Novica Đurić
Novica Đurić | |
|---|---|
 Novica Đurić | |
| Datum rođenja | 11. oktobar 1956. |
| Mesto rođenja | Kolašin, FNRJ |
Novica Đurić (Kolašin, 11. oktobar 1956) je srpski pesnik, pisac i novinar. Predsednik je Udruženja književnika Crne Gore[1] i Udruženja novinara Crne Gore.
Biografija[uredi | uredi izvor]
Novica Đurić rođen je 1956. godine u Kolašinu. Zastupljen je u nekoliko antologija. Prevođen na italijanski, ruski, bugarski, švedski i makedonski jezik.
Živi u Podgorici, gde radi kao novinar „Politike“.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
Dobitnik je nekoliko nagrada za književni i novinarski rad. Dvostruki je dobitnik nagrade Zlatno pero Rusije za 2010. (za knjigu Javi mi da sam živ) i 2015. godinu[2] Saveza pisaca Rusije.[3][4]. Unireksovu nagradu za prozu Dušan Kostić primio je 2012. godine za knjigu Savinim stopama Lelejskom Gorom.[5]
Nosilac je počasnog Ordena heroja rada i laureat medalje Car-Riba koju dodeljuje Međunarodni kulturni centar i izdavačka kuća Krasnojarsko Vaskrsenje za zasluge u oblasti zbližavanja kultura, umetnosti i novinarskog stvaralaštva naroda Rusije i zapadnog Balkana.[6]
Dobio je nagradu „Marko Miljanov“ 2014. godine.[7] Među bitnijim novinarskim nagradama izdvajaju se sledeće: Nagrada za životno djelo „Veljko Vlahović“,[8] Nagrada za reportažu „Boško Pušonjić“, Nagrada Saveza novinara Jugoslavije, Nagrada SNJ i UNCG, Nagrada „Dnevnika“ za novinarstvo 1994. godine i Prva „Dnevnikova“ nagrada za 1997. godinu.
Bibliografija[uredi | uredi izvor]
- Tragom života (1973) - poezija
- Uzaludna vrata (1980) - poezija
- Drvo u tami (1986) - poezija
- Strah od sličnosti (1986) i drugo izdanje (1987) - poezija
- Kućni tamničar (1990) - poezija
- Božja djeca (1996) - poezija
- Milica slovarica (1999) - knjiga poezije za decu
- Moj razgovor s njima (1990) - knjiga intervjua
- Svetlost i senke pod Lovćenom (2008) - proza
- Desanka Maksimović - Žena koja je samo volela (2008) - proza
- Vuko - Mit koji se sam uzdigao (2008) - proza
- Od obećanja do ispunjenja (2009) - proza
- Javi mi da sam živ (2009) - poezija
- Savinim stopama Lelejskom Gorom (2011) - proza
- Nevjerno srce (2013) - poezija
- Roman ti pričam (2013) - proza
- Bos po rečima (2014) - poezija
- Kosovo majko (2015) - poezija
- Svud me ima, krišom virim (2016) - poezija
- U tebe se uzdam (2018) - eseji
- Kameni jahači (2018) - poezija
- Duša pred hramom (2018) - proza
Izabrana djela Novice Đurića[uredi | uredi izvor]
Izabrana djela Novice Đurića objavio je podgorički „Unireks” 2018. godine u tri toma. Priređivači ovog troknjižja su: Matija Bećković, Milovan Vitezović, Aleksandar Ćuković i Radoje Femić.[9][10]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Novica Đurić na čelu UKCG | Region | Novosti.rs
- ^ Podgorica: Rusko priznanje Novici Đuriću („Večernje novosti“, 14. novembar 2015)
- ^ „Novici Đuriću uručeno "Zlatno pero Rusije" ("Politika")”. 3. novembar 2010. Pristupljeno 17. 4. 2013.
- ^ „Pisatelяm vručili nagradы (Oficijelni sajt Sergeja Ščeglova, pisca i prevodioca, člana Ruske Akademije)”. Pristupljeno 17. 4. 2013.
- ^ Riznice znanja i ljepote („Dan“, 28. decembar 2012)
- ^ Tri ruske nagrade Novici Đuriću („Dan“, 28. oktobar 2015)
- ^ Nagrada „Marko Miljanov“ Novici Đuriću („Politika“, 24. april 2014)
- ^ Nagrada novinaru „Politike” Novici Đuriću („Politika“, 23. januar 2010)
- ^ „Objavljena izabrana djela Novice Đurića • Radio ~ Svetigora ~”. 19. 10. 2018.
- ^ http://www.srpskenovinecg.com/kultura/kultura/67144-novica-djuric-izabrana-djela-73635245. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć)
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
