Rjepino
| Rjepino rus. Ре́пино | |
|---|---|
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Rusija |
| Grad federalnog značaja | Sankt Peterburg |
| Stara imena | do 1948. Kuokala |
| Stanovništvo | |
| Geografske karakteristike | |
| Aps. visina | 23 m |
| Površina | 15,88 km2 |
.svg)  Rjepino Rjepino na karti Rusije | |
.png)
.png)
Rjepino (rus. Ре́пино) je oblast u Sankt Peterburgu, od čijeg centra je udaljen 30 km i smeještena u Finskom zalivu. Oblast je do 1948. nosila finski naziv Kuokala, dok nije preimenovana po ruskom slikaru Ilje Rjepina.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Kuokala se prvi put pominje u mirovnom ugovoru između Novgorodske republike i Švedske iz 1323. godine. Teritorija na kojoj se selo nalazi bila ja predmet borbe između Rusa i Šveđana u 16. i 17. veku i došla je pod rusku kontrolu nakon Velikog severnog rata početkom 18. veka. Selo su naseljavali ribari finskog i ruskog etniciteta.
Oblast se dalje razvijala nakon 1870. godine kada je kroz grad prošla železnička pruga koja povezuje Sankt Peterburg i Helsinki. Imućniji stanovnici Sankt Peterburga izgradili su vile za odmor u okolini, a nova železnička stanica je izgrađena 1889. Kuokkala se nalazila u Velikom finskom vojvodstv, samoupravnom delu Ruskog carstva, koje je imalo liberalnije okruženje, što je privlačilo umetnike i intelektualce, uključujući slikara Ilju Rjepina. Boljševičke vođe, Bogdanov i Lenjin, proveli su neko vreme u Kuokali od 1905. do 1907. godine, boraveći u vili Vasa, koja je služila kao štab boljševika.[1]
Ubrzo nakon Oktobarske revolucije 1917. godine, Finska je proglasila nezavisnost od Sovjetskog Saveza i Kuokkala je postala deo nove nezavisne države uz zadržavanje značajnog etničkog ruskog stanovništva. Došlo je do okršaja između belih i crvenih Finaca u Kuokali tokom finskog građanskog rata 28. aprila 1918. Kuokalu su preuzeli Sovjeti kada je Karelsku prevlaku Finska ustupila Sovjetskom Savezu posle Zimskog rata (1939–1940) i Nastavak rata (1941–1944). Kuokala je postala deo Lenjingradske oblasti 1948. godine i preimenovana je u Rjepino u znak sećanja na slikara Ilju Rjepina.
Posle rata, ovo područje je razvijeno kao turističko područje sa nekoliko hotela i lečilišta i prebačeno je u nadležnost grada Sankt Peterburga kao deo okruga Kurotnji.
Penati[uredi | uredi izvor]
Godine 1899. Rjepin je ovdje kupio imanje i nazvao ga „Penati”, po rimskom kućnom božanstvu. On je dizajnirao kuću i preselio u Kuokkalu. Tu će živeti do smrti 1930. godine. Kuća je okružena velikim parkom.
Imanje je deo svetske baštine UNESKO „Sankt Peterburg i srodne grupe spomenika“.[2] Rjepinovo imanje ima status muzeja od 1940. godine.[3]
Poznati stanovnici[uredi | uredi izvor]
- Ivan Puni
- Roza Luksemburg[4]
- Vladimir Lenjin
- Kornej Čukovski
- Mihail Botvinik
- Elena Mrozovskaja[5]
- Dmitrij Šostakovič[6]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
-
Hotel „Repinskaia” -
Spasilačka stanica -
Plaža, Finski zaliv -
Igralište -
-
-
.jpg)
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Biggart, John; White, James. „A Memoir of Natalia Bogdanovna Korsak (Malinovskaia)”. Academia.edu. Pristupljeno 6. 2. 2021.
- ^ Unesco World Heritage Site Saint Petersburg and Related Groups of Monuments, retrieved 25 May 2007.
- ^ Info on the museum "Penates", retrieved 25 May 2007.
- ^ Tych, Feliks (2018). „Przedmowa”. Ur.: Wielgosz, Przemysław. O rewolucji: 1905, 1917. Instytut Wydawniczy „Książka i Prasa”. str. 17. ISBN 9788365304599.
- ^ Pachmuss, Temira (1992), A moving river of tears: Russia's experience in Finland, American university studies: Slavic languages and literature, 15, P. Lang, str. 173, ISBN 9780820419565, „Elena Lukinichna Mrozovskaya, an artistic photographer in St. Petersburg, had a house in Vammelsuu in the 1920s; in 1941 she died in Kuokkala, after the Soviet-Finnish War of 1939-40.”
- ^ „Shostakovich Gallery – Katya Chiligiri Photography”. www.katyachilingiri.com.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
