Trenčin, Slovačka, Slovačka;
  • 1999. — Salonul international de arta naive Bukurešt, Rumunija.
  • 2008. — Počastvovani građanin Srbije (izabran je među dvestotine počastvovanih građana Srbije, i dobio jedan od prvih novih srpskih pasoša zbog dugogodišnjeg rada i predstavljanja Srbije u svetu).

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Jan Glozik - artist, Biography”. Jan Glozik - artist. Pristupljeno 7. 10. 2016. 
  2. ^ „Jan Glozik - artist, List of individual exhibitions, in my country and abroad. Chronologically ordered.”. Jan Glozik - artist, 2016. Pristupljeno 7. 10. 2016. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]

Mediji vezani za članak Jan Glozik na Vikimedijinoj ostavi