Dragan Kolundžija

Dragan Kolundžija
Dragan Kolundžija
Puno ime	Dragomir Dragan Kolundžija
Datum rođenja	(1938-08-29)29. avgust 1938.
Mesto rođenja	Gornje Vodičevo, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti	19. jul 2020.(2020-07-19) (81 god.)
Mesto smrti	Beograd, Srbija
Zanimanje	književnik, pjesnik

Dragan Kolundžija (Dragomir Dragan Kolundžija) (Gornje Vodičevo, 29. avgust 1938 — Beograd, 19. jul 2020) bio je srpski i jugoslovenski književnik i pjesnik. Dobitnik je nagrade „Književni vijenac Kozare“ 2011. Njegov legat nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu.

Biografija

Rođen je u zaseoku Trnjaci u Gornjem Vodičevu 1938. godine. Majka mu se zvala Anđa, a otac Simo je bio solunski dobrovoljac i učesnik bitke na Kajmakčalanu. Godine 1942. njegova rodna kuća i selo su zapaljeni, nakon čega su ga roditelji odveli u srpski zbjeg u Vodičevu a odatle na Kozaru gdje ga je otac, zajedno sa majkom, sakrio u zemunicu. Kraj Drugog svjetskog rata je dočekao kao siroče. Osnovnu školu je započeo u obnovljenoj kući svoje sestre Vide Šurlan. Njegov ujak Đuro, kome su ustaše u Poljavnicama poklale čitavu porodicu, je 1948. došao u Gornje Vodičevo i usvojio ga. Ostatak osnovne i srednju školu je završio u Beogradu. Diplomirao je 1965. jugoslovensku i svjetsku književnost na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu.

Nakon završenih studija zaposlio se kao urednik književne tribine na „Kolarcu”, gde je proveo čitav radni vek. Jedno kraće vreme predavao je srpski jezik u Francuskoj đacima poreklom iz Jugoslavije.

Kada je bio učenik Osnovne škole „Josif Pančić" u Beogradu, prvu pjesmu mu je objavio Mladen Oljača. U listu „Omladina“ je 1954. objavio pjesmu „Tvoj glas“, a nakon toga svoje pjesme objavljuje i u drugi časopisima. Prvu zbirku sabranih pjesama „Zatvorenik u ruži“ je objavio 1957, sa svega sedamnaest godina, a o njoj je njegov generacijski prijatelj Branko Miljković zapisao da je „jabuka od zlata u bašti naše najmlađe poezije”.

Tematika kojom se bavi su ratna stradanja Srba za vrijeme Drugog svjetskog rata na Kozari, Krajini, ustaški logor Jasenovac, stradanje njegove porodice i slično.

Radio je kao urednik katedre za književnost na Kolarčevom narodnom univerzitetu u Beogradu. Bio je oženjen suprugom Dušankom sa kojom ima sina Igora. Živeo je i radio u Beogradu, gde je i preminuo, 19. jula 2020. godine od posledica korona virusa.

Legat Dragana Kolundžije

Legat Dragana Kolundžije nalazi se u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat” u Beogradu. Sadrži brojne fotografije, knjige iz lične biblioteke i knjige sa posvetama kolega, nagrade koje su mu za života uručene, među kojima je i povelja „Književni vijenac Kozare”.

• 
  Povelja Književni vijenac Kozare, Draganu Kolundžiji
• 
  Knjiga sa posvetom Branka Ćopića Draganu Kolundžiji
• 
  Knjiga sa posvetom Matije Bećkovića Draganu Kolundžiji
• 
  Fotografija Dragana Kolundžije
• 
  Kolundžija i Desanka Maksimović
• 
  Crtež Kolundžije, nasrtao Predrag Bajo Luković

Nagrade

Dragan Kolundžija nosilac je visokog nacionalnog priznanja za poseban doprinos na polju kulture u Srbiji Osim toga, uručene su mu i brojne nagrade, među kojima su:

• Vukova nagrada
• Nagrada „Branko Ćopić”, za zbirku poezije Kozara, opet, 1993.
• Nagrada „Mladost”
• Nagrada „Dragojlo Dudić”
• Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za knjigu pesama Zatvorenik u ruži, 2004.
• Nagrada „Književni vijenac Kozare”, 2011.

Djela

Zbirke pjesama

• Zatvorenik u ruži (1957)
• Čuvari svetlosti
• Orah
• Slovo za povratak
• Zaustavljen život
• Zlato i roditelji
• Koja godina koja zvezda
• Pogleđevo
• Tamne vojske
• Zvono za povratak
• Ostavljeno svetlo
• Očevina
• Svežanj ključeva
• Godine koje proći neće
• Zaustavljene kapi
• Nesvanulice
• Dnevnik zatvorenika u ruži

Literatura

• Rat i djeca Kozare, Radoje Lukić, Književne novine, Treće izmjenjeno i dopunjeno izdanje, Beograd, (1990)

Spoljašnje veze

• Odlazak Dragana Kolundžije („Politika”, 22. jul 2020)