Pređi na sadržaj

Episkop šabački Lavrentije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Lavrentije
(Trifunović)
Vladika Lavrentije, 2016. godine
Osnovni podaci
Pomesna crkvaSrpska pravoslavna crkva
EparhijaEparhija šabačka
Činepiskop
Titulaepiskop šabački
SedišteŠabac
Godine službe2006—2022.
PrethodnikEparhija nastala podelom Eparhije šabačko-valjevske
Prethodna eparhijaEparhija šabačko-valjevska
Godine službe1989—2006.
PrethodnikJovan Velimirović
NaslednikEparhija podeljena na Šabačku i Valjevsku
Prethodna eparhijaEparhija zapadnoevropska
Godine službe1973—1989.
PrethodnikEparhija nastala podelom Eparhije zapadnoevropske i australijske
Lični podaci
Svetovno imeŽivko Trifunović
Datum rođenja(1935-01-27)27. januar 1935.
Mesto rođenjaBogoštica, kod Krupnja, Kraljevina Jugoslavija
Datum smrti23. januar 2022.(2022-01-23) (86 god.)
Mesto smrtiŠabac, Srbija

Lavrentije (svetovno Živko Trifunović; Bogoštica, kod Krupnja, 27. januar 1935 — Šabac, 23. januar 2022[1]) bio je episkop šabački. Takođe je bio episkop šabačko-valjevski (1989—2006), episkop zapadnoevropski (1973—1989), episkop zapadnoevropski i australijski (1969—1973) i vikarni episkop moravički (1967—1969).

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je u selu Bogoštici kod Krupnja, oblast Rađevina, na dan Svetog Save 27. januara 1935. godine. Njegovo svetovno ime bilo je Živko. Osnovnu školu je završio u Krupnju, a dva razreda gimnazije u Loznici, pravoslavnu Bogosloviju i Bogoslovski fakultet završio je u Beogradu.

U čin jerođakona rukopoložen je 1958, a u čin jeromonaha 1961. godine. Dve godine bio je duhovnik Crkve Ružice na Kalemegdanu (Beograd), posle toga parohijski sveštenik na Kupresu. Dve i po godine bio je profesor Bogoslovije u manastiru Krki i istovremeno paroh u Ivoševcima. U episkopski čin izabran je 1. juna 1967, a hirotonisan 16. avgusta 1967. u Sabornoj crkvi u Beogradu. Od 1967. do 1969. godine bio je vikarni episkop moravički u Beogradu.

Episkop

[uredi | uredi izvor]

Godine 1969. postavljen je za episkopa zapadnoevropskog i australijskog i ustoličen marta 1969. u Londonu. Pošto je stvorio uslove za formiranje nove eparhije u Australiji, postavljen je za Episkopa u zapadnu Evropu. U Himelstiru u Nemačkoj osnovao je eparhijski centar. Prvo je otkupio za Srpsku pravoslavnu crkvu jednu već sagrađenu crkvu, tu je zatim osnovao štampariju i izdao dela Sv. vladike Nikolaja Velimirovića i mnoge druge teološke knjige. U to vreme dela Vladike Nikolaja nisu mogla biti štampana u tadašnjoj Jugoslaviji. Godine 1985. u Londonu je venčao princa Aleksandra Karađorđevića i princezu Katarinu.

Posle punih dvadeset godina episkopskog staža u dijaspori Sveti arhijerejski sabor Srpske pravoslavne crkve izabrao ga je 1989. godine za episkopa šabačko-valjevskog. Ustoličen je u Šapcu 23. jula 1989. godine. Na tom položaju nasledio je upokojenog episkopa Jovana Velimirovića. Nastavio je započetu delatnost svog prethodnika kroz misionarsku izdavačku kuću „Glas Crkve“ Eparhije šabačko-valjevske, štampali su veliki broj knjiga, uspostavili pravoslavnu radio i tv stanicu.

Episkop Lavrentije u pratnji Patrijarha srpskog Irineja stiže na proslavu 700 godina postojanja manastira Tronoše

Posvetio je veliku pažnju obnavljanju i zidanju novih crkava, osnovao je novi manastir Soko u podnožju Soko grada. U sklopu ove njegove zadužbine nalazi se i muzej posvećen Sv. Vladici Nikolaju. Njegovim zalaganjem prenete su mošti Sv. Vladike Nikolaja iz Amerike u Srbiju 12. maja 1991. u manastir Lelić. Radio je na zbližavanju dece iz dijaspore sa decom iz Srbije, u okviru akcije „Moba“ koja se održava svake godine počev od 2001. godine.

U pomoć oko manastira se pridružila i Vojska koja je napravila put do manastira 2001. godine, a general Nebojša Pavković je otvorio put i unapredio poručnika Đorđa Bojića u čin kapetana.

Episkop Lavrentije govori engleski, nemački i ruski jezik. Bio je član Svetog arhijerejskog sinoda od 2002. do 2004. godine.

Kao predstavnik i izaslanik Srpske pravoslavne crkve učestvovao je na mnogim međucrkvenim sastancima i držao predavanja i referate. Urednik je lista „Pravoslavni misionar“ (od 1998), a napisao je i više članaka versko-poučne sadržine.

Na njegov predlog Sveti arhijerejski sabor je na svom redovnom zasedanju u maju 2006. podelio veliku Eparhiju šabačko-valjevsku na dve eparhije: Šabačku sa sedištem u Šapcu i Valjevsku sa sedištem u Valjevu. Od tada je gospodin Lavrentije šabački episkop, a za valjevskog episkopa postavljen je Milutin Knežević, do tada australijsko-novozelandski.

Zaveštao je organe januara 2011. godine u Loznici.[2] Sakupio je medicinsku pomoć u Evropi gde je ranije službovao kao episkop, u vidu kreveta i aparata za dijalizu za šabačku bolnicu 2012. godine.[3]

Učestvovao je u projektu pripreme i objavljivanja sabranih dela Svetog Vladike Nikolaja, u 13 tomova na preko 10.000 stranica.[4][5]

Dobio je Orden Svetog Arsenija Sremca Eparhije sremske 2016. godine[6] i Svetog Save prvog stepena 2017. godine. Svečano je obeležio pola veka arhijerejske službe u julu 2017. godine.[7][8] Odlikovan je ordenom Svetog Vladike Nikolaja Eparhije valjevske.[9] Od 20. septembra 2019. je počasni građanin Krupnja.[10]

Dana 31. marta 2020. postavljen je za administratora Eparhije valjevske[11]. Sa 54 godine arhijerejskog staža najduže je bio u tom činu u Srpskoj pravoslavnoj crkvi.[12]

Preminuo je 23. januara 2022. godine u Šapcu. Patrijarh Porfirije naglasio je da je episkop Lavrentije bio iz plejade srpskih episkopa koji su tokom patrijarha Germana „očuvali vinograd Božiji”.[13] Sahranjen je 26. januara 2022. godine istočno od manastirske crkve u Manastiru Svetog Nikolaja Srpskog na Soko Gradu kod Ljubovije, koji je bio njegova zadužbina.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Preminuo episkop šabački Lavrentije”. RTS. Pristupljeno 23. 1. 2022. 
  2. ^ Vladika Lavrentije zaveštao organe (RTS, 22. januar 2011), Pristupljeno 10. 4. 2013.
  3. ^ Episkop Lavrentije: Oprema za bolnice („Večernje novosti“, 12. novembar 2012), Pristupljeno 10. 4. 2013.
  4. ^ „Sabrana dela Svetog vladike Nikolaja | Srpska Pravoslavna Crkva [Zvanični sajt]”. arhiva.spc.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-02-21. 
  5. ^ Mijušković, Miroljub (2019-04-29). „Vladika Lavrentije: Novi čovek je temelj nove Srbije”. Miroljub Mijušković (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-02-21. 
  6. ^ „Orden Svetog Arsenija Sremca episkopu Lavrentiju (SPC, 10. maj 2016)”. Arhivirano iz originala 11. 05. 2016. g. Pristupljeno 10. 05. 2016. 
  7. ^ „Pola stoleća arhijerejske službe Episkopa Lavrentija (SPC, 29. jul 2017)”. Arhivirano iz originala 31. 07. 2017. g. Pristupljeno 30. 07. 2017. 
  8. ^ „Patrijarh Irinej: Preosvećeni Lavrentije je Episkop kojim se ponosimo i na koga treba da se ugledamo! (SPC, 30. jul 2017)”. Arhivirano iz originala 30. 07. 2017. g. Pristupljeno 30. 07. 2017. 
  9. ^ „Odlikovanje uzornom pastiru Crkve Božje (SPC, 30. oktobar 2017)”. Arhivirano iz originala 30. 10. 2017. g. Pristupljeno 30. 10. 2017. 
  10. ^ „KRUPANj OBELEŽIO SVOJ DAN - Vladika Lavrentije počasni građanin”. Lozničke novine. 20. 9. 2019. Arhivirano iz originala 25. 09. 2019. g. Pristupljeno 25. 9. 2019. 
  11. ^ Marić, Marina. „Episkop Lavrentije – administrator Eparhije valjevske”. RadioIstočnik (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 14. 06. 2020. g. Pristupljeno 14. 06. 2020. 
  12. ^ „Vladika Lavrentije: Život posvećen Bogu i Svetom Savi (SPC, 25. avgust 2021)”. Arhivirano iz originala 16. 10. 2021. g. Pristupljeno 16. 10. 2021. 
  13. ^ Preminuo episkop šabački Lavrentije

Literatura

[uredi | uredi izvor]

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]


vikarni episkop moravički
1967—1969
-
 episkop zapadnoevropski i australijsko-novozelandski
1969—1973.
Nikolaj (Mrđa) (kao episkop australijsko-novozelandski) i Lavrentije (Trifunović) (kao episkop zapadnoevropski)
Lavrentije (Trifunović) (kao episkop zapadnoevropski i australijsko-novozelandski)
 episkop zapadnoevropski
1973—1989.
episkop šabačko-valjevski
1989—2006.
Milutin (Knežević) (kao episkop valjevski) i Lavrentije (Trifunović) (kao episkop šabački)
Lavrentije (Trifunović) (kao episkop šabačko-valjevski)
 episkop šabački
2006—2022.
-
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Епископ_шабачки_Лаврентије&oldid=28842144”