Dvorac Belimarkovića u Vrnjačkoj Banji
Dvorac Belimarkovića | |
---|---|
Opšte informacije | |
Mesto | Vrnjačka Banja |
Opština | Vrnjačka Banja |
Država | Srbija |
Vrsta spomenika | Nepokretno kulturno dobro |
Vreme nastanka | 1882-1887 |
Tip kulturnog dobra | Kulturno dobro od velikog značaja |
Vlasnik | Republika Srbija |
Nadležna ustanova za zaštitu | Zavod za zaštitu spomenika kulture Kraljevo |
www |
Dvorac Belimarkovića je izgrađen između 1882. i 1887. godine, u Vrnjačkoj Banji prema idejnom rešenju generalovog sestrića, građevinskog inžinjera Pavla Denića, uz projekat i nadgledanje bečkog arhitekte Vintera i izgrađen je za generala Jovana Belimarkovića ministra kralja Milana Obrenovića i namesnika maloletnog kralja Aleksandra Obrenovića. Dvorac danas predstavlja kulturno dobro od velikog značaja i pored vrnjačke crkve je najstariji objekat u Vrnjačkoj banji.[1]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Dvorac je izgrađen između 1882. i 1889. godine, podignut je iznad granice ondašnjeg banjskog rejona, na padini iznad izvora tople vode.[1]
Do sedamdesetih godina prošlog veka u njemu su živeli naslednici generala Belimarkovića, nakon čega je otkupljen i kategorisan kao kulturno dobro.[2]
Izgled dvorca
[uredi | uredi izvor]Raskošno zdanje Belimarkovića je izvedeno po uzoru na poljske vile severne Italije, u duhu romantičarskog istorizma, sa renesansnim elementima. Horizontalna podela zidnog platna je naglašena, zajedno sa istaknutom atikom centralnog rizalita. Lakoća i transparentnost površine glavne fasade na prvom spratu, je postignuta postavljanjem širokog, arhitravno završenog trema, sa četiri vitka stuba koja nose terasu drugog sprata. Dvorac krasi i dvokrako stepenište koje vodi na trem prvog sprata. Svi otvori u prizemlju su lučno, a oni na prvom i drugom spratu arhitravno završeni. Može se primetiti romantičarsko nadahnuće, primenom romaničkog nazubljenog završetka bočnih rizalita – kula. Za gradnju je korišćen beli mermer, iz Belimarkovićevog majdana, pod planinom Goč.[1]
Rekonstrukcija
[uredi | uredi izvor]Sedamdesetih godina vršeni su konzervatorsko-restauratorski radovi na objektu, posle čega je u dvorcu smešten Zavičajni muzej kompleksnog tipa, pod nazivom Zamak kulture.[3]
Danas Zavičajni muzej ima arheološku, etnografsku, istorijsku, umetničku i prirodnjačku zbirku, a poseduje i Spomen sobu generala Belimarkovića, gde se čuva deo originalnog nameštaja, fotografije, lični predmeti i dokumentacija.
Galerija
[uredi | uredi izvor]Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v „Dvorac Belimarkovića — Spomenici kulture u Srbiji”. SANU.
- ^ „Vrnjačka banja”.
- ^ http://srbija.superodmor.rs Arhivirano na sajtu Wayback Machine (1. avgust 2014) pristupljeno 25. 6. 2014. godine