Premović
Premović je prezime bratstva iz plemena Pješivci (Crna Gora). Ovo prezime se prvi put pominje između 1690. i 1730. godine i izvedeno je od imena rodonačelnika koji se zvao Premo.
Premovići su rodom iz Gornjih Pješivaca, tačnije Bogetića (mesto na severozapadu od Magudovice, oko glavnog puta), gde ih je bilo 5 kuća.[1]
Vode poreklo od Vukosava, sina Bogdana Potolića (kneza ili vojvode), koji se posle Kosova (iz Banjske) naselio u Pješivce, najpre u Britvićima, u polju ispod brda Plata, pa se odatle posle preselio u Gornje Pješivce i naselio u mestu Tolićima kraj sela Stubice. Po tome što je živeo u Tolićima zvao se Bogdan Potolić. Osim Vukosava, imao je još i Zmijana i Radovana, kao i četvrtog, vanbračnog sina, koji se zvao Gostoje (ili Kopiljan).
Premovići (5 kuća), Magovčevići (5 kuća), Jokovići (3 kuće) i Dragićevići (3 kuće) - zajedničkog su porekla, ali se svako od njih samo tako preziva.
Kao i većina drugih bratstava i plemena iz Crne Gore, Premovići su bili kolonisti u svim većim i manjim predratnim, međuratnim i posleratnim seobama, najpre na Kosovu i Metohiji (Peć), potom u Beogradu (Zemun), i na kraju u Vojvodini (Vrbas, Kula, itd.). Premovića ima i u Raškoj, Kraljevu i mnogim drugim mestima širom Srbije. Od zemalja bivše SFRJ, najviše ih ima u Sloveniji (od 1960. godine), dok se u svetu najčešće mogu naći u Sjedinjenim Američkim Državama (od 1900. godine).
Od poznatijih Premovića izdvajaju se Drago (Savin) Premović, koji je bio član odbora za prikupljanje pomoći imigrantima iz Stare Srbije i Skenderije u kapetaniji Pješivačkoj, zatim Radoje (Dragov) Premović, odlikovani kapetan pešadije u vojsci prestolonaslednika Aleksandra I Karađorđevića (po Radoju se i danas jedan mali zaseok u Pješivcima kraj Bogetića zove po njemu - Radojev Do) i Đorđije Premović, narodni heroj iz Drugog svetskog rata, po kome su jedna osnovna škola i fabrika u Tuzli nosile naziv.
Đurići iz Loznice vode poreklo od Premovića iz Pješivaca, koji su prešli u drugoj polovini XIX veka.[2]
Premovići slave Začeće Svetog Jovana Krstitelja, poznatije još i kao Sveti Jovan Pješivački ili Susret Svetog Zaharija i Jelisavete (6. oktobra, po novom kalendaru).