Arhimandrit Pajsije (Tanasijević)
| Pajsije (Tanasijević) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 18. april 1957.[1]ili 7. jul 1957.[2] |
| Mesto rođenja | okolina Srebrenice, SFRJ |
| Datum smrti | 20. jul 2003. (46 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Grob | Manastir Prohor Pčinjski |
| iguman manastira Prohor Pčinjski | |
| Godine | 1992—2003 |
| Naslednik | Serafim Mišić |
| iguman manastira Hilandar | |
| Godine | 1990—1992 |
| Naslednik | Mojsije Žarković |
Arhimandrit Pajsije (rođen Petar Tanasijević; okolina Srebrenice, 18. april ili 7. jul[a] 1957 − Beograd, 20. jul 2003) bio je arhimandrit Srpske pravoslavne crkve i iguman manastira Hilandar i Prohor Pčinjski.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Arhimandrit Pajsije je rođen kao Petar, treće dete u porodici Sretena i Mileve Tanasijevića, u okolini Srebrenice, na Veliki četvrtak (18. april) 1957. godine. Nakon osnovne škole, završio je monašku školu u manastiru Ostrog 1976. godine, sa odličnim uspehom. Po odsluženju vojnog roka, pod vođstvom oca Jovana (Radosavljevića) i nakon posete Svetoj gori, odlučio se za monaški poziv. Godine 1978. je primljen za iskušenika u Hilandaru, a u monaški red ga ja primio tadašnji episkop raško-prizrenski Pavle, u manastiru Visoki Dečani, na Preobraženje 1979. godine.[1]
Pajsije potom odlazi na Svetu Goru, u manastir Hilandar, gde je bio član Sabora staraca,[traži se izvor] a 1988. godine je izabran za protosa Svete Gore. Nakon što je u Hilandaru ponovo uveden položaj igumana, 1990. godine, postaje prvi moderni i najmlađi iguman Hilandara.[1]
U Srbiju se vraća 1993. godine,[1] gde je postavljen za igumana manastira Prohor Pčinjski, gde radi na obnavljanju duhovnog života na jugu Srbije. Sa brojim bratstvom i sestrinstvom oživljava više manastira u eparhiji vranjskoj, uključujući manastir Pantelejmon u Lepčincu, Sv. Stefan u Gornjem Žapskom, Sv. Đorđe u Gornjem Punuševcu i Uspenja Presvete Bogorodice Mrtvici.[2]
Godine 2002. je oboleo od raka mozga, i nakon višemesečne borbe sa bolešću, preminuo 20. jula 2003. u Beogradu i sahranjen tri dana kasnije u porti manastira Prohor Pčinjski.[1]
Napomene
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g d đ „Dvadeset godina od upokojenja arhimandrita Pajsija (Tanasijevića)”. Srpska pravoslavna crkva. 24. 7. 2023. Arhivirano iz originala 28. 7. 2019. g.
- ^ a b v „Upokojio se iguman manastira Sveti Prohor Pčinjski arhimandrit Pajsije”. Srpska pravoslavna crkva. 22. 7. 2003. Arhivirano iz originala 3. 2. 2019. g.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
