Saborna crkva u Baru
| Saborni hram u Baru | |
|---|---|
| Osnovni podaci | |
| Tip | Saborni hram |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Mitropolija crnogorsko-primorska |
| Osnivanje | 2016. |
| Posvećen | Svetom Jovanu Vladimiru |
| Arhitektura | |
| Arhitekta | Peđa Ristić |
| Stil | Srpsko-vizantijski |
| Lokacija | |
| Mesto | Bar |
| Država | Crna Gora |
Hram Svetog Jovana Vladimira u Baru je najveći saborni hram u Crnoj Gori
Istorijat[uredi | uredi izvor]
Prvi zahtjev za određivanje lokacije za izgradnju hrama u Baru podnio je državnom organu sveštenik Bogić Femić nedugo nakon zemljotresa 1979. godine. Tadašnje komunističke vlasti taj zahtjev nisu odobrile, tako da je dvije godine kasnije 17. marta 1981. inicijativni odbor za izgradnju hrama organizovao protest zbog opstrukcije vlasti. Uslijedio je masovni miting pred gradskom Skupštinom, kao i potpisivanje peticije, pa je lokacija za hram na kraju dobijena, i to oko 2 hektara u centru Bara.[1]
Izgradnja[uredi | uredi izvor]
Na dobijenoj lokaciji je postavljen betonski krst gdje su se redovno obavljale večernje službe, čekajući neko bolje vrijeme da se otpočne sa gradnjom hrama. Radovi na izgradnji Sabornog hrama su započeti tek 2006. godine, ali zbog nedostatka sredstava prvi beton u temeljnu ploču hrama izliven je 3. jula 2009. godine, nakon čega je izgradnja krenula ubrazno. Hram je konačno završen i osveštan 25. septembra 2016. godine, na hiljaditu godišnjicu od mučeničke smrti Svetog Jovana Vladimira.[2]
Arhitektura[uredi | uredi izvor]
Hram je dimenzija 54,00 x 36,80 m, površine u osnovi 1.370 m², visine 44,50 m do vrha krsta na centralnoj kupoli. To je najveći hram u Crnoj Gori, u koji može da stane oko 1.200 ljudi. Po površini je veći 100 kvadratnih metara, a po visini 3 metra od Sabornog hrama u Podgorici. U hramu je oslikano 4.860 kvadratnih metara zidova, izrađen ikonostas dužine 18,5 m i urađen podni mozaik od oko 1.700 m².
Hram je oslikan u tradicionalnoj fresko tehnici. Kreč koji se koristi za malter na koji se nanosi boja dok je nesasušen, u friškom stanju, treba da bude star najmanje 4 godine, a što je stariji to je bolji. U čuvenoj krečani kod Spuža nađen je kreč star više od 40 godina, a na takvom kvalitetnom kreču oslikana freska ne blijedi. Njeno sazrijevanje traje i do 200 godina.[3]
Na hramu se nalazi 11 zvona, od kojih je najveće teško 800 kilograma. Zvona su smještena u dva pirga, posvećena Svetim caru Konstantinu i carici Jeleni, i Svetim Kirilu i Metodiju.
Osveštavanje hrama[uredi | uredi izvor]
Činom osveštavanja hrama načalstvovao je Patrijarh jerusalimski Teofil III. Ovaj događaj sabrao je 18 arhiepiskopa i mitropolita iz svih pomjesnih pravoslavnih crkava, 12 episkopa SPC, veliki broj javnih ličnosti Crne Gore i Srbije, diplomata, predstavnika Rimokatoličke crkve i Islamske zajednice, dobrotvore, priložnike i na hiljade vjernika.[4]
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Djelić moći srpskog kralja Svetog Jovana Vladimira u Sabornoj crkvi u Baru -
Unutrašnjost hrama -
-
Kupola -
Unutrašnjost hrama -
Freske na južnim zidovima priprate -
-
Replika Njegoševe zavjetne kapelice sa Lovćena, koju su srušili komunisti, u porti hrama -
Spomen ploča ispod spomenika Nikoli Petroviću, kod hrama sv. Jovana Vladimira u Baru. Napisan je jedan Nikolin stih iz Pjesnika i vile, iz kojeg se vidi da je Nikola Petrović more kod Bara smatrao srpskim morem
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Milenijum Svetog Kralja
- ^ „Osveštan hram Svetog Jovana Vladimira”. Arhivirano iz originala 25. 11. 2018. g. Pristupljeno 02. 11. 2018.
- ^ „Hram u Baru oslikan u fresko tehnici”. Arhivirano iz originala 5. 11. 2018. g. Pristupljeno 2. 11. 2018.
- ^ Patrijarh jerusalimski Teofilo III doputovao u Crnu Goru
