Pređi na sadržaj

Гребен спаса

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Greben spasa
Filmski poster na srpskom jeziku
Izvorni naslovHacksaw Ridge
Žanrratni
biografski
RežijaMel Gibson
ScenarioEndru Najt
Robert Šenkan
ProducentBil Mehanik
Dejvid Permut
Teri Benedikt
Pol Kari
Brus Dejvi
Brajan Oliver
Vilijam Džonson
Temelji se naPrigovor savesti
(Teri Benedikt)
Glavne ulogeEndru Garfild
Sem Vortington
Luk Brejsi
Tereza Palmer
Hjugo Viving
Rejčel Grifits
Vins Von
MuzikaRupert Gregson Vilijams
Direktor
fotografije
Sajmon Dugan
MontažaDžon Gilbert
Producentska
kuća
Summit Entertainment
Cross Creek Pictures
Demarest Media
Argent Pictures
IM Global
AI Film
Vendian Entertainment
Kylin Pictures
Pandemonium Films
Permut Presentations Production
DistributerLionsgate
Godina2016.
Trajanje139 minuta[1]
ZemljaSAD
Australija
Jezikengleski
Budžet40 miliona dolara[2][3]
Zarada180,5 miliona dolara[4]
Veb-sajtwww.lionsgate.com/movies/hacksaw-ridge
IMDb veza

Greben spasa (engl. Hacksaw Ridge) američki je biografsko-ratni film iz 2016. godine u režiji Mela Gibsona. Scenario potpisuju Endru Najt i Robert Šenkan na osnovu dokumentarnog filma Prigovor savesti iz 2004. godine, dok su producenti filma Bil Mehanik, Dejvid Permut, Teri Benedikt, Pol Kari, Brus Dejvi, Brajan Oliver i Vilijam Džonson. Muziku je komponovao Rupert Gregson Vilijams.

Film se fokusira na iskustva iz Drugog svetskog rata Dezmonda Dosa, američkog pacifističkog borbenog bolničara koji je, kao hrišćanin adventističke crkve, odbio da nosi ili koristi oružje ili vatreno oružje bilo koje vrste. Dos je postao prvi prigovarač savesti koji je odlikovan Medaljom časti, za službu iznad i izvan poziva na dužnost tokom bitke za Okinavu. Glavnu ulogu tumači Endru Garfild kao Dezmond Dos, dok su u ostalim ulogama Sem Vortington, Luk Brejsi, Tereza Palmer, Hjugo Viving, Rejčel Grifits i Vins Von.

Distribuiran od strane Lionsgate-a, film je premijerno prikazan 4. septembra 2016. na Filmskom festivalu u Veneciji, dok je u američkim bioskopima objavljen 4. novembra iste godine. Naišao je na pozitivne reakcije kritičara, koji su naročito pohvalili Gibsonovu režiju i Garfildovu glumu. Američki filmski institut odabrao ga je kao jedan od svojih deset najboljih filmova godine, i dobio je brojne nagrade i nominacije. Film je bio nominovan za šest Oskara na 89. dodeli Oskara, među kojima su bili oni za najbolji film, najboljeg režisera (Gibson) i najboljeg glumca u glavnoj ulozi (Garfild), a pobedu je odneo u kategorijama za najbolji miks zvuka i najbolju montažu.. Takođe, bio je nominovan za tri Zlatna globusa, u kategorijama za najbolji dramski film, najboljeg režisera i najboljeg glavnog glumca u drami

Radnja

[uredi | uredi izvor]

Godine 1929. u Linčburgu, u Virdžiniji, mladi Dezmond Dos umalo ubija svog brata tokom jedne tuče. Taj događaj i njegovo adventističko vaspitanje učvršćuju Dezmondovo uverenje u Božju zapovest „Ne ubij”. Godinama kasnije, on vodi jednog povređenog čoveka u bolnicu gde upoznaje medicinsku sestru Doroti Šuti. Njih dvoje se zaljubljuju, a Dezmond joj otkriva svoju želju da radi u medicini.

Nakon japanskog napada na Perl Harbor, koji uvodi Sjedinjene Američke Države u Drugi svetski rat, Dezmond se prijavljuje u američku vojsku da služi kao borbeni bolničar. Njegov otac Tom, veteran Prvog svetskog rata koji pati od PTSP-a, duboko je potresen sinovljevom odlukom. Neposredno pre odlaska, Dezmond i Doroti se vere.

Dezmond je smešten u logor za obuku sa 77. pešadijskom divizijom pod komandom narednika Hauela. Iako fizički odlično napreduje, postaje izopštenik među nekim vojnicima jer odbija da uzme pušku i da trenira subotom. Hauel i kapetan Glover pokušavaju da otpuste Dezmonda zbog psihijatrijskih razloga, ali im je to odbijeno, pošto Dezmondova verska uverenja ne predstavljaju mentalnu bolest. Nakon toga, oni ga muče dodeljujući mu iscrpljujuće zadatke, nameravajući da ga primoraju da se povuče. Iako ga jedne noći njegovi saborci pretuku, on odbija da ih identifikuje.

Dezmondova jedinica završava osnovnu obuku i dobija odsustvo, tokom kojeg Dezmond planira da se oženi Doroti, ali njegovo odbijanje da nosi oružje dovodi do hapšenja zbog neposlušnosti. Kapetan Glover i Doroti posećuju Dezmonda u zatvoru i pokušavaju da ga ubede da prizna krivicu kako bi bio oslobođen bez optužnice, ali on odbija da kompromituje svoja uverenja.

Na svom suđenju, Dezmond izjavljuje da nije kriv, ali pre izricanja kazne, njegov otac upada u sudnicu sa pismom od svog bivšeg komandanta, sada brigadnog generala, u kome se navodi da je Dezmondovo pacifističko uverenje zaštićeno Ustavom SAD. Optužbe protiv Dezmonda se odbacuju, i on se venčava sa Doroti.

Dezmondova jedinica je raspoređena na Pacifički front. Tokom bitke za Okinavu, dobijaju zadatak da se popnu na i zauzmu greben Hekso. Tokom početne bitke, uz velike gubitke sa obe strane, Dezmond spašava život svom saborcu Smitu, stičući njegovo poštovanje. Smit se izvinjava što je sumnjao u njegovu hrabrost, a Dezmond mu otkriva da njegovo protivljenje prema oružju proističe iz skoro tragičnog trenutka kada je zamalo pucao na svog oca koji je pijan pretio njegovoj majci pištoljem.

Sledećeg jutra, Japanci pokreću snažan protivnapad i istiskuju Amerikance sa grebena. Smit je ubijen, a Hauel i nekoliko Dezmondovih saboraca ostaju ranjeni na bojnom polju. Dezmond čuje krike ranjenih vojnika i vraća se da ih spase, noseći povređene i Smitovo telo do ivice grebena, spuštajući ih konopcem, moleći se svaki put da spasi bar još jednog. Povratak desetina ranjenih, za koje se verovalo da su mrtvi, šokira ostatak jedinice pod grebenom. Kada svane, Dezmond spašava Hauela, i obojica beže sa Heksoa pod neprijateljskom vatrom.

Kapetan Glover se izvinjava što je omalovažavao Dezmondova uverenja i navodi da će ponoviti napad na greben u subotu, ali da neće pokrenuti napad bez njega. Dezmond pristaje, ali operacija se odlaže dok on ne završi svoje subotnje molitve. Sa pojačanjem, oni preokreću tok bitke. U zasedi koju su postavili Japanci, koji se pretvaraju da se predaju, Dezmond uspeva da spasi Glovera i druge, skrećući neprijateljske granate. Ranjen je u eksploziji granate, ali bitka je dobijena. Dezmond se spušta sa grebena držeći Bibliju koju mu je Doroti poklonila.

Film se završava fotografijama i snimcima iz stvarnog života koji pokazuju da je Dezmond dobio Medalju časti od predsednika Harija Trumana za spasavanje 75 vojnika na Heksou, kao i snimcima samog Dezmonda neposredno pre smrti, dok priča o svojim iskustvima tokom rata.

Glumac Uloga
Endru Garfild Dezmond Dos
Sem Vortington kapetan Džek Glover
Luk Brejsi Smiti Rajker
Tereza Palmer Doroti Šuti
Hjugo Viving Tom Dos
Rejčel Grifits Berta Dos
Vins Von narednik Hauel
Rajan Kor poručnik Menvil
Ričard Roksburg pukovnik Stelcer
Luk Pegler Milt „Holivud” Zejn
Ričard Pajros Randal „Tič” Fuler
Ben Mingej „Gris” Nolan
Majkl Šisbi „Teks” Luis
Firas Dirani Vito Rineli
Dejmijen Tomlinson Ralf Morgan
Met Nejbl potpukovnik Kuni
Ben O’Tul desetar Džesop
Natanijel Buzolić Harold „Hal” Dos
Majlo Gibson „Laki” Ford
Filip Kvast sudija
Goran D. Kleut Endi „Gul” Voker

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hacksaw Ridge (15)”. British Board of Film Classification. 5. 12. 2016. Arhivirano iz originala 20. 12. 2016. g. Pristupljeno 6. 12. 2016. 
  2. ^ Barnes, Brooks (26. 10. 2016). „'Hacksaw Ridge,' a Gory War Movie for Both Hawks and Doves”. The New York Times. Arhivirano iz originala 30. 10. 2016. g. Pristupljeno 27. 10. 2016. 
  3. ^ D'Alessandro, Anthony (1. 11. 2016). „'Doctor Strange' To Give Booster Shot To Sleepy Fall Box Office”. Deadline Hollywood. Arhivirano iz originala 2. 11. 2016. g. 
  4. ^ „Hacksaw Ridge (2016)”. Box Office Mojo. Arhivirano iz originala 9. 4. 2017. g. Pristupljeno 10. 3. 2017. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]