Pariski top
Pariski top | |
---|---|
Tip | superteški poljski top |
Mesto porekla | Nemačko carstvo |
Upotreba | |
Korisnici | Nemačko carstvo |
Ratovi | Prvi svetski rat |
Proizvodnja | |
Dizajner | Fric Rauzenberger |
Proizvođač | Krup |
Specifikacije | |
Težina | 256 tona |
Dužina | 34m[1]:84 |
Kalibar | 211 mm, kasnije prerađen na 238 mm |
Breech | horizontalni klizeći blok |
Elevacija | 55 stepeni |
Početna brzina | 1.640m/s |
Maksimalni domet | 130km |
Pariski top (nem. Paris-Geschütz / Pariser Kanone) je ime korišćeno za tip nemačkih dalekometnih opsadnih topova, od kojih je nekoliko korišćeno za bombardovanje Pariza tokom Prvog svetskog rata. Ovi topovi su bili u upotrebi od marta do avgusta 1918. Kada su prvi put upotrebljeni, parižani su mislili da se radi o bombardovanju iz visokoletećih cepelina, jer se nije čuo ni zvuk aviona niti topa. Ovi topovi su bili najveća artiljerijska oruđa korišćena u Prvom svetskom ratu kada se posmatra dužina cevi, i kvalifikuju se pod (kasnije nastalu) formalnu definiciju velikokalibarske artiljerije. Takođe su bili poznati pod imenom „Kaiser Wilhelm Geschütz” („top cara Vilhelma”), a često su mešani sa Debelom Bertom, nemačkom haubicom korišćenom protiv belgijskih utvrđenja tokom opsade Liježa 1914; zaista, Francuzi su ih zvali i po ovom imenu.[nap 1][2] Ovi topovi su takođe mešani sa manjim topovima „Langer Max” (Dugački Maks), od kojih su izvedeni; iako je čuvena porodica Krup proizvodila sve ove topove, sva sličnost se tu prekidala.
Kao vojno oružje, pariski topovi nisu bili veliki uspeh: punjenje je bilo malo, cevi su morale često da se zamenjuju a preciznost topa je bila dovoljno dobra samo za mete veličine grada. Nemački cilj je bio izgradnja psihološkog oružja koje bi narušilo moral Parižana, a ne uništenje samog grada.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]- Krup K5, 283 mm, nemački top iz Drugog svetskog rata sa dometom od 64 kilometra.
Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Za primer korišćenja imena „Debela Berta” za ovaj top za vreme rata vidi „Paris again Shelled by Long-Range Gun” (PDF). The New York Times. 6. 8. 1918. str. 3. Pristupljeno 2011-12-03.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Bull, Gerald V.; Murphy, Charles H. (1988). Paris Kanonen: The Paris Guns (Wilhelmgeschutze) and Project HARP. Herford: E. S. Mittler. ISBN 3-8132-0304-2.
- ^ Ley, Willy (decembar 1961). „Dragons and Hot-Air Balloons”. For Your Information. Galaxy Science Fiction. str. 79—89.
- Bibliografija
- Ford, Roger (2000). Germany's Secret Weapons in World War II. Zenith Imprint. ISBN 0760308470.
- Henry W. Miller, Railway Artillery: A Report on the Characteristics, Scope of Utility, etc. of Railway Artillery, United States Government Printing Office, 1921
- Henry W. Miller, The Paris Gun: The Bombardment of Paris by the German Long Range Guns and the Great German Offensive of 1918, Jonathan Cape, Harrison Smith, New York, 1930
- Bull, Gerald V.; Murphy, Charles H. (1988). Paris Kanonen: The Paris Guns (Wilhelmgeschutze) and Project HARP. Herford: E. S. Mittler. ISBN 3-8132-0304-2.
- Ian V. Hogg, The Guns 1914 -18, Ballantine Books, New York, 1971
- Webster, Paul (1994). Antoine De Saint-Exupery: The Life and Death of the Little Prince. London: Macmillan. ISBN 978-0333617021.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- The Paris Gun in the First World War.com Encyclopedia
- Paris Gun at S. Berliner, III's ORDNANCE Superguns
- Une page sur le canon de Paris