Do (Berkovići)
Do | |
---|---|
Administrativni podaci | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Republika Srpska |
Opština | Berkovići |
Stanovništvo | |
— 2013. | 34 |
Geografske karakteristike | |
Koordinate | 43° 04′ 42″ S; 18° 01′ 11″ I / 43.07840° S; 18.01982° I |
Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
Aps. visina | 100-400 m |
Površina | 12,22 km2 |
Do je naseljeno mjesto u opštini Berkovići, u Republici Srpskoj, Bosna i Hercegovina. Prema popisu stanovništva iz 2013. godine, u naselju je živjelo 34 stanovnika.[1]
Geografija
[uredi | uredi izvor]Nalazi se na 100-400 metara nadmorske visine, površine 12,22 km2 (1991), udaljeno oko 10 kilometara od opštinskog centra. Dejtonskim mirovnim sporazumom 1995. oko 80% teritorije sela pripalo je opštini Berkovići (Republika Srpska), a preostali dio opštini Stolac (Federacija Bosne i Hercegovine). Dio sela koji je u Republici Srpskoj pripada mjesnoj zajednici Blaca. Selo je razbijenog tipa, a zaseoci su Podi i Topli tor. Smješteno je na padinama planine Hrgud i uz kanjon rijeke Bregave, koja izvire u selu. Stanovništvo se bavi ribolovom i uzgojem mediteranskog voća (smokva, grožđe, nar). Đaci pohađaju nastavu u Osnovnu školu "Njegoš" u Berkovićima. U selu postoji groblje, a najbliža crkva je u Stocu. Selo je dobilo električnu energiju 1968, vodovod 1982-1983, a telefonsku mrežu početkom XXI vijeka. Sa vrela Bregave sproveden je vodovod do Stoca početkom HH vijeka, a 1975. izgrađen je vodovod do Ljubinja. Kroz atar prolazi regionalni put Stolac-Berkovići. U selu postoje dva ugostiteljska objekta i ribnjak (2016).[2]
Istorija
[uredi | uredi izvor]U ratovima 1912-1918. dobrovoljci su bili Blagoje A. i Vidoje S. Brkić. Tokom Drugog svjetskog rata stradalo je šest civila i dva borca Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije. Kod vrela Bregave, 13. februara 1942, Stolački bataljon Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije razoružao je italijansku stražu, a potom porazio italijansku četu koja je došla iz Stoca. Na tom mjestu 1972. podignut je spomenik poginulim borcima Stolačkog bataljona. U Odbrambeno-otadžbinskom ratu 1992-1995. poginula su dva borca Vojska Republike Srpske, a njihova imena upisani su na spomen-ploči na sabornoj crkvi u Berkovićima.[2]
Stanovništvo
[uredi | uredi izvor]Do je 1895. imao 13 domaćinstava i 74 stanovnika (73 pravoslavca i jedan musliman); 1948. - 123 stanovnika; 1981. - 70;[3] 1971. - 93; 1991. - 57;[4] 2013. - 11 domaćinstava i 32 stanovnika (Srbi). Porodica Brkić slavi Nikoljdan, a Škrba - Jovanjdan.[2]
Nacionalnost[5] | 2013. | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
Srbi | 34 | 57 | 70 | 92 | 118 |
Hrvati | 2 | ||||
ostali i nepoznato | 1 | ||||
Ukupno | 34 | 57 | 70 | 93 | 120 |
Demografija[5] | ||
---|---|---|
Godina | Stanovnika | |
1895. | 74 | |
1948. | 123 | |
1953. | 121 | |
1961. | 120 | |
1971. | 93 | |
1981. | 70 | |
1991. | 57 | |
2013. | 34 |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Popis 2013 BiH - Etnička/nacionalna pripadnost, vjeroispovijest, maternji jezik”. www.popis.gov.ba. Agencija za statistiku Bosne i Hercegovine. Pristupljeno 19. 11. 2021.
- ^ a b v Enciklopedija Republike Srpske. 3, D-Ž. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2020. str. 178-179. ISBN 978-99976-42-37-0.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981.” (PDF). stat.gov.rs. Pristupljeno 19. 11. 2021.
- ^ „Nacionalni sastav stanovništva Republike Bosne i Hercegovine 1991. (str. 18)” (PDF). fzs.ba. Pristupljeno 19. 11. 2021.
- ^ a b Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.