Kolarić
Kolarić | |
|---|---|
| Administrativni podaci | |
| Država | Hrvatska |
| Županija | Karlovačka |
| Opština | Vojnić |
| Oblast | Kordun |
| Stanovništvo | |
| — 2011. |  195 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 45° 19′ 26″ S; 15° 40′ 41″ I / 45.323883° S; 15.677977° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), ljeti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 178 m |
  Kolarić Kolarić na karti Hrvatske | |
 Kolarić Kolarić na karti Karlovačke županije | |
| Ostali podaci | |
| Poštanski broj | 47220 Vojnić |
| Pozivni broj | +385 47 |
Kolarić je naseljeno mesto na Kordunu, u sastavu opštine Vojnić, Karlovačka županija, Republika Hrvatska.
Geografija[uredi | uredi izvor]
Nalazi se na 1,5 kilometar zapadno od Vojnića.
Istorija[uredi | uredi izvor]
U mestu je 1827. godine bila pravoslavna parohija sa više sveštenika. Službovali su pop Pavel Mihajlović-paroh, pop Vasilije Živković-paroh, pop Gavril Vučković-kapelan i pop Jakov Živković-đakon.[1]
Kolarić se od raspada Jugoslavije do avgusta 1995. godine nalazio u Republici Srpskoj Krajini, nakon čega je u hrvatskoj vojnoj operaciji Oluja etnički očišćen.
Drugi svjetski rat[uredi | uredi izvor]
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. |
U srezu Vojnić, porušene su i popaljene crkve u Donjem Budačkom, Gornjem Budačkom, Širokoj Reci, Veljunu, Perjasici, Vojniću, Povoju, Kraku, Krstinju, Kolariću i Dunjaku. Naročito je bilo svirepo spaljivanje crkve u Kolariću sa kojom su spaljeni i ljudi koji su u njoj zatvoreni a sa njima i žene koje su tim zatvorenicima donele hranu.[2]
Stanovništvo[uredi | uredi izvor]
Kolarić je prema popisu iz 2011. godine imao 195 stanovnika.[3]
Broj stanovnika po popisima[uredi | uredi izvor]
| Nacionalnost[4] | 2001. | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. | 1953. | 1948. | 1931. | 1921. | 1910. | 1900. | 1890. | 1880. | 1869. | 1857. |
| br. stanovnika | 229 | 250 | 218 | 217 | 234 | 269 | 305 | 506 | 431 | 487 | 450 | 370 | 335 | 326 | 318 |
Nacionalni sastav[uredi | uredi izvor]
| Nacionalnost[4] | 2001. | 1991. | 1981. | 1971. | 1961. |
| Hrvati | 133 (58,07%) | 0 | 0 | 4 (1,84%) | 1 (0,42%) |
| Srbi | 90 (39,30%) | 240 (96,00%) | 179 (82,11%) | 212 (97,69%) | 232 (99,14%) |
| Jugosloveni | 0 | 8 (3,20%) | 36 (16,51%) | 1 (0,46%) | 0 |
| ostali i nepoznato | 6 (2,62%) | 2 (0,80%) | 3 (1,37%) | 0 | 1 (0,42%) |
| Ukupno | 229 | 250 | 218 | 217 | 234 |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ "Serbski letopis", Budim 1828. godine
- ^ Najveći zločini sadašnjice: patnje i stradanje srpskog naroda u Nezavisnoj Državi Hrvatskoj od 1941-1945, Dr. Dragoslav Stranjaković, Gornji Milanovac, Dečje novine (1991), str. 173
- ^ „Popis stanovništva 2011.”. Državni zavod za statistiku RH. 2011. Pristupljeno 10. 5. 2013.
- ^ a b Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Izvori[uredi | uredi izvor]
- CD-rom: „Naselja i stanovništvo RH od 1857—2001. godine“, Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Hrvatske, Zagreb, 2005.
