Oficir
Primeri i perspektive u ovom članku možda ne predstavljaju svetski pogled na temu. |
Oficir je pripadnik armije, ratnog vazduhoplovstva, ratne mornarice ili druge uniformisane službe (policija, vatrogasna služba i sl.) koji se nalazi na određenoj odgovornoj dužnosti.[1]
Oficirski kadar dobija se školovanjem učenika srednjih škola (pod određenim uslovima i pitomaca srednjih vojnih škola) u vojnim akademijama, a neki profili u službama sa fakulteta iz građanstva. Oficir može postati i podoficir koji redovno ili vanredno završi vojnu akademiju ili fakultet u građanstvu.
Istorijski, institucija oficira javlja se u većini armija u XVIII veku. U Srbiji, nakon potpisivanja Jedrenskog mira 1829. godine, srpska vojska je bila pod patronatom Rusije koja je usled toga imala i najveći uticaj na nju. Malu vojsku, oformljenu u tom periodu, organizovali su ruski aktivni oficiri prema iskustvima i pravilima koja su važila u ruskoj vojsci. Između 1830. i 1835. godine formirani su prvi pešadijski bataljon, konjički eskadron i topovska baterija, a samim tim javila se potreba i za srpskim oficirskim kadrom. Tako je prva grupa od 12 mladića poslata u Rusiju na školovanje za oficire. Austrija u to doba nije s blagonaklonošću posmatrala povećanje i jačanje vojske u kneževini Srbiji, posebno kada je od 1860. određeni broj nižih oficira srpske nacionalnosti počeo da prelazi iz austrijske u srpsku vojsku, ali i drugi civili, uglavnom Slavonci, lekari, inžinjeri, muzičari i dr. Srbija je ova dešavanja ozvaničila Zakonom o prihvatanju stranih oficira 1867. godine.
Od tada, pa sve do danas vojske i armije na prostorima Srbije predvode školovani oficiri. Hijerarhijska oficirska zvanja (činovi) su se menjala ali je uloga oficira ostala nepromenjena.
Brojnost
[uredi | uredi izvor]Proporcija oficira uveliko varira. Podoficiri obično čine između osmine i petine modernog osoblja oružanih snaga. U 2013. godini oficiri su sačinjava seniorskih 17% britanskih oružanih snaga,[2] i 13,7% francuskih oružanih snaga.[3] U 2012. godini oficiri su činili oko 18% nemačkih oružanih snaga,[4] i oko 17,2% oružanih snaga Sjedinjenih Država.[5]
U Vojsci Srbije
[uredi | uredi izvor]U Vojsci Srbije oficir predstavlja aktivno vojno lice sa činom od potporučnika do generala u Kopnenoj vojsci i Ratnom vazduhoplovstvu i protivvazduhoplovnoj odbrani, odnosno od potporučnika do admirala u Rečnoj flotili.
Oficirski činovi u Vojsci Srbije:
Kopnena vojska (KoV) | Ratno vazduhoplovstvo i protivvazduhoplovna odbrana (RViPVO) | Rečna flotila | |
---|---|---|---|
Vidi još
[uredi | uredi izvor]- Oficirski činovi u Vojsci Srbije
- Oficirski činovi u Vojsci Jugoslavije
- Oficirski činovi u Jugoslovenskoj narodnoj armiji
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Oficir | Vojska Srbije”. www.vs.rs. Pristupljeno 2019-12-18.
- ^ „UK Armed Forces Annual Personnel Report” (PDF). Ministry of Defence. 1. 4. 2013. Pristupljeno 25. 12. 2015.
- ^ „Défense : Jean-Yves Le Drian supprime 580 postes d'officiers de l'armée française en 2013”. La Tribune. Pristupljeno 2017-08-20.
- ^ Pike, John. „Germany - Military Personnel”. Globalsecurity.org. Pristupljeno 2017-08-20.
- ^ „2012 Demographics Report” (PDF). Militaryonesource.mil. Arhivirano iz originala (PDF) 18. 04. 2015. g. Pristupljeno 2017-08-20.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Oxford Classical Dictionary, 2nd edition, 1996: "strategoi."
- Warry, John Gibson (1980). Warfare in the classical world: an illustrated encyclopedia of weapons, warriors, and warfare in the ancient civilisations of Greece and Rome. New York, St. Martin's Press.
- „UK Armed Forces Annual Personnel Report” (PDF). Ministry of Defence. 1. 4. 2013. Arhivirano (PDF) iz originala 4. 3. 2016. g. Pristupljeno 25. 12. 2015.
- „Défense : Jean-Yves Le Drian supprime 580 postes d'officiers de l'armée française en 2013”. La Tribune. 4. 1. 2013. Arhivirano iz originala 30. 6. 2017. g. Pristupljeno 20. 8. 2017.
- „2012 Demographics Report” (PDF). Militaryonesource.mil. Arhivirano (PDF) iz originala 18. 4. 2015. g. Pristupljeno 20. 8. 2017.
- „Population Representation 2004 – Active Component Officers”. Arhivirano iz originala 3. 12. 2009. g. Pristupljeno 23. 11. 2011.
- „Leatherneck: Citadel "Double Dogs"” (PDF). Citadelsanantonio.org. Marine Corps Association. Arhivirano iz originala (PDF) 12. 8. 2015. g. Pristupljeno 13. 11. 2015.
- „Direct Commission Selected School (DCSS) Program”. Gocoastguard.com/. U. S. Coast Guard. Arhivirano iz originala 18. 11. 2015. g. Pristupljeno 17. 11. 2015.
- „Officer Candidate School (OCS)”. Gocoastguard.com. Arhivirano iz originala 30. 9. 2017. g. Pristupljeno 20. 8. 2017.
- „<meta HTTP-equiv="content-type" content="text/HTML;charset=utf-8"/><meta HTTP-equiv="X-UA-Compatible" content="IE=9"/> Career Development Training at USPHS Commissioned Corps”. Arhivirano iz originala 4. 4. 2020. g. Pristupljeno 27. 4. 2020.
- „Basic Officer Training | Office of Marine and Aviation Operations”. Omao.noaa.gov. Arhivirano iz originala 4. 8. 2020. g. Pristupljeno 27. 4. 2020.
- „DAOD 7000-0, Affidavits and Statutory Declarations”. Canada.ca. 13. 11. 2013. Arhivirano iz originala 20. 7. 2020. g. Pristupljeno 20. 7. 2020.
- „Powers of officers to take affidavits and declarations” (PDF). Gov.uk. Arhivirano (PDF) iz originala 31. 8. 2021. g. Pristupljeno 4. 3. 2022.
- „Who can witness your statutory declaration”. Attorney-General's Department. Arhivirano iz originala 5. 3. 2022. g. Pristupljeno 5. 3. 2022.
- NCOs are 'backbone' of the Army, US Army Public Affairs Office, Fort Monmouth, NJ, 15. 4. 2009, Arhivirano iz originala 17. 10. 2012. g., Pristupljeno 4. 5. 2009
- Fraternization Policy Update Reflects Current Operational Tempo, US Navy Chief of Naval Personnel Diversity Directorate, 26. 5. 2007
- Andrade, Tonio (2016), The Gunpowder Age: China, Military Innovation, and the Rise of the West in World History, Princeton University Press, ISBN 978-0-691-13597-7.
- Arnold, Thomas (2001), The Renaissance at War, Cassell & Co, ISBN 978-0-304-35270-8
- Liang, Jieming (2006), Chinese Siege Warfare: Mechanical Artillery & Siege Weapons of Antiquity, Singapore, Republic of Singapore: Leong Kit Meng, ISBN 978-981-05-5380-7
- Lu, Gwei-Djen (1988), „The Oldest Representation of a Bombard”, Technology and Culture, 29 (3): 594—605, JSTOR 3105275, S2CID 112733319, doi:10.2307/3105275
- May, Timothy "The Mongol Art of War." Westholme Publishing - The Mongol Art of War Westholme Publishing, Yardley. 2007.
- Needham, Joseph (1971), Science and Civilization in China Volume 4 Part 3, Cambridge At The University Press
- Needham, Joseph (1980), Science & Civilisation in China, 5 pt. 4, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-08573-1
- Needham, Joseph (1986), Science & Civilisation in China, V:7: The Gunpowder Epic, Cambridge University Press, ISBN 978-0-521-30358-3.
- Nicolle, David -- The Mongol Warlords Brockhampton Press, 1998
- Charles Oman -- The History of the Art of War in the Middle Ages (1898, rev. ed. 1953)
- Partington, J. R. (1960), A History of Greek Fire and Gunpowder, Cambridge, UK: W. Heffer & Sons.
- Partington, J. R. (1999), A History of Greek Fire and Gunpowder, Baltimore: Johns Hopkins University Press, ISBN 978-0-8018-5954-0
- Patrick, John Merton (1961), Artillery and warfare during the thirteenth and fourteenth centuries, 8, Issue 3 of Monograph series, Utah State University Press, ISBN 9780874210262, Pristupljeno 28. 11. 2011
- Purton, Peter (2010), A History of the Late Medieval Siege, 1200–1500, Boydell Press, ISBN 978-1-84383-449-6