Episkop šabačko-valjevski Meletije
| Meletije (Marković) | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Pomesna crkva | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija šabačka |
| Čin | episkop |
| Titula | episkop šabački |
| Sedište | Šabac |
| Godine službe | 1847—1848. |
| Naslednik | Joanikije Nešković |
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Milan Marković |
| Datum rođenja | 10. januar 1806. |
| Mesto rođenja | Vraneši, kod Vrnjačke Banje, Kraljevina Srbija |
| Datum smrti | 26. oktobar 1848. (42 god.) |
| Mesto smrti | Šabac, Kraljevina Srbija |
Meletije (svetovno Milan Marković; Vraneši, kod Vrnjačke Banje, 10. januar 1806 — Šabac, 26. oktobar 1848) bio je episkop šabačko-valjevski. Takođe je bio iguman Manastira Ljubostinje (1835—1842) teolog i arhimandrit.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Episkop Meletije (Marković) rođen je 10. januara 1806. godine u selu Vraneši kod Vrnjačke Banje. Školovao se u Manastiru Ljubostinja kod Trstenika, gdje je dobio i monaški čin. Mitropolit Agatangel ga je unaprijedio u čin jerođakona 5. avgusta 1825, a mitropolit Kiril u jeromonaha 20. septembra 1826. godine.[1]
Arhimandrit Meletije Marković, koji je Ljubostinjom upravljao između 1835. i 1842. godine, pošao je stopama svog prethodnika pa je obezbedio preko potrebnu obradivu zemlju za njive i pašnjake.[1] Otkupio je tri vodenice i izgradio još jednu, oko porte je započeo izgradnju zaštitnog zida, a crkvu pokrio ćeramidom. U njegovo vreme, u leto 1839. godine, organizovan je prenos moštiju Stefana Prvovenčanog iz Kalenića u Studenicu, te su kraljeve mošti 20. avgusta prenoćile u manastiru.[2]
Dolaskom Ustavobranitelja na vlast dolazi i do odmazde protiv brojnih sveštenih lica, koja su bila pristalice Obrenovića. Arhimandrit Meletije bio je jedan od prvih koji su to doživeli. Najpre je poslat na epitimiju u manastir Raču, da bi mu zatim bilo dozvoljeno da se 1843. vrati u Ljubostinju, ali ne kao upravitelj.[3]
Iz nepoznatih razloga Meletije čak beži u Austriju, odakle se, uz blagoslov i oprost Crkve vraća u Ljubostinju 1845. godine, i od Makarija preuzima upravu nad manastirom, koja je trajala do 1847. godine, kada Meletije postaje episkop šabački.
Neko vrijeme je bio pridvorni monah mitrololita Melentija Pavlovića. Potom postaje arhimandrit manastira Ljubostinje i član apelatorijske konzistorije. Boravio je tri godine u Svetoj Gori i Carigradu i po povratku je opet starješina u Ljubostinji. Postao je episkop šabački 4. maja 1847.
Upokojio se u Šapcu 26. oktobara 1848. godine gde je sahranjen.[4]
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ a b „Manastir Ljubostinja Archives”. Eparhija kruševačka (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 06. 04. 2022. g. Pristupljeno 2022-02-21.
- ^ „MANASTIR LjUBOSTINjA ::: MANASTIR LJUBOSTINJA”. www.zaduzbine-nemanjica.rs. Pristupljeno 2022-02-21.
- ^ Editor, BLAGO. „Manastir Ljubostinja”. Fond Blago (na jeziku: srpski). Arhivirano iz originala 21. 02. 2022. g. Pristupljeno 2022-02-21.
- ^ Ćirković, Hadži Srđan. „Ljubostinja”. Hodočasnik (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2022-02-21.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- episkop Meletije (Marković) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. februar 2022)
