Pređi na sadržaj

Korisnik:Aaleksandra04/pesak

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Biciklistički turizam predstavlja oblik turizma koji koristi bicikl kao glavno prevozno sredstvo za istraživanje novih destinacija. Biciklistički turizam može biti sve od jednodnevnih putovanja do produženih putovanja u trajanju od nekoliko nedelja ili meseci. Turu može planirati učesnik ili ih organizovati turistička agencija, lokalni biciklistički klub ili organizacija. [1]

Biciklistički turista

Razvoj biciklističkog turizma

[uredi | uredi izvor]

Godine 1930. Skajlist Touring Klub je reklamirao sedmičnu turneju, sa boravkom u hotelima koje su preporučili biciklisti. Roderik Votson i Martin Grej procenjuju da je u Velikoj Britaniji u to vreme bilo deset miliona bicikala na milion automobila. Pad biciklizma se desio širom Evrope, posebno u Velikoj Britaniji, pošto su se milioni vojnika vratili iz Drugog svetskog rata naučivši da voze automobile.

Do pada u Sjedinjenim Američkim Državama došlo je još ranije. Biciklizam je izgubio bitku sa automobilima. Međutim, između 1965. i 1975. Sjedinjene Američke Države su doživele pravi bum biciklizma. Godine 1976. da bi proslavili dvestogodišnjicu osnivanja Sjedinjenih Američkih Država, Greg Sipl, njegova supruga Džun i Lis Burden organizovali su masovnu vožnju biciklom od Pacifika do Atlantika. prijavljeno je 4.100 učesnika, od kojih je 2.000 učesnika prošlo celu rutu. To je dalo novi početak biciklističkom turizmu. Avanturistički biciklizam je mapirao staze širom Amerike i Kanade, a za mnoge ture potrebno je do tri meseca da se završe. U Velikoj Britaniji, do 2011. godine Skajlist Touring Klub je porastao na 70.000 članova i najveća je organizacija koja vodi kampanju za biciklizam i prava biciklista u Ujedinjenom Kraljevstvu. [2]

Prednosti i nedostaci biciklističkog turizma

[uredi | uredi izvor]

Prednosti biciklističkog turizma: korišćenje obnovljive energije, ekonomska isplativost, uglavnom besplatno parkiranje, smanjenje rizika od zagušenja u saobraćaju, ne postoje štetne emisije (štetni gasovi, otpadne materije i dr.) i manji zahtevi za održavanje infrastrukture.

Nedostaci biciklističkog turizma: duže vreme putovanja, nedostatak zaštite od vremenskih nepogoda, nemogućnost prevoza više putnika i povećan rizik od udesa. [3]

Biciklistički turizam u Vojvodini

[uredi | uredi izvor]

Biciklistička ruta EuroVelo 6 (EV6), koja povezuje Atlantski okean i Crno more, jedna je od najatraktivnijih biciklističkih ruta u Evropi. Ova 4.500km duga trasa poznata je pod nazivom Dunavska biciklistička ruta, s obzirom na to da najvećim i najatraktivnijim delom prati drugu najdužu reku Evrope. U Srbiji, EV6 ruta ulazi na severu Vojvodine, kod Bačkog Brega, a izlazi nakon 667km kod Negotina. Osim EV 6 rute, u Vojvodini postoje još dva međunarodna biciklistička koridora, EuroVelo 11 i EuroVelo 13. U nekoliko navrata predstavnici Evropske biciklističke federacije (ECF), isticali su da EV6 ruta u Srbiji ima najbolji sistem signalizacije u Evropi, koji ćete prepoznati lako po plavim znakovima sa brojem 6 unutar žutih zvezdica. Rute EV 13 i 11 su takođe označene.

Osim dunavske biciklističke rute, Vojvodinu karakteriše mogućnost bicikliranja uz još jednu važnu reku – Tisu. Potiska tura kreće iz centra Subotice i predstavlja doživljaj svoje vrste, gde se na ravnom terenu uživa u tradiciji grada koji karakteriše arhitektura secesije, zbog kojeg Subotica pripada ovoj evropskoj kulturnoj ruti. Dalje, ruta vodi oko Palićkog i Ludaškog jezera, specijalnih rezervata prirode, a na putu do Titela, poslednjeg mesta na ovoj ruti, prostire se pogled sa kule Gradske kuće u Senti, staru prevodnicu Šlajz u Bečeju, romaničku baziliku u Arači, kao i TarašEvropsko selo roda, gde se gnezdi 42 para ovih ptica. [4]

Biciklistička ruta Osijek (Hrvatska) – Sombor (Srbija)

[uredi | uredi izvor]

Biciklistička ruta „Panonski put mira“ povezuje gradove Osijek i Sombor u dužini od oko 80 kilometara. Ruta prolazi kroz očuvana prirodna područja u srednjem toku Dunava, Park prirode Kopački rit i Specijalni rezervat prirode Gornje Podunavlje, povezujući multinacionalno lokalno stanovništvo. Na ruti se može uživati u gastronomskim specijalitetima, starim zanatima, kulturno-istorijskim znamenitostima, vožnji čamcima, konjskim zapregama i foto safariju. S osječke strane biciklistička ruta započinje neposredno pre mosta preko reke Drave, a u Somboru je početna tačka kod spomenika Sv. Florijanu u Batinskoj ulici. Ruta Panonski put mira Osijek – Sombor uspostavljena je u sklopu Projekta prekogranične saradnje i pomirenja Osijek – Sombor koji je finansijski podržan od CRS-a i USAID-a. Ideju razvoja mreže biciklističkih ruta u panonskim regijama Hrvatske, Srbije i Mađarske, Panonski putevi mira, pokrenuli su „Zelena mreža Vojvodine“ i „Zeleni Osijek“, 2004. godine. Cilj Panonskih puteva mira je povezivanje ljudi, očuvanje prirodnih i kulturnih vrednosti te dugoročni održivi razvoj Podunavlja. Biciklistička ruta Panonski put mira Osijek – Sombor treća je prekogranična mirovna ruta u svetu. [5]

Seoski biciklistički turizam

[uredi | uredi izvor]

Seoski biciklistički turizam je grana biciklističkog turizma, izvodi se uglavnom na terenskim rutama. Biraju ga oni, koji žele da imaju direktan kontakt sa prirodom, daleko od automobila, možda u krajevima gde i ne postoje biciklističke staze. Najprikladniji bicikl je planinsko biciklo ili, u svakom slučaju, bicikl pogodan za težak teren. Seoski biciklistički turizam se takođe može praktikovati u fazama od nekoliko dana, možda sa zaustavljanjem na farmama u blizini rute. Ova vrsta biciklizma je dobro povezana sa razgledanjem parkova pa čak i rezervatima prirode. Ponekad cilj nije isključivo rekreativni, već pre svega avanturistički (želja da se savladaju rute koje predstavljaju posebne poteškoće tj. zahtevaju razne veštine). [5]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Putovanje biciklom, biciklizam i cikloturizam”. Daljine.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-12-12. 
  2. ^ „Banar Bike”. www.banatbike.rs. Pristupljeno 2024-12-12. 
  3. ^ Anđelković, Zorica (2015). „BICIKLISTIČKI SAOBRAĆAJ U URBANIM SREDINAMA”. Zbornik radova Građevinskog fakulteta (na jeziku: srpski). 31 (28): 101—112. doi:10.14415/zbornikGFS28.10. 
  4. ^ Vojvodine, Turistička organizacija. „CIKLOTURIZAM U VOJVODINI”. Vojvodina Travel (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-12-12. 
  5. ^ a b Sabolović, Svetlana; Ninković, Mirjana; Katić, Andrea. „Perspektive razvoja cikloturizma u Srbiji”. Poslovna ekonomija: 259—276. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Eraković, Jovan i Knežević, Nenad (2014). Biciklističke rute kroz opštinu Bačka Palanka: dunavska ruta - Euro velo 6: Južnobački okrug: ruta Srem. Bačka Palanka: Turistička organizacija opštine.
  • Matić, Slavko (2018). Cikloturizam i kampovi u Vojvodini. Novi Sad: Turistička organizacija Vojvodine.
  • Milovanović, Nikola (2022). Biciklistički turizam u Srbiji: diplomski rad. Geografski fakultet: Beograd.

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]