Gornje Nerodimlje
Gornje Nerodimlje | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Srbija |
Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
Upravni okrug | Kosovski |
Opština | Uroševac |
Stanovništvo | |
— 2011. | 1.648[a][1] |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 42° 22′ 13″ S; 21° 04′ 43″ I / 42.3703° S; 21.0786° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 713 m |
Ostali podaci | |
Pozivni broj | 0290 |
Registarska oznaka | UR |
Gornje Nerodimlje (alb. Nerodime e Epërme) je naseljeno mesto u opštini Uroševac, na Kosovu i Metohiji. Prema popisu stanovništva iz 2011. u naselju je živelo 1.648 stanovnika.
Položaj
[uredi | uredi izvor]Atar naselja se nalazi na teritoriji katastarske opštine Gornje Nerodimlje površine 1107 ha. Ovde se nalazi Spomenik prirode „Stablo munike u selu Gornje Nerodimlje“. Nedaleko se nalazi i Vizantijska bazilika Nerodimlje.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Gornje Nerodimlje je staro i veliko selo. Prvi put se pominje u Gračaničkoj povelji srpskog kralja Stefana Uroša Milutina iz 1311—1316. godine. U Nerodimlju se nalazio dvorac Stefana Dečanskog, u kome je 1330. godine pisana Dečanska hrisovulja. Car Dušan i car Uroš imali su svoje dvorove u obližnjoj tvrđavi Gornji i Donji Petrič, i odatle su izdali mnoge povelje, pisma i druga akta.
U porti nerodimljske crkve Svetih Arhanđela 1321. godine je umro kralj Stefan Uroš Milutin i odatle je bio prenet u svoju zadužbinu — manastir Banjsku. U Nerodimlju je 1371. godine umro i poslednji potomak iz loze Nemanjića — car Uroš. Godine 1705. njegovo telo je preneto u fruškogorski Manastir Jazak. Po turskom popisu iz 1455. godine u Nerodimlju je bilo 71 srpsko domaćinstvo i dva pravoslavna popa. U selu se nalazi nekoliko hramova i crkvišta. Manastir i crkva Svetih Arhanđela potiču iz XIV veka, a obnovljeni su 1700. godine. Do pre 1975. godine iznad crkve je raslo gorostasno stablo crnog bora, koje je, prema predanju, svojom rukom zasadio kralj Dušan 1336. godine. Iznad Gornjeg Nerodimlja, u jednom zaseoku, nalazi se crkva Uspenja Presvete Bogorodice ili manastir Svetog Uroša. Po tradiciji, manastir je krajem XIV veka podigla carica Jelena na grobu svog jedinca cara Uroša. Iz ove crkve prenete su careve mošti u Jazak. U selu se još nalaze ostaci crkve Svetog Nikole i temelji triju crkava nepoznatih svetitelja.
Stanovništvo
[uredi | uredi izvor]Prema zvaničnim popisima, Gornje Nerodimlje je imalo sledeći etnički sastav stanovništva:
Nacionalnost[1][2] | 2011.[b] | 1981. |
Albanci | 1.638 (99,39%) | 935 (49,58%) |
Srbi | - | 686 (36,37%) |
Romi | 7 (0,42%) | - |
Crnogorci | - | 4 (0,21%) |
Muslimani[v] | - | 1 (0,06%) |
ostali | 3 (0,19%) | 14 (0,74%) |
Ukupno | 1.648 | 1.641 |
Demografija[1][2] | ||
---|---|---|
Godina | Stanovnika | |
1948. | 845 | |
1953. | 935 | |
1961. | 1.219 | |
1971. | 1.267 | |
1981. | 1.641 | |
1991. | 1.886 | |
2011. | 1.648 |
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Uključujući i stanovnike Stojkovića.
- ^ Popis iz 2011. na ovom području sproveli su organi jednostrano proglašene i delimično priznate Republike Kosovo. Budući da ga je popriličan broj kosovskih Srba bojkotovao, stvarni udeo Srba veći je od iskazanog u zvaničnim rezultatima popisa.
- ^ Za sadašnji status Muslimana vidi članak Muslimani.
Reference
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Gugl satelitska mapa (Maplandia) (jezik: engleski)
- Mape, aerodromi i vremenska situacija lokacija (Fallingrain) (jezik: engleski)
- Digitalna platforma za NIGP (geoSrbija) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (5. februar 2021) (jezik: srpski)