Opsada Ktesifona (629)
Opsada Ktesifona (629) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Deo Sasanidski građanski rat (628-632) | |||||||
| |||||||
Sukobljene strane | |||||||
Šahrbaraz Saveznici:Parsig frakcija Nimruzi frakcija | Sasanidsko carstvo | ||||||
Komandanti i vođe | |||||||
Šahrbaraz Piruz Hozroje Namdar Gušnasp |
Ardašir III, † Ardabil, † Mah Adur Gušnasp † | ||||||
Jačina | |||||||
6.000 ljudi[1] | nepoznato | ||||||
Žrtve i gubici | |||||||
nepoznati | nepoznati |
Opsada Ktesifona je događaj koji se odigrao 27. aprila 629. između snaga Šahrbaraza i Ardašira III. Šahrbaraz je malim snagama uspeo da zauzme Ktesifon, otkrivši time svu slabost Sasanidskog carstva.[2]
Pozadina
[uredi | uredi izvor]Godine 602. započeo je poslednji vizantijsko-sasanidski rat; to je bio najrazorniji od niza ratova vođenih između dve imperije. Godine 618. Hozroje II je poslao Šahrbaraza da osvoji Egipat; godinu dana kasnije Sasanidi su uspeli da zauzmu Aleksandriju, glavni grad vizantijskog Egipta. Nakon pada Aleksandrije, Sasanidi su postepeno proširili svoju vlast na jug duž Nila. Do 621. godine provincija je bila u potpunosti u rukama Sasanida.[3]
Egipat je ostao u sasanidskim rukama 10 godina, a njime je upravljao vojskovođa Šahrbaraz iz Aleksandrije. Pošto je novi vizantijski car, Iraklije, preokrenuo tok rata i pobedio Hozroja II, Šahrbarazu je naređeno da evakuiše pokrajinu, ali je on to odbio. Na kraju je Iraklije, pokušavajući da povrati Egipat i poseje razdor među Irancima, ponudio da pomogne Šahrbarazu da zauzme sasanidski presto. Postignut je dogovor, a na proleće 629. godine Sasanidske trupe počele da napuštaju Egipat.
Opsada
[uredi | uredi izvor]Srećom po Šahrbaraza, 628. godine je počeo građanski rat koji je podelio resurse Sasanidskog carstva, a razorna kuga u zapadnim provincijama ubila je polovinu stanovništva zajedno sa Kavadom II, slabeći carstvo.[2] Šahrbaraz je krenuo prema Ktesifonu sa 6.000 ljudi ,[1] opkolio ga i zatim zauzeo, izdajući sasanidske plemiće i ubivši mnoge od njih, uključujući dvojicu poznatih imena Ardabila i Mah Adhur Gušnaspa.
Posledice
[uredi | uredi izvor]Nakon što je zauzeo Ktesifon, Šahrbaraz je ubio Ardašira III i preuzeo presto. Međutim, njegova vladavina nije dugo trajala, jer su ga nakon četrdeset dana ubili sasanidski plemići, a dve kćeri Hozroja II vladale su nakon njega smenjujući se na prestolu.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b http://www.iranicaonline.org/articles/ardasir-iii-sasanian-king-r
- ^ a b http://www.iranicaonline.org/articles/sasanian-dynasty
- ^ Howard-Johnston (2006), p. 99
Izvori
[uredi | uredi izvor]- Dodgeon, Michael H.; Greatrex, Geoffrey; Lieu, Samuel N. C. (2002). The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars (Part I, 226–363 AD). Routledge. str. 196—97. ISBN 0-415-00342-3.
- Frye, R. N. (1993). „The Political History of Iran under the Sassanids”. Ur.: Yarshater, Ehsan; Bailey, Harold. The Cambridge History of Iran. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-20092-9.
- Howard-Johnston, James (2006). East Rome, Sasanian Persia And the End of Antiquity: Historiographical And Historical Studies. Ashgate Publishing. ISBN 0-86078-992-6.
- Pourshariati, Parvaneh (2008). Decline and Fall of the Sasanian Empire: The Sasanian-Parthian Confederacy and the Arab Conquest of Iran. London and New York: I.B. Tauris. ISBN 978-1-84511-645-3.