Gornja Srbica
Gornja Srbica | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
Upravni okrug | Prizrenski |
Opština | Prizren |
Stanovništvo | |
— 2011. | 179[1] |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 42° 16′ 47″ S; 20° 43′ 19″ I / 42.279658° S; 20.721931° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 338 m |
Gornja Srbica (alb. Sërbicë e Epërme) je naseljeno mesto u opštini Prizren, na Kosovu i Metohiji. Prema popisu stanovništva iz 2011. u naselju je živelo 179 stanovnika.
Istorija
[uredi | uredi izvor]U Svetoarhanđelovskoj hrisovulji cara Dušana iz 1348. pominje se kao selo Srbice sa đevđelijama (voćnjacima) i "putem koji ide iz sela Koriše u Srbice". Jastrebov kaže: "Između puta i sela Gornje i Donje Srbice na brežuljku je obeljena (okrečena) crkva saborište hrišćana". Srpski konzul u Prištini izvesto je svoju vladu sa su Arbanasi, 11. februara 1899. godine, paroha srbičkog Jovana Kostića pretukli kundacimai ostavili na putu misleći da je mrtav. Njegovi seljani i brat su ga preneli u Prizren kod lekara gde je posle četiri dana preminuo. Na južnom bregu iznad sela, na ostacima stare crkve, među osam stoletnih dubova, Srbi meštani, uz pomoć prizrenskih trgovaca i zanatlija, podigli su 1863. godine novu crkvu Sv. Vasilija Iscelitelja, kako je to stajalo do 1999. urezano na ktitorskoj ploči iznad ulaza u hram. Crkva je imala ikonostas i zbirku ikona koje su u crkvu donošene iz Prizrena i susednih sela. Tako se u crkvi nalazila knjiga Službenik iz 1777, koju je manastiru Sv. Trojice Rusinice darovao "pop Uroš ot sela Bitinje Donje", pa je iz Rusinice darovano ovoj crkvi. Selo i crkvu Albanci su juna meseca 1999. godine spalili i srušili, a Srbe proterali.[2]
Stanovništvo
[uredi | uredi izvor]U selu je 1940. bilo 14 domaćinstava pravoslavnih Srba, 4 katoličkik Albanaca i 1 muslimanskih Roma, svega 19.[3]
Srbi
- Filipović (1 dom.) crkvenjak, rodom iz Prizrena.
- Mihajlovići (2 dom. Aranđelovdan). Starci su došli davno iz Smaća (po drugima iz Donje Srbice) gde ih još ima jedna porodica a ima ih i u Prizrenu.
- Sekulići (1 dom.) su iz Donje Srbice. Njihovo kumstvo sa Mihailovićima je još od Kosova.
- Vuca (3 dom. Sv. Petka) su starinom iz Špinadije.
- Andrejini (6 dom., Sv. Vrači u leto i u zimu). Smatraju se da su „Gaš“.
- Kostići (2 dom., Sv. Varvara). Otac im je bio iz Koriše.
Albanci - katolici
- Bitiči (2 dom. Nikoljdan i Spasovdan). Preci su im prošli kroz mnoga sela: iz matice krenuli zbog krvi, a posle se premeštali kao čifčije. U Srbicu su došli iz Janoša u Đakovičkoj nahiji. U Srbicu je došao ded Mihaila Pjetra.
- Kušnin (1 dom.) su Mirditi, a ovamo su došli iz Vogova u Đakovičkom srezu.
- Tsač (1 dom., Sv. Atanasije).
Romi
- Sefovići (1 dom.) su došli iz Landovice još za turskog vremena, pre 1912.
Demografija
[uredi | uredi izvor]Prema popisu iz 2011. godine, Gornja Srbica ima sledeći etnički sastav stanovništva:
Nacionalnost[1] | 2011.[a] |
Albanci | 179 (100,0%) |
Ukupno | 179 |
Demografija[1][4] | ||
---|---|---|
Godina | Stanovnika | |
1948. | 177 | |
1953. | 191 | |
1961. | 244 | |
1971. | 308 | |
1981. | 342 | |
1991. | 383 | |
2011. | 179 |
Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Popis iz 2011. na ovom području sproveli su organi jednostrano proglašene i delimično priznate Republike Kosovo. Budući da ga je popriličan broj kosovskih Srba bojkotovao, stvarni udeo Srba veći je od iskazanog u zvaničnim rezultatima popisa.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v Etnički sastav stanovništva na Kosovu i Metohiji iz 2011. godine (jezik: engleski)
- ^ Ivanović, Milan (2013). Metohija:spomenici i razaranja. Novi Sad: Novi Sad:Prometej. str. 417. COBISS.SR 278213639
- ^ Različita etnološka građa s Kosova i Metohije – Milenko S. Filipović
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Gugl satelitska mapa (Maplandia) (jezik: engleski)
- Mape, aerodromi i vremenska situacija lokacija (Fallingrain) (jezik: engleski)