Kiki
| Kiki | ||||||||||
|
Kiki je srpska trgovačka porodica cincarskog porekla iz Vlahoklisure, danas Klisure u Grčkoj.
Nikola P. Kiki[uredi | uredi izvor]
Nikola P. Kiki, je rođen 1797. u Vlahoklisuri, danas Klisuri, odakle se doselio u Beograd, gde je 1832. osnovao radnju sa kolonijalnom robom. Bavio se trgovinom pirinča, a kasnije duvana. Duvan je liferovao rumunskom i ruskom monopolu. U Odesi imao je fabriku cigareta koja je pod njegovim imenom vođena sve do Prvog svetskog rata. Prvo je bio oženjen kćerkom Duke Pešike, a zatim kćerkom Hadži-Đorđa Petrovića, trgovca iz Bešenova u Sremu.
Nikola D. Kiki[uredi | uredi izvor]
Nikola D. Kiki (Klisura, 1/13. avgust 1841 − Beograd, 8/21. februar 1918)[1] je ostavio svoje veliko imanje kao zadužbinu za zidanje bolnice pod imenom Bolnica Nikole i Evgenije Kiki za siromašne i postradale trgovce.[2]
Njegova supruga bila je Evgenija Kiki (Kruševo[3], 8. oktobar 1853 − Beograd, 30. jul 1933).[4] Njen otac bio je Nikola Naumović rodom iz Kruševa u Makedoniji. On je sa starijim bratom Đorđem Naumovićem, došao je u Beograd. Otvorili su radnju na Dorćolu (Zerku), a posle toga u Hilandarskoj ulici su kupili imanje. Pored Evgenije imao je i sina Nauma Naumovića.[5] [6]
Porodična kuća Evgenije i Nikole Kikija za kojeg se udala 1870. godine sazidana je na mestu kuće Evgenijinog oca. Moderna, luskuzna, otmena i skupa kuća u ulici Kralja Petra imala je ukrasnu kapiju sa njihovim imenom i dvorišnu ogradu od kovanog gvožđa. Preko stepeništa je sa gvozdenih lukova visila ukrasna loza, a u dvorištu su stajale dve smokve. One rađaju i danas i u toj bašti nalazi se istoimeni kafe-restoran.
Jedan deo kuće je nacionalizovan, a drugi, igrom slučaja, nasleđuje već četvrta generacija potomaka – po ženskoj liniji.
Evgenija je bila majka Petru i Sofiji koji su vrlo mladi umrli od tuberkuloze.[7]
Porodične kuće i zadužbine[uredi | uredi izvor]
Porodična kuća porodice Kiki nalazi se u Knez Mihajlovoj ulici na uglu sa ulicom Kralja Petra u Beogradu.
Nikola i Evgenija Kiki ostavili su, u Zvečanskoj ulici, veliko imanje kao zadužbinu za zidanje bolnice pod imenom „Bolnica Nikole i Evgenije Kiki za siromašne i postradale trgovce",[8][9] ili Bolnica beogradske trgovačke omladine, osvećenu maja 1940.[10][11]
Nikola i Evgenija Kiki ostavili su i zgradu-zadužbinu Dom trgovačkih omladinaca u Hilandarskoj ulici, danas Trgovačka škola Beograd. Temelji "zadužbine Nikole i Marije Naumović", roditelja Evgenije Kiki, osvećeni su 30. aprila 1939,[12], zgrada je završena do početka 1940,[13], osvećena na Bogojavljenje 1941.
Kiki su bili u srodstvu za Pešikama.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Papadrianos 1980, str. 122.
- ^ D. Popović, O cincarima, Beograd 1937, str. 385.
- ^ Vreme & 1. 8. 1933, str. 9.
- ^ Papadrianos 1980.
- ^ D. Popović, O cincarima, Beograd 1937, str. 415-416.
- ^ Evgenija Kiki rođ. Naumović Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. avgust 2009), Pristupljeno 9. 4. 2013.
- ^ „EVGENIJA I NIKOLA KIKI: Ljudi koje moramo da pamtimo i slavimo”. Oseti Srbiju. 11. 5. 2019. Pristupljeno 31. 10. 2019.
- ^ D. Popović, O cincarima, Beograd 1937, str. 385.
- ^ „Politika”, 23. jun 1937 (osvećenje temelja)
- ^ "Vreme", 13. maj 1940
- ^ "Politika", 13. maj 1940
- ^ "Politika", 1. maj 1939
- ^ "Vreme", 3. feb. 1940, str. 12. digitalna.nb.rs
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Papadrianos, Ioannis A. (1980). „Serbian epitaphs of Greeks from Belgrade (XIXth-XXth century)”. Balkan Studies (na jeziku: engleski). Tessaloniki: Institute for Balkans staties. 21 (1): 117—126. ISSN 2241-1674. Pristupljeno 12. 11. 2018.
- „Evgenija N. Kiki - Velika dobrotvorka Beogradske trgovačke omladine”. Vreme. Beograd. 4156. 1. 8. 1933. Pristupljeno 12. 11. 2018.
Spoljašnji izvori[uredi | uredi izvor]
- „EVGENIJA I NIKOLA KIKI: Ljudi koje moramo da pamtimo i slavimo”. Oseti Srbiju. Pristupljeno 31. 10. 2019.