Mihailo Ćupović
 | Ovaj članak sadrži spisak literature (štampane izvore i/ili veb-sajtove) korišćene za njegovu izradu, ali njegovi izvori nisu najjasniji zato što ima premalo izvora koji su uneti u sam tekst. |
Mihailo Ćupović | |
|---|---|
| Datum rođenja | 13. septembar 1934. |
| Mesto rođenja | Mokra Gora, Jugoslavija |
| Datum smrti | 13. septembar 2004. (70 god.) |
| Mesto smrti | Čajetina, Srbija i Crna Gora |
Mihailo Ćupović (nadimak Čika Ćupo; Mokra Gora, 13. septembar 1934 — Čajetina, 13. septembar 2004) bio je poznati zlatiborski pjesnik.
Živio je i radio u Čajetini, gdje je i umro 12. septembra 2004. godine. Poznata djela su mu zbirke pjesama „I ja dižem dva prsta“, „Sa izvora Zlatibora“, „Uvek zajedno“, „Planina“, „Venac od livadskog cveća“, „Hajde, deda, konj mi budi“, „Najlepša je ljubav pored reke“, drama „Nemojte krvaviti reku“, ratna drama „Ćuteći su govorile“ i monodrama „Zemlja“.[1] Pjesme su mu prevođene i komponovane. Dobitnik je mnogih priznanja, među kojima je nagrada „Pjesnici Republici“, raspisana povodom tridesetogodišnjice AVNOJ-a u Jajcu.
Za života bio je omiljen na svom rodnom Zlatiboru i često je proglašavan najvećim zavičajnim pjesnikom. Bio je skroman i uvijek dobro raspoložen i nasmijan. Volio je sve ljude, a najviše djecu, kojima je posvetio veći dio svojih pjesama. Pisao je i pjesme posvećene ljubavi, seljaku i ljudima, partizanskoj borbi i svome zavičaju.
U okviru Biblioteke „Ljubiša R. Đenić” iz Čajetine osnovana je Fondacija „Mihailo Ćupović”, radi trajnog očuvanja i negovanja uspomene na njegov rad. Fondacija je osnovana Odlukom Upravnog odbora biblioteke, br. 02 od 18. marta 2005. godine.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Ćupović, Mihailo (2001). Nad zavičajem : izabrane i nove pesme. Beograd : MG-marketing. str. 137. ISBN 978-86-7462-003-8.