Milivoje Samardžić
| Milivoje Samardžić | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||||||||
| Datum rođenja | 17. jun 1949. | ||||||||
| Mjesto rođenja | Slato kod Nevesinja, SR BiH NR BiH FNRJ | ||||||||
| Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske | ||||||||
| Porodica | |||||||||
| Supružnik | Mitra Samardžić | ||||||||
| Vojna karijera | |||||||||
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (1971—1992) Vojska Republike Srpske (1992—2002) | ||||||||
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske | ||||||||
| Čin | general-potpukovnik | ||||||||
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini | ||||||||
| Odlikovanja |
| ||||||||
Milivoje Samardžić (Slato kod Nevesinja, 17. jun 1949) je general-potpukovnik Vojske Republike Srpske u penziji. Po nacionalnosti je Srbin.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 1949. u selu Slato kod Nevesinja, od oca Svetozara i majke Stoje. Oženjen je suprugom Mitrom sa kojom ima dvoje djece. Sa porodicom živi u Banjoj Luci. Krsna slava mu je Sveti velikomučenik Georgije- Đurđevdan [1]
Obrazovanje i vojna karijera
[uredi | uredi izvor]Osnovnu školu završio je u Fojnici, opština Gacko 1963, a zatim i srednju ekonomsku školu u Nevesinju 1967. Poslije srednje ekonomske škole upisao je Vojnu akademiju Kopnene vojske - smjer pješadija (24. klasa) koju završava u Beogradu i Sarajevu 1971. sa vrlodobrim uspjehom. Svoje znanje je usavršavao na Komandno-štabnoj školi taktike Kopnene vojske u Beogradu (1988) i Školi nacionalne odbrane u Beogradu (1998), kao i na Izviđačko-diverzantskom kursu u Batajnici (1973), Obavještajnoj školi u Moskvi (SSSR) 1975. i Obavještajnom kursu u Pančevu (1978).[1]
U čin potporučnika pješadije proizveden je 1971, a u čin poručnika unaprijeđen 1974, kapetana 1977, kapetana prve klase 1980, majora 1985, potpukovnika 1989, pukovnika 1993, general-majora 12. maja 1999. godine i general-potpukovnika 8. januara 2002. godine.[2]
U JNA je obavljao dužnosti: komandir voda automatičara u pješadijskom puku; komandir izviđačkog voda u pješadijskom puku; komandir kursa desetara izviđačkih jedinica za 5, 9. i 1. armiju; komandir izviđačke čete 13. proleterske pješadijske brigade "A"; pomoćnik načelnika štaba za obavještajne poslove 13. proleterske pješadijske brigade; pomoćnik načelnika štaba za obavještajne poslove 13. operativne grupe; referent za obavještajne poslove u komandi 13. korpusa; načelnik Odsjeka za obavještajne poslove 13. korpusa. Dok je u VRS bio načelnik Odjeljenja za obavještajne poslove u komandi Hercegovačkog korpusa; načelnik Obavještajne uprave Generalštaba Vojske Republike Srpske.[1]
Službovao je u garnizonima: Koprivnica, Zagreb, Čakovec, Rijeka, Ilirska Bistrica, Bileća, Trebinje, Bijeljina i Banja Luka.
Početak oružanih sukoba u SFRJ zatekao ga je u garnizon u Rijeka. Na posljednjoj dužosti u JNA bio je načelnik odsjeka za obavještajne poslove u komandi korpusa, u činu potpukovnika. U Vojsci Republike Srpske je od 15. maja 1992. Za vrijeme Odbrambeno-otadžbinskog rata bio je načelnik odjeljenja za obavještajne poslove u komandi korpusa. Učestvovao je u ratu od 30. aprila 1991. do 14. decembra 1995.
Sa posljednje dužnosti smijenjen je nakon fabrikovane afere u kojoj je VRS optužena da sa radarskog položaja na Kozari prisluškuje avijaciju NATO-a. Ovo je za posljedicu imalo gašenje 410. obavještajnog centara VRS (suspendovano sve osoblje) i ukidanje Obavještajno-bezbjednosne službe Republike Srpske i formiranja Obavještajnobezbjednosna služba BiH. Od optužbi je oslobođen 2006. zbog nedostatka dokaza.[3]
Penzionisan je 7. marta 2002.
Odlikovanja
[uredi | uredi izvor]Odlikovan u JNA:
- Ordenom za vojne zasluge sa srebrnim mačevima (1968),
- Ordenom narodne armije sa srebrnom zvijezdom (1973),
Odlikovan u VRS:
Tokom službe ocjenjivan je deset puta, tri puta ocjenom ističe se i sedam puta ocjenom naročito se ističe.[2]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ a b Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
- ^ „RS: Oslobođeni časnici optuženi za špijunažu”. index.hr. 23. 3. 2006. Pristupljeno 14. 10. 2019.
