Avalit
Avalit je mineral koji pripada vrsti ilita. Ime je dobio po planini Avali, južno od Beograda u Srbiji, gde je nađen. To je mineral koji se obično nalazi sa kvarcom i dolomitom, budući da su nalazišta u Srbiji na istim lokalitetima.
Zelene je boje, prvi ga je pronašao i prijavio pronalazak 1884. godine srpski hemičar Sima Lozanić.
Sastav avalita
[uredi | uredi izvor]jedinjenje | formula | procentni udeo (%) |
---|---|---|
silicijum-dioksid | SiO2 | 54,66 |
aluminijum(III)-oksid | Al2O3 | 20,46 |
hrom(III)-oksid | Cr2O3 | 10,88 |
gvožđe(III)-oksid | Fe2O3 | 1,80 |
magnezijum-oksid | MgO | 2,06 |
kalijum-oksid | K2O | 4,61 |
voda | H2O | 5,66 |
Istorijat
[uredi | uredi izvor]Avalit je pronašao Sima Lozanić u avalskim hidrotermalnim kvarcitima sa cinabaritom i on mu je i dao naziv. Prvi put je analizirao ovaj mineral 1884. godine, ali tada nije imao čist uzorak, pa je ponovio analizu 1893. Tada je uzorak bio u vidu zelenog praha. Lozanić je odredio hemijsku formulu avalita kao: (H2Al2Si3O10)•H2K4MgSi3O10, odnosno opisao ga je kao aluminosilikat hroma i kalijuma, ali ga je redefinisao Stangačilović 1956. godine kao hromni ilit.
Navedeni sastav minerala odgovara uzorku koji je sušen na temperaturi koja prelazi 100 °C. i koji je ispran hlorovodoničnom kiselinom. Reaguje samo s fluorovodoničnom kiselinom
Z. Maksimović je 1957. godine potvrdio da je Lozanić bio u pravu kada je 1884. pronašao da su milošin i aleksandrolit nastali raspadanjem avalita, pri čemu se izdvajaju alkalije i deo silicijum-dioksida.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Bojović, S. Sima Lozanić (1847—1935). Edicija Najznamenitiji Srbi. kolo 1, Velikani nauke. Princip: Beograd. . 1996. ISBN 978-86-82273-04-2. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=
(pomoć)