Бијела пчела
Tip | Mesečnik |
---|---|
Izdavač | SKD Prosvjeta |
Glavni urednik | Slobodan Živković |
Osnivanje | 1994. |
Jezik | srpski |
Sedište | Trg Sv. Barbare 1 |
Grad | Rijeka, Hrvatska |
Tiraž | 2.200 |
ISSN | 1331-5455 |
Veb-sajt | SKD Prosvjeta: Bijela pčela |
Bijela pčela je jedini dečji list na hrvatskom kulturnom prostoru štampan na srpskom jeziku, ćiriličnim i latiničnim pismom. Njegovi edukativno-informativni i zabavni sadržaji usmereni su na razvijanje duha tolerancije, mira i poštovanja različitosti kulturnih tradicija.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Ove novine objavljuju se u izdanju Srpskog kulturnog društva Prosvjeta jednom mesečno od 1994. godine,[1] namenjene su deci srpske nacionalnosti. Cilj lista je očuvanje srpskog jezika i pisma. List je dostupan na području cele Hrvatske, a deo se distribuira u Srbiju, Makedoniju, ali i u Francusku. Bijela pčela je besplatna.[2]
Izvršna urednica Bijele pčele je Ljerka Radojčić.[2] Devedesetih godina 20. veka, bivša novinarka i urednica Radio Rijeke Tatjana Olujić Musić pokrenula je list.[3]
Bijela pčela dobila je Nagradu Grada Rijeke 2005. godine, Nagradu Simo Cucić 2011. godine, Zmajevu nagradu 2012. i Povelju SKD-a za obrazovanje 2014. godine. Neki od značajnih ljudi koji su zaslužni za opstanak ovog časopisa su Ljerka Radojčić, Đura Budisavljević, Ivo Musić, Dragiša Laptošević, Jovan Savičin Prica, Dušanka Starčević, Vukoman Radosavljević, Ratko Relić.[3]
U listu se nalaze ilustracije poznatog karikaturiste i filmskog reditelja Borivoja Dovnikovića i beogradskog ilustratora Zdravka Zupana, stripovi Azbuka beogradskog profesora na Akademiji primenjenih umetnosti Zdravka Mićanovića, priče beogradskog slikara Milutina Dedića, razglednice Milene Dražić, kvizovi beogradskog pisca Uroša Petrovića, izbor umetničkih i književnih dela, običaji, mozgalice, članci, reportaže o deci i aktivnostima iz Hrvatske i regiona.[3]
Zamenik gradonačelnika Rijeke Nikola Ivaniš pozdravlja štampanje ovog časopisa.[2]
Naziv
[uredi | uredi izvor]Jovan Savičin Prica daje listu ime. On objašnjava da bela pčela predstavlja čoveka oba pola, kao peti i poslednji potomak. Čukununuk - peti potomak.[4] Bela pčela je neugasiva iskra života koja sa svetlošću povezuje prošlost, sadašnjost i budućnost.[3]
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Časopis
- Izdavačka kuća Arhivirano na sajtu Wayback Machine (26. mart 2023)
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Studioseven. „Tjednik za manjine i ljevičare”. Tjednik za manjine i ljevičare | Intervju | Hrvatska Riječ. Pristupljeno 2022-06-16.
- ^ a b v „Naslovnice 'Bijele pčele' na riječkom Korzu za 25. rođendan dječjeg lista”. Novi list (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-16.
- ^ a b v g „Dvadeseta godišnjica dječjeg časopisa riječkog Pododbora SKD Prosvjeta”. Banija Online (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 17. 06. 2022. g. Pristupljeno 2022-06-16.
- ^ Prica, Filip (2014-03-18). „Bijela Pčela”. Jovan Savičin Prica (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2022-06-16.