Obrad Lazović

obrad lazović
Obrad Lazović Živko
Lični podaci
Datum rođenja	(1924-11-28)28. novembar 1924.
Mesto rođenja	Blace, Kraljevina SHS
Datum smrti	18. septembar 1989.(1989-09-18) (64 god.)
Mesto smrti	Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija
Profesija	vojno lice
Delovanje
Član KPJ od	1942.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
Služba	NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija
Čin	pukovnik
Heroj
Narodni heroj od	6. jul 1953.
Odlikovanja	jugoslovenska odlikovanja: inostrana odlikovanja: Partizanski krst

Obrad Lazović — Živko (Blace, 28. novembar 1924 — Beograd, 18. septembar 1989) bio je učesnik Narodnooslobodilačke brobe, pukovnik JNA, društveno-politički radnik Socijalističke Republike Srbije i narodni heroj Jugoslavije.

Biografija

Rođen je 28. novembra 1924. godine u Blacu. Poticao je iz zemljoradničke porodice. Odrastao je u Blacu, gde je završio osnovnu školu i potom započeo učenje trgovačkog zanata.

Nakon okupacije Jugoslavije i početka oružanog ustanka u Toplici, 1941. godine, njegova porodica je počela da sarađuje sa Narodnooslobodilačkim pokretom (NOP). Zbog saradnje sa Topličkim partizanskim odredom, četnici Koste Pećanca su mu zaklali oca, Radoja Lazovića.

Novembra 1941. godine Obrad je stupio u partizane i postao borac Jastrebačke čete Topličkog partizanskog odreda. Tada je dobio partizansko ime Živko. Ubrzo po dolasku u partizane, učestvovao je borbama za Blace, 5. decembra 1941. godine. U toku leta 1942. godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Jula 1942. godine kao borac Udarne grupe Topličkog i Rasinskog partizanskog odreda, učestvovao je u borbama na Kopaoniku i Goliji.

Istakao se 19. januara 1943. godine u borbama sa četnicima Draže Mihailovića, kod sela Razbojna, kod Brusa. U borbi prsa u prsa uspeli su da poraze četnike, predvođene Dragutinom Keserovićem. Učestvovao je i u izvođenju diverzantskih akcija, gde je iskazao velike sposobnosti. Nalazio se na čelu partizanske grupe, s kojom je tokom maja i juna 1943. godine izvršio nekoliko upada u Blace.

Uprkos jakim snagama Srpske državne straže (SDS), partizanska grupa predvođena Živkom, uspevala je da vrši akcije zarobljavanja neprijateljskih rukovodilaca — sreskog policijskog načelnika, oficire SDS, organizatore pokreta Draže Mihailovića i druge neprijatelje Narodnooslobodilačkog pokreta.

Krajem 1943. godine, postao je zamenik komandira čete u Jastrebačkom bataljonu, a u decembru je bio teško ranjen u borbi sa četnicima Draže Mihailovića kod sela Zdravinje u Rasini. Februara 1944. godine nalazio se na lečenju u selu Velika Plana, pod Jastrebcom, kada su četnici pod komadom Dragutina Keserovića izvršili napad na selo. Iako je bio još uvek neizlečen, uključio se u borbu i učestvovao u odbijanju četničkog napada. Ovom uspešnom akcijom spasena je grupa ranjenih i bolesnih partizana, kao i grupa slušalaca političkog kursa, koji se u to vreme održavao u selu.

Ponovo je bio ranjen kada je 7. juna 1944. godine, kao komandant Drugog bataljona Pete srpske udarne brigade, jurišao na bugarske bunkere prilikom oslobođenja Blaca. Potom je bio postavljen za zamenika komandanta Pete srpske udarne brigade, s kojom je učestvovao u borbama na području Kopaonika, Kosanice i Gornje Jablanice, a potom u borbama u zapadnoj Srbiji, u oslobođenju Beograda i na Sremskom frontu.

Posleratni period

Nakon završetka rata, nastavio je službu u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Najpre je bio instruktor u Odeljenju za zaštitu naroda (OZN) u Prvoj armiji JA, a potom je nakon završetka Više škole oklopnih jedinica JNA, više godina bio komandant oklopnog puka i instruktor u Upravi oklopnih jedinica JNA.

Posle demobilizacije iz JNA, posvetio se društveno-političkom radu. Godine 1966. je na dopunskim izborima bio izabran za poslanika Savezne skupštine SFRJ, a aprila 1967. godine je na redovnim izborima bio izabran za saveznog narodnog poslanika. Aprila 1969. godine bio je izabran i za poslanika Skupštine SR Srbije. Kasnije je bio član Saveta SR Srbije.

Preminuo je 18. septembra 1989. godine u Beogradu i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su — Orden zasluga za narod drugog reda, Orden bratstva i jedinstva drugog reda, Orden za hrabrost, Orden za vojne zasluge drugog reda i Orden partizanske zvezde trećeg reda. Od inostranih odlikovanja, ističe se Partizanski krst NR Poljske. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 6. jula 1953. godine.

Literatura

• Ko je ko u Jugoslaviji. Beograd. 1957. 
• Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.