Patristika

Patristika (ili patrologija) je bogoslovska nauka koja izlaže istoriju i sadržaj učenja crkvenih otaca. Patrističko predanje ima karakter dogmatske sinteze na kojoj su radili: apostoli, apologeti, mučenici, ispovednici, crkveni pisci i oci Crkve.

Istočni crkveni oci su Irinej Lionski, Kliment Aleksandrijski, Origen, Atanasije Veliki, Jovan Zlatousti i tri kapadokijska oca: Vasilije Veliki, Grigorije Niski i Grigorije Bogoslov. Zapadni crkveni oci su Tertulijan, Grgur Veliki, sveti Avgustin, sveti Ambrozije, Jeronim Stridonski. Učenje crkvenih otaca je prihvaćeno od cele Crkve.

Klasični period patristike završava se sa Jovanom Damaskinom (753. g.).

Patristiku, odnosno patrologiju ne bi trebalo mešati sa patriologijom kao posebnom teološkom disciplinom koja se bavi proučavanjem Boga Oca, prve ipostasi Svete Trojice.