Pređi na sadržaj

Aleksandar Petrović (prevodilac)

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Aleksandar Petrović
Ime po rođenjuAleksandar Petrović
Datum rođenja(1921-10-17)17. oktobar 1921.
Mesto rođenjaVaraždinKraljevina Jugoslavija
Datum smrti24. januar 2000.(2000-01-24) (78 god.)
Mesto smrtiBeogradSRJ
Zanimanjeknjiževnik
prevodilac
SupružnikTanja Kešeljević
Gordana Sakić
DecaJelena Tinska
Katarina Petrović
RoditeljiZagorka i Vojislav Petrović
NagradeNagrade i priznanja

Aleksandar Petrović Saša (Varaždin, 17. oktobar 1921Beograd, 24. januar 2000) bio je jugoslovenski i srpski književniki književni prevodilac.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1921. godine u Varaždinu u porodici oca Vojislava koji je bio diplomata i autor gramatike stranih jezika, dok je majka Zagorka rođ. Marković bila domaćica.[1]

Osnovnu školu završio je u Beogradu u periodu od 1928. do 1932. godine, a nakon toga upisao realu 1932. i završio je 1940. godine, gde je usavršavao engleski jezik i dobio diplomu engleskog kursa (1953—1985).[1] Postdiplomski kurs engleskog jezika i američke književnosti slušao na Kolumbija univerzitetu u Njujorku (19671968), a kurs dramaturgije na Univerzitetu Kalifornije u Los Anđelosu (1968). Bio je stipendista Fordove, a potom i Fulbratjove fondacije.[1]

Prva supruga Petrovića bila je Tanja Kešeljević, a druga Gordana Sakić Petrović, sa kojom je dobio ćerke Jelenu Tinsku glumicu, balerinu, plesačicu, spisateljicu, kolumnistu i voditeljku i Katarinu Petrović, rediteljku.[2]

Za vreme Drugog svetskog rata Petrović je bio na prinudnom radu u međunarodnom radnom logoru „Borski rudnik” 1943. godine, potom je bio borac Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije i POJ-a, a nakon toga oficir JNA, sekretar jugoslovenske vojne reparacione komisije u engleskoj okupacionoj zoni Nemačke u Hamburgu (19461947).[1]

Karijera

[uredi | uredi izvor]

Petrović je u periodu od 1948. do 1950. godine bio sekretar Redakcije Književnik novina i Uredništva časopisa Mladost (1950—1952), nvinar engleske redakcije Radio Jugoslavije (19521954), a od tada je nastupao kao slobodan književnik i prevodilac.[1]

Govorio je engleski, nemački i francuski jezik.

Prvi književni rad bila mu je pripovetka Epodemia literarica, objavljena u Književnim novinama 1950. godine. Zastupljen je u Antologiji TV drave V. Popovića i B. Andrića (Beograd, 1975). Bio je član i sekretar, potpredsednik i predsednik uprave Udruženja književnih prevodilaca Srbije (19541981), član Udruženja književnika Srbije (od 1961), predsednik komisije UKS i član Upravnog odbora Udruženja dramskih pisaca Srbije.[1][3]

Bio je član uredništva časopisa Pozorišna kultura (1972, 1975). Sarađivao je u listovima i časopisima: Književne novine (1949–1950, 1959, 1963, 1978–1979), Mladost' (1950–1952), Jež (1952–1955), NIN (1955, 1958–1960, 1977–1981), LMS (1955–1959), Vetrenjača (1956), Večernje novosti (1961–1981), Danas (1962), Politika (1962–1963, 1965, 1967, 1969, 1971–1973, 1975, 1977–1981), Borba (1962, 1965, 1970, 1977–1981), Jeta e re (1962), Zbor. radova o prevođenju (Beograd, 1966), Jevrejski almanah (Bg, 1968–1970), Književnost (1969, 1971, 1993), Mostovi (1970–1980, 1987, 1991), Politika ekspres (1972, 1975), Prevodna knjiž. UKPS (1977), Pregled (1979–1980).[1]

Preminuo je 24. januara 2000. godine u Beogradu, a sahranjen je u Aleja zaslužnih građana na Novom groblju.[4]

Nagrade i priznanja

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]