Modenski grbovnik
Modenski grbovnik je jedan od manje poznatih zbornika grbova u seriji ilirske heraldike. Otkriven je 2012. godine u bogatoj zbirci rukopisa biblioteke Estense u Modeni. Nastao je početkom XVII vijeka u Dubrovniku i jedan je od najstarijih poznatih prepisa Ohmučevićevog originala. Prema svom sadržaju pripada porodici ilirskih grbovnika. Naručioci grbovnika bili su napuljski markizi Radulovići.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Modenski grbovnik pripada zbirci rukopisa markiza Kamporija (Campori), plemićke porodice poreklom iz Modene. Đuzepe Kampori (1821—1887) zaveštao je svoju kolekciju sa preko 5.000 rukopisa gradu Modeni, pod uslovom da se ona čuva u biblioteci Estense (Biblioteca estense universitaria), gdje se ona nalazi i danas. Originalni naručioci i vlasnici grbovnika bili su napuljski markizi Radulovići, koji su se u Kraljevinu Napulj naselili otprilike u vreme nastanka rukopisa. Prvi od njih bio je Nikola Radulović (1556—1608), porijeklom iz Bosne, koji se 1604. godine preselio u Polinjano gdje je kupio feud za 80.395 dukata i postao prvi markiz napuljskih plemića Radulovića.
Sadržaj grbovnika
[uredi | uredi izvor]Pisan je latiničkim pismom i sadrži 151 paginiranu stranu. Sadrži i četrnaest nepaginiranih strana, šest na početku, naslovna i sadržaj i osam na kraju (dva velika grba, slika sa pokličom "PERIERAM NIS PERIISSE“" i opis grbovnika). Osnovni sadržaj grbovnika čini sto trideset devet porodičnih grbova, deset zemaljskih grbova, te grbovi cara Dušana i kralja Uroša. Po svom sadržaju blizak je Grbovniku Korenić-Neorić, ali za razliku od njega ne sadrži grbove Hrabrenovića i Terzarovića, kao ni slike svetitelja, a opet za razliku od svih ostalih ilirskih grbovnika svaka stranica ovog grbovnika ukrašena je dekorativnim ramom.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]Vidi još
[uredi | uredi izvor]- Ohmućevićev grbovnik
- Korenić–Neorić grbovnik
- Fojnički grbovnik
- Radulovići
- Ilirski grbovnici
- Grb Dušanovog carstva prema ilirskim grbovnicima
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Acović, Dragomir M. (2008). Heraldika i Srbi. Beograd: Zavod za udžbenike.
- Banac, Ivo (1991). Grbovi: Biljezi identiteta. Zagreb: Grafički zavod Hrvatske.
- Lovrenović, Dubravko (2004). „Fojnički grbovnik, ilirska heraldika i bosansko srednjevekovlje” (PDF). Bosna Franciscana. 12 (21): 173—203.
- Marušić, Branko (2005). O osnovnim pitanjima srpske heraldike. Beograd: Književna omladina Srbije.
- Milićević, Milić (1995). Grb Srbije: Razvoj kroz istoriju. Beograd: Službeni glasnik.
- Novaković, Stojan (1884). Heraldički običaji kod Srba u primeni i književnosti. Beograd: Kraljevsko-srpska državna štamparija.
- Palavestra, Aleksandar (1996). „Londonski grbovnik i ilirska heraldika”. Danica. 3: 96—108.
- Palavestra, Aleksandar (2006). Beogradski grbovnik II i ilirska heraldika. Beograd: Muzej primenjene umetnosti.
- Palavestra, Aleksandar (2010). Ilirski grbovnici i drugi heraldički radovi. Beograd: Zavod za udžbenike.
- Palavestra, Aleksandar (2010). „Izmišljanje tradicije: ilirska heraldika”. Etnoantropološki problemi. 5 (3): 183—199.
- Rudić, Srđan (2006). Vlastela Ilirskog grbovnika. Beograd: Istorijski institut SANU.
- Solovjev, Aleksandar (1954). „Prinosi za bosansku i ilirsku heraldiku”. Glasnik Zemaljskog muzeja u Sarajevu: Arheologija. 9: 87—135.
- Solovjev, Aleksandar (2000). Istorija srpskog grba i drugi heraldički radovi. Beograd: Pravni fakultet.
- Ćosić, Stjepan (2015). Ideologija rodoslovlja: Korjenić-Neorićev grbovnik iz 1595. Zagreb: Hrvatska akademija znanosti i umjetnosti.