Vilijam F. Bakli Mlađi
| Vilijam F. Bakli | |
|---|---|
 Vilijam F. Bakli na inauguraciji Regana | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Vilijam Frenk Bakli mlađi. |
| Datum rođenja | 24. novembar 1925. |
| Mesto rođenja | Njujork, Njujork, SAD |
| Datum smrti | 27. februar 2008. (82 god.) |
| Mesto smrti | Stamford, SAD |
| Državljanstvo | Sjedinjene Američke Države |
| Obrazovanje | Univerzitet Jejl |
| Univerzitet | Univerzitet Jejl |
| Zanimanje | Urednik, autor, politički komentator |
| Porodica | |
| Supružnik | Patricija Bakli (m. 1950–njena smrt 2007) |
| Deca | Kristofer Bakli |
| Umetnički rad | |
| Period | 1955—2008 |
| Polje | književnost |
Vilijam Frenk Bakli mlađi (engl. William Frank Buckley, Jr.; Njujork, Njujork, 24. novembar 1925 — Stamford, 27. februar 2008) bio je američki javni intelektualac, konzervativni pisac i politički komentator[1]. Godine 1955. osnovao je National Rewiew, časopis koji je stimulisao konzervativni pokret u Sjedinjenim Državama krajem 20. veka. Bakli je bio domaćin 1.429 epizoda televizijske emisije za odnose sa javnošću Fajring Lajn (1966–1999), najduže emisije o javnim poslovima u istoriji američke televizije sa jednim voditeljem, gde je postao poznat po svom karakterističnom srednjoatlantskom idiolektu i širokom rečniku.[2]
Rođen u Njujorku, Bakli je služio u vojsci Sjedinjenih Država tokom Drugog svetskog rata. Posle rata je pohađao Univerzitet Jejl, gde je učestvovao u debatama i desničarskim političkim komentarima. Posle je dve godine radio u Centralnoj obaveštajnoj agenciji. Pored uvodnika za National Reviev, Bakli je napisao Bog i čovek na Jejlu (1951) i više od pedeset drugih knjiga o različitim temama, uključujući pisanje, govor, istoriju, politiku i jedrenje. Njegova dela uključuju seriju romana sa fiktivnim agentom CIA Blekforda Ouksa, kao i kolumnu u nacionalnom sindikatu.[3][4]
Bakli je sebe nazivao i konzervativcem i libertarijancem.[5][6] Džordž H. Neš, istoričar modernog američkog konzervativnog pokreta, rekao je 2008. da je Bakli bio „verovatno najvažniji javni intelektualac u Sjedinjenim Državama u poslednjih pola veka. Tokom cele generacije, on je bio istaknuti glas američkog konzervativizma i njena prva velika ekumenska ličnost.“
Prve knjige
[uredi | uredi izvor]Bog čovek na Jejlu
[uredi | uredi izvor]
Baklijeva prva knjiga, Bog i čovek na Jejlu, objavljena je 1951. Nudeći kritiku Univerziteta Jejl, Bakli je u knjizi tvrdio da se škola udaljila od svoje prvobitne misije. Kritičari su posmatrali rad kao pogrešno tumačenje uloge akademske slobode.[7] Sam Bakli je pažnju koju je knjiga dobila u medijima pripisao „Uvodu“ koji je napisao Džon Čemberlen, rekavši da je „promenila tok njegovog života“ i da je poznati pisac redakcije časopisa Lajf postupio iz „nepromišljene velikodušnosti .“[8] Bakli je u romanu „Mandžurski kandidat“ Ričarda Kondona 1959. pominjan kao „onaj fascinantni mlađi momak koji je pisao o ljudima i Bogu na Jejlu“.[9]
Makarti i njegovi neprijatelji
[uredi | uredi izvor]Godine 1954. Bakli i njegov zet L. Brent Bozel mlađi su koautori knjige Makarti i njegovi neprijatelji. Bozel je radio sa Baklijem u Two American Mercury ranih 1950-ih kada ga je uređivao Vilijam Bredford Hjui. Knjiga je snažno branila senatora Džozefa Makartija kao patriotskog krstaša protiv komunizma. Knjiga je tvrdila da je „makartizam ... pokret oko kojeg ljudi dobre volje i strogog morala mogu da zbliže redove“.
Politički komentator i akcija
[uredi | uredi izvor]
| Deo serije o |
| konzervativizmu |
|---|
 |
Emisije i publikacije
[uredi | uredi izvor]Baklijevu kolumnu On The Right sindicirao je Universal Press Sindicate počevši od 1962. Od ranih 1970-ih, njegova kolumna dva puta nedeljno se redovno distribuirala u više od 320 novina širom zemlje.[10] Autor je 5.600 izdanja kolumne, koja je ukupno imala preko 4,5 miliona reči.[11]
Za mnoge Amerikance, Baklijeva erudicija u njegovoj sedmičnoj emisiji PBS-a Firing Line (1966–1999) bila je njihova primarna izloženost njemu i njegovom načinu govora, često sa vokabularom uobičajenim u akademskim krugovima, ali neuobičajenim na televiziji.
Goldvoter i Mladi Amerikanci za slobodu
[uredi | uredi izvor]Godine 1960. Bakli je pomogao u formiranju Mladih Amerikanaca za slobodu (IAF). IAF se rukovodio principima koji je Bakli nazvao „Šeronom izjavom“. Bakli je bio ponosan na uspešnu kampanju svog starijeg brata, Džima Baklija, na listi Konzervativne partije za osvajanje mesta u Senatu SAD od države Njujork koji je držao sadašnji republikanac Čarls Gudel 1970. godine, dajući veoma velikodušne zasluge za podršku aktivista Nove Ogranak IAF-a u državi Jork. Bakli je služio jedan mandat u Senatu, a zatim ga je 1976. porazio demokrata Danijel Patrik Mojnihan. [12]
U periodu 1963–64, Bakli je mobilisao podršku za kandidaturu senatora Arizone Berija Goldvotera, prvo za republikansku nominaciju protiv guvernera Njujorka Nelsona Rokfelera, a zatim i za predsednika. Bakli je koristio National Review kao forum za mobilizaciju podrške za Goldvoter.[13]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Italie, Hillel (27. 2. 2008). „Author, Conservative Commentator William F. Buckley Jr. Dies at 82”. KVIA.com. Associated Press. Pristupljeno 21. 11. 2020.
- ^ The Wall Street Journal February 28, 2008, p. A16
- ^ The Wall Street Journal February 28, 2008, p. A16
- ^ Martin, Douglas (27. 2. 2008). „William F. Buckley Jr. Is Dead at 82”. The New York Times. Pristupljeno 27. 2. 2008.
- ^ C-SPAN Booknotes October 23, 1993
- ^ Buckley, William F., Jr. Happy Days Were Here Again: Reflections of a Libertarian Journalist, Random House, ISBN 0-679-40398-1, 1993.
- ^ Countryman, Vern; Buckley, William F. (1952). „Review of "William F. Buckley, God and Man at Yale."”. The Yale Law Journal. 61 (2): 272—283. JSTOR 793684. doi:10.2307/793684.("Once upon a time there was a little boy named William Buckley. Although he was a very little boy, he was much too big for his britches.").
- ^ Chamberlain, John, A Life With the Printed Word, Chicago: Regnery, 1982, p. 147
- ^ McCann, David R.; Strauss, Barry S. (2015). War and Democracy: A Comparative Study of the Korean War and the Peloponnesian War. Routledge.
- ^ Quarles, Philip. „William F. Buckley Jr., Mayoral Candidate, on Political Rhetoric and Theater, 1965”. WNYC.org. New York Public Radio. Pristupljeno 14. 3. 2020.
- ^ Martin, Douglas (27. 2. 2008). „William F. Buckley Jr. is dead at 82”. International Herald Tribune. Pristupljeno 27. 2. 2008.
- ^ Judis, William F. Buckley Jr.: Patron Saint of the Conservatives pp. 185–98, 311
- ^ Judis, William F. Buckley Jr.: Patron Saint of the Conservatives ch. 10
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Appel, Edward C. "Burlesque drama as a rhetorical genre: The hudibrastic ridicule of William F. Buckley Jr.", Western Journal of Communication, Summer 1996, Vol. 60 Issue 3, pp. 269–84.
- Bridges, Linda; Coyne, John R., Jr. (2007). Strictly Right: William F. Buckley Jr. and the American Conservative Movement
. Hoboken: Wiley. ISBN 978-0-471-75817-4. - Buckley, Reid (1999). Strictly Speaking. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-134610-4.
- Farber, David (2010). The Rise and Fall of Modern American Conservatism: A Short History. Princeton University Press. str. 39–76. ISBN 978-0-691-12915-0.
- Gottfried, Paul (1993). The Conservative Movement. Twayne Publishers. ISBN 0-8057-9749-1.
- Judis, John B. (1990). William F. Buckley Jr.: Patron Saint of the Conservatives. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-45494-4.
- Lamb, Brian (2001). Booknotes: Stories from American History. New York: Penguin. ISBN 1-58648-083-9.
- Lee, Michael J. (leto 2010). „WFB: The Gladiatorial Style and the Politics of Provocation”. Rhetoric and Public Affairs. 13 (2): 43—76. JSTOR 41940492. doi:10.2307/41940492.
- Miller, David (1990). Chairman Bill: A Biography of William F. Buckley Jr.. New York
- Nash, George H (2006). The Conservative Intellectual Movement in America Since 1945. Simon and Schuster. ISBN 978-1-933859-12-5.
- Winchell, Mark Royden (1984). William F. Buckley Jr.. New York: Macmillan Publishing Compan. ISBN 0-8057-7431-9.
- Sarchett, Barry W. "Unreading the Spy Thriller: The Example of William F. Buckley Jr.", Journal of Popular Culture, Fall 1992, Vol. 26 Issue 2, pp. 127–39, theoretical literary analysis
- Straus, Tamara (1997). The Literary Almanac: The Best of the Printed Word: 1900 to the Present. New York: High Tide Press. ISBN 1-56731-328-0.
- McManus, John (15. 7. 2002). William F. Buckley, Jr.: Pied Piper for the Establishment. Wisconsin: John Birch Society. ISBN 1881919064. Arhivirano iz originala 18. 05. 2021. g. Pristupljeno 29. 01. 2022.
- „Writings of Kirk and Buckley”. American Writers: A Journey Through History. C-SPAN. Pristupljeno 12. 3. 2016.
- Weinkopf, Chris (3. 9. 1999). „William F. Buckley Jr.”. Salon. Arhivirano iz originala 06. 02. 2011. g. Pristupljeno 6. 5. 2015.
- Manning, Lona (9. 10. 2009). „The Great Prevaricator”. Crime Magazine. Arhivirano iz originala 8. 10. 2015. g. Pristupljeno 11. 11. 2015.
- Hickman, John (6. 4. 2007). „Happy is the Columnist who has no History”. Baltimore Chronicle. Pristupljeno 6. 5. 2015.
- Dunn, Betty. "The Buckleys of Great Elm." LIFE. 69 (25): 34–45, December 18, 1970,.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
Mediji na Ostavi
Definicije iz Vikirečnika
Novosti na Vikinovostima
Citati na Vikicitatu
Tekstovi na Vikizvorniku
Literatura na Vikiknjigama
Resursi sa Vikiverziteta
Podaci na Vikipodacima- Vilijam F. Bakli Mlađi na sajtu C-SPAN (jezik: engleski)
- William F. Buckley na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- The William F. Buckley, Jr. Program at Yale University
- William F. Buckley, Jr., papers (MS 576) Manuscripts and Archives, Yale University Library
- Buckley Online Arhivirano na sajtu Wayback Machine (31. maj 2013), a complete guide to the writings William F. Buckley at Hillsdale College
- William F. Buckley at Library of Congress Authorities – with 109 catalog records
- William F. Buckley's FBI files, hosted at the Internet Archive: part 1, part 2
- Historic debate between James Baldwin and William F. Buckley Jr. at Cambridge University (1965) on the question: "Is the American Dream at the expense of the American Negro?"
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Akademske | |
| Umetničke | |
| Ljudi | |
| Ostale | |
