Abinski rejon

Abinski rejon
Abinskiй raйon
Abinski rejon; Abinskiй raйon
	; Zastava ; Grb
Država	Rusija
Federalni okrug	Južni FO
Administrativni subjekt	Krasnodarski kraj
Admin. centar	grad Abinsk
Koordinate	44° 51′ 48″ N 38° 10′ 16″ E / 44.86333° S; 38.17111° I
Status	opštinski rejon
Osnivanje	1924.
Površina	1.624,10 km2
Stanovništvo	2017.
— broj st.	96.854
— gustina st.	59,64 st./km2
Vremenska zona	UTC+3
Registarske tablice	23, 93, 123
Pozivni broj	+7 86150
OKATO kod	03 201 000
	Zvanični veb-sajt

Abinski rejon (rus. Абинский район) administrativno-teritorijalna je jedinica drugog nivoa i opštinski rejon smešten u jugozapadnom delu Krasnodarske pokrajine, odnosno na jugu evropskog dela Ruske Federacije.

Administrativni centar rejona i njegovo najveće i najvažnije naselje je grad Abinsk.

Prema podacima nacionalne statističke službe Rusije za 2017. na teritoriji rejona živelo je 96.854 stanovnika ili u proseku 59,64 st/km². Površina rejonske teritorije je 1.624 km².

Geografija

Abinski rejon se nalazi na jugozapadu Krasnodarske pokrajine, obuhvata teritoriju površine 1.624,10 km², i po tom parametru dvadeseti je po veličini rejon u Pokrajini. Graniči se sa Krasnoarmejskim rejonom na severu, na severozapadu je Slavjanski, na zapadu Krimski i na istoku Severski rejon, dok je na jugu Gelendžički gradski okrug.

U reljefu rejona jasno se izdvajaju dva područja. Niska i zamočvarena područja Zakubanjske naplavne ravnice koja se pružaju duž leve obale reke Kubanj na severu rejona postepeno se pretvaraju, idući ka jugu, u brdsko i bežuljkasto područje koje predstavlja severnu podgorinu Velikog Kavkaza. Prosečna nadmorska visina rejonske teritorije je oko 48 metara. Na teritoriji rejona se nalaze brojni, uglavnom manji vodotoci koji teku u smeru severa i nalaze se u basenu Kubanja. Najveći među njima su reke Abin (81 km) sa Adegojem (20 km), Hablj (54 km) i Kuafo (19 km). Na severozapadu rejon izlazi na jugoistočnu obalu Varnavinskog jezera.

Istorija

Abinski rejon je zvanično uspostavljen 2. juna 1924. kao nižestepena administrativna jedninica tadašnjeg Kubanjskog okruga Jugoistočne oblasti, i prvobitno ga je činilo 8 seoskih opština. Par meseci kasnije postaje delom novoosnovane Severnokavkaske pokrajine.

Privremeno je bio rasformiran od marta 1932. do decembra 1934. kada je ponovo uspostavljen, ali tada kao jedinica Azovsko-crnomorske pokrajine. U tom periodu njegova teritorija se nalazila u sastavu susednog Krimskog rejona. U sastavu Krasnodarske pokrajine je od septembra 1937. godine.

Demografija i administrativna podela

Prema podacima sa popisa stanovništva iz 2010. na teritoriji rejona živelo je ukupno 91.909 stanovnika,^[1] dok je prema proceni iz 2017. tu živelo 96.854 stanovnika, ili u proseku oko 59,64 st/km².^[2] Po broju stanovnika nalazi se na 19. mestu sa ukupnim udelom u pokrajinskoj populaciji od 1,73%.

Kretanje broja stanovnika
1959.	1970.	1979.	1989.	2002.	2010.	2017.
66.498	76.422	79.906	82.426^[3]	89.794^[4]	91.909^[1]	96.854*

Napomena:* Prema proceni nacionalne statističke službe.

Na teritoriji rejona nalazi se ukupno 36 naseljenih mesta administrativno podeljenih na 8 drugostepenih opština (dve urbane i 6 ruralnih). Administrativni centar rejona i njegovo najveće naselje je grad Abinsk sa oko 38.000 stanovnika. Status gradskog naselja ima i varošica Ahtirski u kojoj živi oko 21.000 stanovnika. Najveća seoska naselja su stanice Holmskaja (18.000) i Mingreljskaja (5.500 stanovnika).

Etničku većinu u rejonu čine Rusi sa oko 90,0%, a najveće manjinske zajednice su Jermeni sa 3,0% i Ukrajinci sa 1,7%.

Saobraćaj

Preko teritorije Krimskog rejona prolazi deonica A-146 Krasnodar—Novorosijsk.

Vidi još

Reference

^ ^a ^b "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (15. март 2013)
^ „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 09. 03. 2018.
^ „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.
^ Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.

Spoljašnje veze

Zvanični veb-sajt

[2010Census-1] "Всероссийская перепись населения 2010 года. Том 1". Архивирано на сајту Wayback Machine (15. март 2013)

[2] „Čislennostь naseleniя Rossiйskoй Federacii po municipalьnыm obrazovaniяm na 1 яnvarя 2017 goda”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 09. 03. 2018.

[1989Census-3] „Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 g. Čislennostь naličnogo naseleniя soюznыh i avtonomnыh respublik, avtonomnыh oblasteй i okrugov, kraёv, oblasteй, raйonov, gorodskih poseleniй i sёl-raйcentrov.”. Vsesoюznaя perepisь naseleniя 1989 goda (na jeziku: ruski). Demoscope Weekly. 1989. Pristupljeno 4. 9. 2012.

[2002Census-4] Federalьnaя služba gosudarstvennoй statistiki (21. 5. 2004). „Čislennostь naseleniя Rossii, subъektov Rossiйskoй Federacii v sostave federalьnыh okrugov, raйonov, gorodskih poseleniй, selьskih naselёnnыh punktov – raйonnыh centrov i selьskih naselёnnыh punktov s naseleniem 3 tыsяči i bolee čelovek”. Vserossiйskaя perepisь naseleniя 2002 goda (na jeziku: ruski). Federalni zavod za statistiku. Pristupljeno 4. 9. 2012.

[1]

[2]

[3]

[4]