Pređi na sadržaj

Visoka tehnologija

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Automobilski pogon koji koristi industrijsku robotsku tehnologiju; Lajpcig, Nemačka

Visoka tehnologija ili haj-tek (od engl. high technology), poznata i kao napredna tehnologija (napredna tehnologija) ili egzotehnologija,[1][2] jeste tehnologija koja je vrhunska tehnologija: tehnologija na najvećem stepenu razvoja.[3] Može se definisati ili kao najkompleksnija ili kao najnovija tehnologija na tržištu.[4] Suprotnost visokoj tehnologiji je niska tehnologija,[5] koja označava jednostavnu, često tradicionalnu ili mehaničku tehnologiju; na primer, logaritmar je niskotehnološki uređaj za izračunavanje.[6][7] Kada visoka tehnologija zastari, ona postaje niska tehnologija, na primer elektronika vakuumskih cevi.

Frazu je 1958. godine upotrebio Njujork tajms u priči u kojoj se zagovarala „atomska energija” za Evropu „... Zapadna Evropa, uz svoju gustu populaciju i visoku tehnologiju...”[8] Robert Mec koristio je termin u finansijskom stubcu 1969. godine: „Artur H. Kolins s Kolins radija kontroliše niz patenata visoke tehnologije na raznim poljima.”;[9] godine 1971, njegov članak je sadržavao skraćenu formu „haj-tek”.[10]

OECD pruža široko korišćenu klasifikaciju visokotehnoloških proizvodnih industrija.[11] Zasnovana je na intenzitetu istraživanja i razvojnih aktivnosti korišćenih u ovim industrijama u opsegu država OECD-a, a rezultat su četiri distinktne kategorije.

Startapi koji rade na visokim tehnologijama (ili razvijaju nove visoke tehnologije) ponekad se nazivaju dip tek (od engl. deep technology — dosl. „duboka tehnologija”).[12]

Visoka tehnologija, za razliku od haj-tač,[13][14] može se odnositi na iskustva samoposluživanja koja ne zahtevaju ljudsku interakciju.[15]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ What is Advanced Technology? Introducing the Next Generation of Gensuite
  2. ^ Advanced technology definition
  3. ^ Cortright, Joseph; Mayer, Heike (januar 2001). High Tech Specialization: A Comparison of High Technology Centers (PDF). Brookings Institution, Center on Urban & Metropolitan Policy. 
  4. ^ Steenhuis, H.; Bruijn, E. J. De (jul 2006). „High technology revisited: definition and position”. 2006 IEEE International Conference on Management of Innovation and Technology. 2: 1080—1084. ISBN 1-4244-0147-X. S2CID 32767300. doi:10.1109/ICMIT.2006.262389. 
  5. ^ Alexis Bernigaud. „Low-Tech is the new High-Tech”. climateforesight.eu. Arhivirano iz originala 15. 03. 2022. g. Pristupljeno 2020-04-16. 
  6. ^ „Know How To Use a Slide Rule? - Slashdot”. science.slashdot.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2019-11-04. 
  7. ^ Slide Rules & Calculators https://www.tnmoc.org/slide-rules-calculators
  8. ^ „Atomic Power for Europe”, The New York Times, 4. 2. 1958, str. 17. »... Western Europe, with its dense population and its high technology...«
  9. ^ Metz, Robert (1969). „Market Place: Collins Versus The Middle Man”, The New York Times, 24. 4. 1969, str. 64. »Arthur H. Collins of Collins Radio] controls a score of high technology patents in a variety of fields.«
  10. ^ Metz, Robert (1971). „Market Place: So What Made E.D.S. Plunge?”, The New York Times, 11. 11. 1971, str. 72.
  11. ^ Hatzichronoglou, Thomas: „Revision of the High-Technology Sector and Product Classification”, OECD Science, Technology and Industry Working Papers, No. 1997/02, OECD Publishing, Paris.
  12. ^ „What is Deep Tech and which startups are marking the road (not Uber)”. Startup Business (na jeziku: italijanski). 2018-04-20. Pristupljeno 2020-10-13. 
  13. ^ „HIGH-TOUCH | meaning in the Cambridge English Dictionary”. dictionary.cambridge.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-03-22. 
  14. ^ „Human high-touch trading is here to stay”. Bloomberg Professional Services (na jeziku: engleski). 2017-05-11. Pristupljeno 2020-03-22. 
  15. ^ Williams, Howard (6. 6. 2019). „Do Customers Want High Tech or High Touch?”. Home Business Magazine. Pristupljeno 2020-03-22. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Barnwell, Maurice. Design, Creativity and Culture, Black Dog, (2011) ISBN 978 1 907317 408
  • Barnwell, Maurice. Design Evolution: Big Bang to Big Data,Toronto. 2014. ISBN 978-0-9937396-0-6.
  • Benton, Charlotte (2000). „Design and Industry”. Ur.: Kemp, Martin. The Oxford History of Western Art. Oxford: Oxford University Press. str. 380—383. ISBN 0198600127. 
  • Forty, Adrian. Objects of Desire: Design and Society Since 1750. Thames Hudson, May . 1992. ISBN 978-0-500-27412-5.
  • Heskett, John (1980). Industrial Design. Thames & Hudson. ISBN 0500201811. 
  • Kirkham, Pat (1999). Industrial design. Grove Art Online. Oxford University Press. 
  • Mayall, WH, Industrial Design for Engineers, London: Iliffe Books. 1967. ISBN 978-0592042053.
  • Mayall, WH, Machines and Perception in Industrial Design, London: Studio Vista. 1968. ISBN 978-0289279168.
  • Meikle, Jeffrey. Twentieth Century Limited: Industrial Design engineering in America, 1925 - 1939, Philadelphia: Temple University Press. 1979. ISBN 978-0877222460.
  • Noblet, Jocelyn de (1993). „Design in Progress”. Ur.: Noblet, Jocelyn de. Industrial design: reflection of a century. Paris: Flammarion/APCI. str. 21—25. ISBN 2080135392. 
  • Pirovano, Carlo, ur. (1991). „Forms of Representation”. History of Industrial Design. 1. Milan: Electa. str. 108—127. OCLC 32885051.