Borivoje S. Stojković
Borivoje S. Stojković | |
---|---|
Lični podaci | |
Datum rođenja | 14. mart 1909. |
Mesto rođenja | Zabrežje, Obrenovac, Kraljevina Srbija |
Datum smrti | 22. januar 1984.74 god.) ( |
Mesto smrti | Dubrovnik, SFRJ |
Obrazovanje | Filozofski fakultet Univerziteta u Beogradu |
Naučni rad | |
Polje | teatrolog i profesor |
Poznat po | Istorija srpskog pozorišta od srednjeg veka do modernog doba |
Borivoje S. Stojković (Zabrežje, 1909 — Dubrovnik, 1984) bio je srpski teatrolog i profesor. Autor je najobimnijeg dela o istoriji srpskog pozorišta Istorija srpskog pozorišta od srednjeg veka do modernog doba u pet tomova.[1]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen u Zabrežju kod Obrenovca[2], gde je njegov otac radio kao učitelj. Osnovnu školu i Gimnaziju završio u Valjevu. Na Filozofskom fakultetu u Beogradu studirao Jugoslovensku književnost i uporednu istoriju svetskih književnosti sa teorijom književnosti. Pokrenuo list Književna kritika 1927. godine (izašlo šest brojeva). Piše knjige Istorijski pregled srpske pozorišne kritike (Sarajevo, 1932) i Istorija srpskog pozorišta 1833 – 1936 (Niš, 1936), koju je nagradila Srpska kraljevska akademija iz Fonda Nikole Čupića. Odlazi kao stipendista francuske vlade odlazi u Pariz gde proučava francusku pozorišnu umetnost, a potom piše doktorsku tezu Uticaj francuskog pozorišta na srpsko pozorište i dramu, kod mentora Pavla Popovića. Radi kao suplent II muške gimnazije u Sarajevu, do jeseni 1934. kada je pemešten u Mušku gimnaziju u Nišu, a potom biva imenovan za upravnika i glavnog reditelja Narodnog pozorišta Moravske banovine u Nišu.
Po povratku u Beograd, od 1937. do 1939. radi kao profesor III i IV gimnazije u Beogradu, istovremeno pišući književne kritike u dnevnom listu Pravda[3] i kao književni i pozorišni kritičar[4] u časopisima Letopis Matice srpske[5] i Glas Matice srpske. Rat 1941. godine zatiče ga ponovo na mestu upravnika niškog pozorišta, gde kao rezervni oficir, biva zarobljen. Proveo je četiri godine u nemačkim logorima u Nirnbergu i Hamelburgu, gde je vodio zarobljeničko pozorište kao reditelj i upavnik. Po povratku iz zarobljeništva, pa sve do penzionisanja 1974. godine, radi kao profesor IV gimnazije u Beogradu.
Saradnik je Enciklopedije Jugoslavije, u izdanju Leksikografskog zavoda u Zagrebu, za oblast pozorišta, pozorišne istorije i književnosti, sa mnoštvom bibliografskih jedinica.
Najvažnija dela
[uredi | uredi izvor]- Istorijski pregled srpske pozorišne kritike, (Sarajevo, 1932)
- Istorija srpskog pozorišta 1833 – 1936, (Niš, 1936)[6]
- Velikani srpskog pozorišta, (Beograd, 1983)
- Istorija srpskog pozorišta od srednjeg veka do modernog doba (Beograd, 1977) 1-5 [7]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Antonijević, Dragoslav (1984). Folklore theater in the Balkans and in the Danubian Basin countries (na jeziku: srpski). Srpska akademija nauka i umetnosti, Balkanološki institut.
- ^ Stojković, Borivoje S. „Enciklopedija Srpskog narodnog pozorišta, Stojković, S. Borivoje”. www.snp.org.rs. Pristupljeno 29. 1. 2020.
- ^ Stojković, Borivoje S. (27. 3. 1937). „U čemu je roman iz beogradskog života”. Pravda (God. 33, br. 11649): 14. Arhivirano iz originala 29. 01. 2020. g. Pristupljeno 29. 1. 2020.
- ^ Stojković, Borivoje S. (decembar 1978). „Iskustva i ispovesti jednog glumca i reditelja : Mata Milošević: Moja gluma.Izdanje "Teatrona", Beograd”. Letopis Matice srpske. 154, 422: 1074—1076. Arhivirano iz originala 29. 01. 2020. g. Pristupljeno 29. 1. 2020.
- ^ Stojković, Borivoje S. (maj—jun 1930). „Desanka Maksimović: Zeleni vitez, Beograd, 1930. Stojković, Borivoje S.”. Letopis Matice srpske. God. 104, knj. 324, sv. 2/3: 258—260. Arhivirano iz originala 29. 01. 2020. g. Pristupljeno 29. 1. 2020.
- ^ Stojković, Borivoje S. (1936). Istorija srpskog pozorišta (1. izd.). Niš: "Grafika" Miće Stefanovića. Arhivirano iz originala 29. 01. 2020. g. Pristupljeno 29. 1. 2020.
- ^ Stojković, Borivoje S. „Istorija srpskog pozorišta od srednjeg veka do modernog doba”. www.ludus-online.rs. Arhivirano iz originala 13. 08. 2020. g. Pristupljeno 29. 1. 2020.