Pređi na sadržaj

Dvorac Belimarkovića u Vrnjačkoj Banji

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Dvorac Belimarkovića
Opšte informacije
MestoVrnjačka Banja
OpštinaVrnjačka Banja
Država Srbija
Vrsta spomenikaNepokretno kulturno dobro
Vreme nastanka1882-1887
Tip kulturnog dobraKulturno dobro od velikog značaja
VlasnikRepublika Srbija
Nadležna ustanova za zaštituZavod za zaštitu spomenika kulture Kraljevo
www.zavodkraljevo.rs

Dvorac Belimarkovića je izgrađen između 1882. i 1887. godine, u Vrnjačkoj Banji prema idejnom rešenju generalovog sestrića, građevinskog inžinjera Pavla Denića, uz projekat i nadgledanje bečkog arhitekte Vintera i izgrađen je za generala Jovana Belimarkovića ministra kralja Milana Obrenovića i namesnika maloletnog kralja Aleksandra Obrenovića. Dvorac danas predstavlja kulturno dobro od velikog značaja i pored vrnjačke crkve je najstariji objekat u Vrnjačkoj banji.[1]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Dvorac je izgrađen između 1882. i 1889. godine, podignut je iznad granice ondašnjeg banjskog rejona, na padini iznad izvora tople vode.[1]

Do sedamdesetih godina prošlog veka u njemu su živeli naslednici generala Belimarkovića, nakon čega je otkupljen i kategorisan kao kulturno dobro.[2]

Izgled dvorca

[uredi | uredi izvor]

Raskošno zdanje Belimarkovića je izvedeno po uzoru na poljske vile severne Italije, u duhu romantičarskog istorizma, sa renesansnim elementima. Horizontalna podela zidnog platna je naglašena, zajedno sa istaknutom atikom centralnog rizalita. Lakoća i transparentnost površine glavne fasade na prvom spratu, je postignuta postavljanjem širokog, arhitravno završenog trema, sa četiri vitka stuba koja nose terasu drugog sprata. Dvorac krasi i dvokrako stepenište koje vodi na trem prvog sprata. Svi otvori u prizemlju su lučno, a oni na prvom i drugom spratu arhitravno završeni. Može se primetiti romantičarsko nadahnuće, primenom romaničkog nazubljenog završetka bočnih rizalita – kula. Za gradnju je korišćen beli mermer, iz Belimarkovićevog majdana, pod planinom Goč.[1]

Rekonstrukcija

[uredi | uredi izvor]

Sedamdesetih godina vršeni su konzervatorsko-restauratorski radovi na objektu, posle čega je u dvorcu smešten Zavičajni muzej kompleksnog tipa, pod nazivom Zamak kulture.[3]

Danas Zavičajni muzej ima arheološku, etnografsku, istorijsku, umetničku i prirodnjačku zbirku, a poseduje i Spomen sobu generala Belimarkovića, gde se čuva deo originalnog nameštaja, fotografije, lični predmeti i dokumentacija.

Galerija

[uredi | uredi izvor]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]