Pređi na sadržaj

Nebojša Rudan

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Nebojša Rudan
Lični podaci
Datum rođenja(1964-06-23)23. jun 1964.(60 god.)
Mesto rođenjaLjubinje, SFRJ
Književni rad
PeriodSavremena srpska proza
Uticaji odBorislav Pekić, Danilo Kiš, Svetislav Basara
Najvažnija delaČamotnjak, Hladne oči sunčeve, Darovi ludila, Samokolj, Quo vadis, Beograde?, Đeneralov trnov venac

Nebojša Rudan (Ljubinje, 23. jun 1964) srpski je književnik i advokat.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Nebojša Rudan u svojim romanima bavi se opisivanjem srpskih nacionalnih trauma. U svom dosadašnjem književnom radu objavio je pet romana i dve zbirke pesama. Rudan u svojim romanima pomera saznajnu perspektivu iz konteksta racionalnog u drugu stvarnost doživljenog i iskustvenog stvarajući, na osnovama poznatog iskustva ili nasleđa, sasvim drugačije relacije, koji neminovno rezultuju novim značenjima i uvidima. Ukrštanjem takve, neobične i originalne, saznajne perspektive, individualnog i kolektivnog doživljaja sveta i socioantropološke recepcije ljudske jedinke. U svojim romanima Rudan reaktuelizuje sadržaje i znanja, istražuje iracionalno ali i istoriografski poznate činjenice kao i manje poznate činjenice koje odvode do nukleusa modernih nacionalnih trauma srpskog naroda. Njegove teme se kreću od obezličavanja jezika svedenog na najbanalniju fonetsku i sintaksičku varijantu, preimenovanja stvari i subjektivnog tumačenja pojmova, do ideološkog sunovrata u samoporicanju i samokolju - kako to ovaj pisac imenuje.[1]

Nebojša Rudan spada u najmalobrojniju grupu pisaca koja odnos prema književnosti gradi isključivo putem odnosa prema književnom tekstu koji se u njegovoj interpretaciji pretvara u laboratoriju priče (M. Bator). U svojim romanima Rudan često koristi realističku perspektivu, neobične fragmentarne strukture, iskustvene pretpostavke i imaginativne projekcije istorijskih, topografskih, političkih i psiholoških situacija, koje vode do (pseudo)intelektualnog prećutkivanja sunovrata i samokolja samosvesti i pokušava da dospe do esencije podsvesne nemoći. Nebojša Rudan je u romanu Samokolj po mišljenju Petra R. Arbutine uspeo da raspakuje strepnju, da progovori glasno o onome o čemu svi ćute, da privede spoznaji i katarzi, uprkos i u inat svima a da pri tom i svom čitaocu priušti nezamenljivo književno zadovoljstvo odgonetanja sebe i sveta. U romanu "Čovjek koji je pleo smrt" polazna tačka su mu dokumentovani izvori o istorijskim činjenicama o stradanjima u Hercegovini u Drugom svetskom ratu[2].

Nebojša Rudan živi i radi u Trebinju.

Bibliografija

[uredi | uredi izvor]

Poezija

[uredi | uredi izvor]
  • Kad laste proljeće traže,poezija, KPZ, Trebinje - Dubrovnik, 1986.
  • Večna je samo prolaznost, poezija, Svet knjige, Beograd, 1998.
  • Razdužbina, poezija, Prometej, Novi Sad 2014.

Proza i romani

[uredi | uredi izvor]
  • Čamotnjak, roman, Prometej, Novi Sad, 2004.
  • Hladne oči sunčeve, roman, Prometej, Novi Sad, 2006.
  • Darovi ludila, roman, Prometej, Novi Sad, 2008.
  • Samokolj, roman, Raška škola, Beograd, 2010.
  • Đeneralov trnov venac, roman, Mandala, Beograd, 2014.
  • Quo vadis, Beograde?, Zbirka priča, Mandala, Beograd, 2016.[3]
  • Čovjek koji je pleo smrt, roman, Književna zajednica Jovan Dučić, Trebinje, 2018.
  • Bože, može pravde?, roman, Književna zajednica Jovan Dučić, Trebinje, 2020.
  • "Ujed ujedinitelja",Prometej, Novi Sad, 2022.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Hladne oči sunčeve / Nebojša Rudan. - 2. izd. - Novi Sad : Prometej, 2008 (Novi Sad : Prometej). - 251 str.
  2. ^ „Promocija knjige „Čovjek koji je pleo smrt“, autora Nebojše Rudana”. Muzej Hercegovine. Pristupljeno 16. 1. 2020. 
  3. ^ Rudan, Nebojša (2016). Quo vadis Beograde. Beograd: Mandala. str. 213. ISBN 978-86-80166-16-2. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]