Vasilije Smajević
| vasilije smajević | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
 Vasilije Vasa Smajević | ||||||
| Lični podaci | ||||||
| Datum rođenja | 1. januar 1913. | |||||
| Mesto rođenja | Mrkonje, kod Medveđe, Kraljevina Srbija | |||||
| Datum smrti | 8. avgust 1973. (60 god.) | |||||
| Mesto smrti | Niška Banja, kod Niša,  SR Srbija,  SFR Jugoslavija | |||||
| Profesija | vojno lice | |||||
| Porodica | ||||||
| Supružnik | Vera Smajević | |||||
| Delovanje | ||||||
| Član KPJ od | 1935. | |||||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1953. | |||||
| Čin | general-major | |||||
| Odlikovanja |
| |||||
Vasilije Vasa Smajević (Mrkonje, kod Medveđe, 1. januar 1913 — Niška Banja, kod Niša, 8. avgust 1973) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i društveno-politički radnik Socijalističke Republike Srbije.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1. januara 1913. godine u selu Mrkonje, kod Medveđe.[1]
Apsolvirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu, 1939. godine. Tokom studija je pripadao revolucionarnom studentskom pokretu i 1935. godine je postao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).[2]
Bio je član Povereništva KPJ za jugoistočnu Srbiju i organizacioni sekretar Okružnog komiteta KPJ za Leskovac.
Učesnik je Narodnooslobodilačkog rata (NOR) od 1941. godine. Bio je jedan od organizatora ustanka na jugu Srbije. Bio je najpre politički komesar Topličkog partizanskog odreda, a potom član Štaba Jastrebačkog, Leskovačkog i Jablaničkog partizanskog odreda.[3] Od 1944. bio je politički komesar 22. srpske divizije, a potom 13. srpskog korpusa.
Kraj rata je dočekao na položaju člana Glavnog štaba NOV i PO Srbije.
Posle oslobođenja je završio Višu vojnu akademiju JNA i u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA) se nalazio na dužnostima pomoćnika komandanta armije, načelnika Štaba Vojnog područja, potpredsednika Savezne planske komisije. Bio je i glavni urednik redakcije Enciklopedije Jugoslavije za SR Srbiju.[2]
Demobilisan je 1953. godine u činu general-majora JNA.
Obavljao je razne društveno-političke dužnosti u Socijalističkoj Republici Srbiji. Bio je rukovodilac Komisije za međunacionalne odnose Socijalističkog saveza radnog naroda Srbije. Biran je za člana Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije i Glavnog odbora SSRN Srbije. Bio je član Saveznog odbora SUBNOR-a Jugoslavije i njegov potpredsednik.[3]
U više saziva je bio biran za narodnog poslanika Republičke i Savezne skupštine.
Umro je 8. avgusta 1973. godine u Niškoj Banji, kod Niša. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.[2]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden ratne zastave, Orden partizanske zvezde prvog reda, Orden za hrabrost i dr.[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Ko je ko u Jugoslaviji 1970, str. 953.
- ^ a b v g Vojna enciklopedija 1974, str. 724.
- ^ a b Leksikon NOR 1980, str. 1044.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd: Hronometar. 1970.
- Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941—1945 tom II. Beograd: Narodna knjiga. 1980.
- Vojna enciklopedija tom VIII. Beograd. 1974.
- Rođeni 1913.
- Umrli 1973.
- Medveđani
- Komunisti Srbije
- Revolucionarni studentski pokret Jugoslavije
- Jugoslovenski partizani
- Politički komesari NOVJ
- General-majori JNA
- Diplomci Više vojne akademije JNA
- Članovi Centralnog komiteta KP/SK Srbije
- Društveno-politički radnici SR Srbije
- Poslanici Skupštine SR Srbije
- Poslanici Narodne skupštine FNRJ (prvi saziv)
- Nosioci Partizanske spomenice 1941.
- Nosioci Ordena ratne zastave
- Srpski enciklopedisti
- Sahranjeni u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu