Kneževina Vlaška

Kneževina Vlaška; Ца́ра Ромѫнѣ́скъ; Vlaška
	Zastava Grb
	; Mapa Kneževine Vlaške od 13. do 16. vijeka
Geografija
Kontinent	Evropa
Regija	srednja Evropa
Zemlja	Vlaška
Prestonica	Kampulung,; Kurtea de Arđeš (1330—1418), Trgovište (1418—1659), Bukurešt (od 1659)
Društvo
Službeni jezik	crkvenoslovenski, valašski, vlaški
Religija	pravoslavlje
Politika
Oblik države	monarhija
— Predsednik	Osmanski sultan
— Premijer	Veliki vezir
	Ivanko Basaraba
	Mirča I Stariji
Zakonodavna vlast	bojarski savet
Istorija
Istorijsko doba	srednji vek, novi vek
— Osnivanje	1330.
— Ukidanje	1859/1861.
— Status	bivša država
Događaji
— Bitka kod Posade	Bitka za Đurđu
Zemlje prethodnice i naslednice; Vlaške
Prethodnice:	Naslednice:

Kneževina Vlaška (rum. Țara Românească^[1], rum. ćir. Ца́ра Ромѫнѣ́скъ), rumunska je država na teritoriji Vlaške, koja je postojala od sredine 14. vijeka do 1859/1861. godine, kada se ujedinila sa Kneževinom Moldavijom u državu pod nazivom Ujedinjene Kneževine Moldavija i Vlaška. U 15. vijeku pala je pod feudalnu vlast Osmanskog carstva. Od 18. vijeka, u zemlji je na vlasti bio fanariotski režim.

Istorija

Početak nezavisne istorije Vlaška datira iz 1330. godine. Ove godine, pre bitke kod Posada, vlaški kontingent je deo vojske Mihajla III Šišmana koji će učestvovati u bici kod Velbužda. Nakon toga, sa sastanka u Mraku nije jasno kako se uticaj iz Trnova i Vidina (Vidinsko carstvo) raspoređuje po teritoriji i da li je Muntenija prema Trnovu, a Oltenija prema Vidinu ili su zemlje u jednoj celini.

U tom smislu, 1330. godina je simbolična za Vlašku.

U srednjem veku, ova teritorija je bila sastavni deo takozvane Prekodunavske Bugarske, a posle Otomanskog carstva.

Nakon tužnog završetka pobuna sejmena i domobrana, vlaška latinizacija Erdelja nametnuta je kao rezultat katoličke propagande nakon Užgorodske unije. U to vreme je postojala i katolička propaganda u zemljama južno od Dunava — u bugarskim zemljama. Tako je od druge polovine 17. veka do prve polovine 19. veka stvorena rumunska nacija i u Vlaškoj.

Antičko doba

Tokom drugog rata Rimljana sa Dačanima (105. godina) zapadna Oltenije je postala dio rimske provincije Dakije, a ostatak Vlaške je uključen u provinciju Meziju. Rimski limes je prvobitno postavlja uz tok rijeke Olt (119. godina), dok je u 2. vijeku pomjerena na istok — danas se linija utvrđenja proteže od Dunava do rijeke Rukar u Karpatima. Limes je vraćen na rijeku Olt 245. godine, a 271. su Rimljani napustili region.

Oblast je bila izložena romanizaciji i u vrijeme Velike seobe naroda, kada je veliki dio savremene Rumunije postao meta osvajanja Gota, Huna, Avara, Slovena i drugih naroda. Rimljani su 328. godine izgradili most između Sucidave i Eskova (blizu Gigena), što potvrđuje, da su imali razvijene trgovinske odnose sa narodima sjeverno od Dunava.^[2]^[3] Rimski car Konstantin Veliki je 332. godine naredio napad na gotska naselja preko Dunava. Period gotske vladavine se završio kada su Huni stigli u Panoniju i napali oko 170 naselja sa obje strane Dunava.

Rani srednji vijek

Romanizovano stanovništvo na srednjem i donjem toku Dunava u istočnoslovenskim izvorima nazivaju se Vlasima. Vizantija je vladala teritorijom Vlaške od 5. do 6. vijeka, ali su u 6. i 7. vijeku u tu oblast prodrli Sloveni i naselili se na južnoj obali Dunava.^[4] Vizantijski vojskovođa Prisk je 593. godine porazio slovensku vojsku, ali su ih Avari i Gepidi 602. godine prinudili na povlačenje. Car Mavrikije je pokušao da ojača rimsku poziciju na sjevernoj obali Dunava, raspoređujući tu svoju vojsku.^[5]

Značajni vlaški vladari

Litovoj, na istočnoj strani rijeke Olt, 1247-1277, Muntenija
Seneslau, na zapadnoj strani rijeke Olt, kod Arđeša, oko 1247., Oltenija
Barbat, oko 1277 — oko 1290.
Tokomerijus ili Tihomir, oko 1290 — oko 1310.
Radu Crni, legendarne priče
Basarab I, oko 1310 — 1352.
Vladislav I („Vlajku-Voda“), 1364 — oko 1377
Mirća ćel Batrn („Mirća Stariji“), 1386 — 1418.
Vlad Cepeš (Car Vlad), 1448, 1456 — 1462, 1476.
Njagoe Basarab, 1512 — 1521.
Mihaj Hrabri („Mihael Hrabri“), 1593 — 1601.
Konstantin Brankovjanu 1688 — 1714.
Aleksandar Joan Kuza, 1859 — 1866.

Galerija

Zastava Autonomne Kneževine Vlaške
Grb Autonomne Kneževine Vlaške

Reference

^ Cetăți medievale din Țara Românească în secolele XIII-XVI, Gheorghe I. Cantacuzino, Editura Enciclopedică, 2001
^ Giurescu, str. 37
^ Ştefănescu, str. 155
^ Giurescu, str. 38
^ Treadgold, Warren (2001). A Concise History of Byzantium. New York: St. Martin’s Press.

Literatura

Treadgold, Warren (2001). A Concise History of Byzantium. New York: St. Martin’s Press.
Giurescu, Constantin. Istoria Bucureștilor. Din cele mai vechi timpuri pînă în zilele noastre, Ed. Pentru Literatură, Bucharest, 1966.
Ștefănescu, Ștefan. Istoria medie a României, Vol. I, Bucharest, 1991.
Giurescu, Constantin. Istoria Românilor, Vol. I, 5th edition, Bucharest, 1946.

[Cantacuzino-1] Cetăți medievale din Țara Românească în secolele XIII-XVI, Gheorghe I. Cantacuzino, Editura Enciclopedică, 2001

[2] Giurescu, str. 37

[3] Ştefănescu, str. 155

[4] Giurescu, str. 38

[5] Treadgold, Warren (2001). A Concise History of Byzantium. New York: St. Martin’s Press.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]