Muzej na otvorenom „Staro selo”
„Staro selo” | |
---|---|
Muzej na otvorenom „Staro selo” | |
Osnivanje | 1979. |
Lokacija | Sirogojno, kod Čajetine Srbija |
Vrsta | muzej na otvorenom |
Kolekcija | narodno neimarstvo |
Broj predmeta | 40 kuća |
Površina | 4,5ha |
Direktor | Svetlana Ćaldović-Šijaković |
Adresa | Sirogojno, 31207 |
Muzej na otvorenom „Staro selo” je kao nepokretno kulturno dobro kulturni spomenik u Republici Srbiji. Nalazi se u Sirogojnu i jedan je od najznačajnijih turističkih objekata na Zlatiboru. To je etno-selo koje se sastoji od 40 starih kuća donetih sa svih strana Zlatibora. Etno-selo je sagrađeno 1979. godine, na 4,5 ha površine. Sa crkvom Svetih apostola Petra i Pavla predstavlja jedinstvenu kulturno-istorijsku celinu. Nalazi se dvadeset i šest kilometara od turističkog centra Zlatibor.[1]
Muzej
[uredi | uredi izvor]Muzej čine dve celine. Prva je skup kuća koje su sačuvale svoj prvobitni izgled i namenu. A drugu grupu čine kuće koje su sačuvale svoj prvobitni izgled ali im namena nije ista, adaptirane su i prilagođene turističkim potrebama. To su apartmanske zgrade, prodavnica suvenira, i krčma. Stalnu postavku muzeja čine dve zlatiborske okućnice, koje su svedočanstvo kulture stanovanja u zlatiborskom kraju, u 19 i početkom 20 veka. Muzej čine zlatiborske brvnare koje pripadaju tipu dinarskih brvnara. Muzej na otvorenom je stavljen pod zaštitu zakona kao spomenik kulture od izuzetnog značaja.[1] kao član Asocijacije srodnih muzeja Evrope, muzej Staro selo svoju delatnost obavlja u skladu sa odredbama Deklaracije Ikoma i osnovnih postulata skansenologije.
Slika | slika-detalj | naziv | podignuta | napomena |
---|---|---|---|---|
Glavna kuća | 1882. | Pripadala je porodici Lazović iz Alinog Potoka. | ||
Salaš za kukuruz | Prenet iz sela Drenova. | |||
Vajat sa tremom | 1890. | Pripadao je porodici Nikolić iz Alinog Potoka. | ||
Mlekar | 1920. | Pripadao je porodici Dabić iz Alinog Potoka. | ||
Vajat sa krstovima | 1845. | Pripadao je porodici Dobrosavljević iz Draglice. | ||
Hlebna peć | 1845. | Rekonstruisana po uzoru na objekat iz sela Jablanica. | ||
Vajat skrivnica | 1901. | Pripadao je porodici Marković iz Željina. | ||
Vajat osobina | 1903. | Pripadao je porodici Sekulić iz Čičkove. | ||
Trap | Rekonstruisan objekat | |||
Glavna kuća 2 | 1891. | Pripadao je porodici Jovanović i Vraničić iz sela Stubla. | ||
Kačara | Pripadao je porodici Luković iz Arilja. | |||
Mišana | Pripadala je porodici Sekulić iz Čičkove. | |||
Štala | Pripadala je porodici Didanović iz Jablanice. |
Crkva svetog Petra i Pavla
[uredi | uredi izvor]Posvećena je svatom Apostolu Petru i Apostolu Pavlu. Nalazi se na uzvišenju u centru sela kao zidana jednobrodna crkva bez kupole, pod dvovodnim krovom sa prizidanim zvonikom sa zapadne strane. Njena izgradnja i oslikavanje ikona na oltarskoj pregradi datiraju iz 1764. godine. Izvršena je rekonstrukcija prvobitnog izgleda sirogojnske crkve.[1] Skromna arhitektura oživljena je u unutrašnjosti nizom lukova na bočnim zidovima i frizom slepih arkadica na fasadama pod krovnim vencem, u znak poštovanja Srednjovekovne Srbije, srpske tradicije monumentalnih sakralnih zdanja. Rekonstrukcija je izvršena na osnovu sačuvanih sinđelija, protokola, zapisa i drugih istorijskih izvora.
Kuća- zgrada za stanovanje
[uredi | uredi izvor]Glavna kuća je najveći i najbolje građeni objekat u domaćinstvu, podeljena je na dve prostorije. Jedna prostorija je bez prozora i tavana. Na središnjem delu se nalazilo ognjište gde se pripremala hrana, i oko njega se skupljala cela porodica, ono je mesto gde su se obavljali svi porodični rituali vezani za velike narodne praznike. Druga prostorija- soba je manja od prve prostorije podignuta je za jedan, ili dva stepenika, i ima drveni pod. Obično je služila za spavanje najstarijeg člana porodice.
Grnčarska radionica
[uredi | uredi izvor]Grnčarstvo je jedan od najstarijih zanata. Postupak izrade grnčarije je izražen kroz nekoliko faza, pripreme materijala , izrada na ručnom kolu, sušenje i pečenje. Materijal koji se koristi za izradu posuđa je mešavina gline, istišnjenog kamena i rude kalcita. Kamen se sitnio pomoću velikog drvenog tučka. Za oblikovanje i ukrašavanje koristi se alat bočko, šilo, rub i šaraljka. Posuđe se peče na otvorenoj vatri. Ovom tehnikom izrade dobijaju se lonci, pržulje, sačevi i druge posude.
Galerija
[uredi | uredi izvor]Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Fotelja nebrige u „Starom selu” („Politika”, 9. mart 2011)
- Propali krovovi „Starog sela” („Politika”, 10. jun 2013)
- Novi drveni krovovi na kućama „Starog sela” („Politika”, 30. april 2018)
- Spas za muzejske kuće iz 19. veka („Politika”, 24. novembar 2019)
- Kompleks Staro selo u Sirogojnu
- Crno-belo „Staro selo” Petra Otoranova („Politika”, 3. avgust 2022)