Pređi na sadržaj

Jovo Maksić

Dodaj veze
S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Jovo Maksić
Malo pozorište „Duško Radović", predstava: „Hajduci", 1999, Jovo Maksić
Lični podaci
Datum rođenja(1972-02-28)28. februar 1972. (52 god.)
Mesto rođenjaBosansko Grahovo, SFRJ
Zanimanjefilmski, televizijski i pozorišni glumac
Veza do IMDb-a

Jovo Maksić (Bosansko Grahovo, 28. februar 1972) srpski je glumac i glumac-animator.

Biografija i karijera

[uredi | uredi izvor]

Odrastao je u Kninu, gde je živeo sve do progona Srba iz Hrvatske, odnosno operacije „Oluja”, nakon čega dolazi u Beograd i upisuje Fakultet dramskih umetnosti Univerziteta umetnosti u klasi profesora Predraga Bajčetića, gde diplomira 1998. godine.[1][2]

Od 1997. godine bio je član pozorišta „Duško Radović” Beograd, radio u Narodnom pozorištu „Sterija Popović” u Vršcu i u Ateljeu 212, a danas je glumac sa stalnim angažmanom u Beogradskom dramskom pozorištu.[3][4] Glumu je upisao neplanirano, a tokom studiranja, sa vršačkim pozorištem je potpisao ugovor i bio njihov stipendista godinu dana.[2]

Prvu ulogu na televiziji Maksić je ostvario 2004. godine, kada se pojavio u jednoj epizodi serije Lift kao električar, a nakon toga imao ulogu Dragiše u filmu Guča! iz 2006. godine.[2] U filmu Slobodana Šijana, S. O. S. — Spasite naše duše iz 2007. godine imao je malu ulogu milicionera, a nakon toga ulogu Bore u dve epizode TV serije Seljaci.[5] Ulogu ratnog veterana ostvario je u filmu Život i smrt porno bande, a nakon toga i ulogu Maneta u filmu Besa, oba premijerno prikazana 2009. godine.[6] U filmu Oktobar iz 2011. godine imao je ulogu Dragana, a naredne godine ulogu Jasninog oca u filmu Klip.[7] Ostvario je ulogu šefa u kratkometražnom filmu Mamci i udice, a nakon toga i ulogu Jove u pet epizoda TV serije Folk. Ulogu Mileta Majmuna imao je u kratkom filmu Noćas mi srce pati, a iste, 2014. godine uloge u filmovima Isceljenje i Le Garcon gde je igrao kao otac.[3] Ostvario je ulogu Mitra u jednoj epizodi TV serije Urgentni centar, kao i ulogu Milana u filmu Otadžbina. U filmu Miroslava Momčilovića, Smrdljiva bajka, Maksić je imao manju ulogu policajca, a nakon toga i ulogu Lustera u filmu Dnevnik mašinovođe iz 2016. godine.[8] U kratkometražnom filmu Fajront pojavio se kao policajac i u jednoj epizodi serije Andrija i Anđelka, kao vodič.

Godine 2017. pojavio se u kratkom filmu Grofov motel, kao Vojo, a nakon toga i u filmu Jovke Ras, Petak 13., kao vidoviti Desko.[3] Ulogu policajca Daneta Maksić je tumačio u TV seriji Ubice mog oca, a nakon toga imao ulogu i u filmu Teret. Kao Romanov pojavio se u filmu Bela vrana, a ulogu ostvario i u filmu Predraga Antonijevića, Zaspanka za vojnike kao austrougarski vojnik.[9] U srpsko-hrvatskoj telenoveli Pogrešan čovek ostvario je ulogu Vladimira Rahmanova u sedam epizoda. Kao Ivan pojavio se u TV seriji Besa, a nakon toga i u ulozi srpskog vojskovođe Damjana Popovića u filmu Kralj Petar Prvi. Ostvario je ulogu i u kratkometražnom filmu Jesenji valcer, a nakon toga imao ulogu inspektora u filmu Nije sve kao što izgleda iz 2019. godine. Glumio je i u serijama Grupa i Švindleri kao Gula Čabar, a nakon toga i u filmu Otac.[10] Ostvario je uloge u TV serijama Južni vetar kao Živac i Tajkun kao portir.[11] Ulogu Koste imao je u seriji Kosti, kao i ulogu u filmu Senoviti Mediteran.[3]

Ostvario je uloge u predstavama kao što su: „Liliom”, „Sumrak bogova”, „Ružni prljavi, zli”, „Trkač”, „Lažeš Melita”, „Strašne priče braće Grim”, „Ričard na toboganu”, „Bunar”, „Skoro svako može da padne (osim čaplje)”, „Alisa u zemlji čuda”, „Veštice”, „Palilulski roman” i drugim.[12][2][1]

Tokom karijere ostvario je zapažen broj pozorišnih, televizijskih i filmskih uloga.[2]

Nagrade

[uredi | uredi izvor]

Filmografija

[uredi | uredi izvor]
God. Naziv Uloga
2000-e
2004. Lift prvi električar
2006. Guča! Dragiša
2007. S. O. S. — Spasite naše duše milicioner
2009. Seljaci Bora/mladin otac
2009 Gorki plodovi Feđa Munižaba
2009. Život i smrt porno bande ratni veteran, druga žrtva
2009. Besa Mane
2010-e
2011. Oktobar Dragan
2012. Klip Jasnin tata
2014. Mamci i udice šef
2014. Folk Jova
2014. Noćas mi srce pati Mile Majmun
2014. Isceljenje
2014. Le Garcon otac
2015. Urgentni centar Mitar
2015. Otadžbina Milan
2015. Smrdljiva bajka policajac I
2016. Dnevnik mašinovođe Luster
2016. Fajront policajac I
2016. Andrija i Anđelka vodič
2017. Grofov motel Vojo
2015. Petak 13. vidoviti Desko
2018 Ubice mog oca policajac Dane
2018. Teret
2018. Bela vrana Romanov
2018. Zaspanka za vojnike austrougarski vojnik
2018 Pogrešan čovek Vladimir Rahmanov
2019. Besa (TV serija) Ivan
2019. Kralj Petar Prvi Damjan Popović
2019. Jesenji valcer čovek
2019. Nije sve kao što izgleda inspektor
2019. Grupa Kreza
2019—2020 Švindleri Gula Čabar
2020-e
2020. Otac Goran
2020. Dara iz Jasenovca Mladen
2020. Južni vetar Živac
2020. Tajkun portir
2020. Kosti Kosta Govoruša
2020−2023. Radio Mileva Srećko
2020−2023. 12 reči inspektor Pešić
2021. Tajne vinove loze Žuti
2021. Klan Arhitekta Veljko
2021. Crna svadba Saša
2021. Drim tim Stevica
2021. Azbuka našeg života Jovan
2021. Advokado voditeljev otac
2021. Lihvar Kantar
2022. Luča Petar
2022. Trag divljači Jelenko Kalčić
2023. Oluja Ilija
2023. Dara iz Jasenovca (mini-serija) Mladen
2023. Oluja (TV serija) Ilija
2023. Momak i devojke Jovanin otac
2023. Poseta stražar u zatvoru
2023. Heroji Halijarda Miladin Brkić
2023. Tunel Života
2023. Kafana na Balkanu Kole
2023. Državni posao Mlađo
2024. Nedelja komandir
2024. Koža (TV serija) Žarko Kojić
2024. Vazdušni most Miladin Brkić
2024. Vreme smrti (TV serija) Dragutin
2024. Lazarev put
2024. Nobelovac Sava Popović Glista
2024. Volja sinovljeva
2024. Nedelja (TV serija) Stanko
2025. Mraz
2025. Izlet kuvar
2025. Povratak Žikine dinastije Saša

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b „Jovo Maksić”. ticket.rs. Pristupljeno 17. 4. 2020. 
  2. ^ a b v g d „Gluma je igra u kojoj je sve dopušteno”. Politika. 25. 11. 2011. 
  3. ^ a b v g „Jovo Maksić za "Nezavisne": Danas se normalnom, nažalost, čudimo”. nezavisne.com. Pristupljeno 17. 4. 2020. 
  4. ^ „Jovo Maksić: Teško je iskreno praštati”. Večernje novosti. 12. 11. 2015. 
  5. ^ „S. O. S. - Spasite nase duse (2007)”. IMDb. Pristupljeno 17. 4. 2020. 
  6. ^ „Filmski susreti - Život i smrt porno bande”. 2009.sofest.rs. Pristupljeno 17. 4. 2020. 
  7. ^ „Premijera filma “OKTOBAR””. domomladine.org. 5. 10. 2011. 
  8. ^ „Smrdljiva bajka”. artvista.rs. Pristupljeno 17. 4. 2020. 
  9. ^ „Patriotizam postoji”. vreme.com. 8. 11. 2018. 
  10. ^ „Završeno snimanje filma Otac”. sitoireseto.com. 29. 11. 2018. 
  11. ^ „Hrabar i omražen: Kreće serija “Tajkun” o licu i naličju današnjice”. Večernje novosti. 8. 3. 2020. 
  12. ^ „Jovo Maksić ponovo u predstavi reditelja Egona Savina” (PDF). plavno.rs. Pristupljeno 18. 4. 2020. 
  13. ^ „Završeno Sterijino pozorje”. Radio televizija Srbije. 3. 6. 2012. 
  14. ^ „Bunar trijumfovao u Banjaluci”. seecult.org. 11. 6. 2012. 
  15. ^ „Proglašeni pobjednici MESS-a”. 6yka.com. 8. 10. 2012. Arhivirano iz originala 05. 09. 2020. g. Pristupljeno 17. 04. 2020. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Јово_Максић&oldid=28970313”