Zeleni kadar
Zeleni kadar je bio naziv za srpske i hrvatske dezertere iz austrougarske vojske tokom Prvog svjetskog rata. Nakon napuštanja vojske, zbog teških uslova ratovanja i slabe motivacije, krili su se u šumama, kao odmetnici. Broj se kretao od nekoliko desetina do nekoliko hiljada i bili su operativni u oblasti Hrvatske i Srema. Grupe su se snadbjevale odjećom i hranom od seoskog stanovništva, ali se takođe preživjavali pljačkanjem trgovaca i bogatih seljaka. General Stjepan Sarkotić je u februaru 1918. godine dobio naredbu infiltrira u „Zeleni kadar”. Termin „Zeleni kadar” je prije toga bio nepoznat u austrougarckoj vojsci, dok je ruski imperator imao obezbjeđenje koje je nosilo isti naziv.[1] Pred kraj rata broj oružanih dezertera u šumama je iznosio oko 50.000.[2][3][4][5]
Nakon rata, neki od njih su tvrdili da su samo slijedili naređenja generala Svetozara Borojevića i da prema tome nisu bili odmetnici.
Tokom Drugog svjetskog rata postojala je muslimanska paravojna formacija poznata kao „Zeleni kadar”.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ [„Russisches Leibgarde-Dragoner-Regiment[[Kategorija:Botovski naslovi]]”. Arhivirano iz originala 05. 03. 2016. g. Pristupljeno 19. 06. 2016. Sukob URL—vikiveza (pomoć) Russisches Leibgarde-Dragoner-Regiment]
- ^ Istorija Jugoslavije, I. Božić, S. Ćirković, M. Ekmečić, V. Dedijer, Prosveta, Beograd 1972. - pp. 399, 400
- ^ Ethnic nationalism and the fall of empires: central Europe, Russia, and the Middle East, 1914-1923, Aviel Roshwald, Routledge, 2001.
- ^ The national question in Yugoslavia: origins, history, politics, Ivo Banac, Cornell University Press, 1988.
- ^ Avantgarde des Widerstands: Modellfälle militärischer Auflehnung im 19. und 20. Jahrhundert, Band 1, Richard Georg Plaschka, Böhlau Verlag Wien, 2000.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Zeleni kadar (jezik: hrvatski)
