Pređi na sadržaj

Santa Montefjore

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Santa Montefjore
Santa Montefjore 2013. godine
Lični podaci
Puno imeSanta Montefjore, rođena Palmer-Tomkinson
Datum rođenja(1970-02-02)2. februar 1970. (55 god.)
Mesto rođenjaVinčester, Ujedinjeno Kraljevstvo

Santa Montefjore (engl. Santa Montefiore, rođena kao Palmer-Tomkinson; rođena je 2. februara 1970) britanski je autor i supruga Sajmona Sibaga Montefjorea.

Mladost

[uredi | uredi izvor]

Santa Montefjore je rođena kao Santa Palmer-Tomkinson 2. februara 1970. u Vinčesteru. Njeni roditelji su Charles Palmer-Tomkinson, nekadašnji Visoki šerif Hemšira,[1] i Patricia Palmer-Tomkinson (rođena Davson), anglo-argentinskog porekla. Njen otac i ostali članovi njene porodice predstavljali su Veliku Britaniju u skijanju na olimpijskom nivou. Porodica Palmer-Tomkinson značajni su vlasnici zemljišta u Hempširu i Lesterširu.

Imala je sestru Taru Palmer-Tomkinson, poznatu kao „društvenjak“ [2][3] i dobrotvorna pokroviteljica. [4]

Santa Montefjore je rekla da joj je odrastanje na porodičnoj farmi dalo "idilično detinjstvo Laste i Amazonke". [5] Školovala se u školi Hanford od osme do dvanaeste godine. [6] Potom je pohađala školu za devojke Shorborn u Dorsetu, gde je u šestom razredu postala šef svoje kuće (uloga odgovorna slično prefektu) i kasnije potpredsednica škole. Studirala je španski i italijanski jezik na Univerzitetu Eketer.

Karijera

[uredi | uredi izvor]

Pre objavljivanja bilo kakvih romana, radila je u Londonu, prvo u odnosima s javnošću za snabdevača Swaine Adeney, a kasnije za zlatara Theo Fennell. Takođe je radila kao prodavačica u prodavnici Farmaciji Santa Maria Novella, parfimeriji i na događajima za Ralf Loren. [7]

Svoj prvi rukopis poslala je na adresu nekoliko književnih agenata, koristeći književni pseudonim kako bi se distancirala od svoje sestre. Samo jedan agent, Jo Frank iz A P Watt-a, izrazio je interesovanje, ali to je dovelo do rata nadmetanja između nekoliko izdavača, a Hodder & Stoughton su joj dali šestocifreni predujam. [7]

Montefjore objavljuje najmanje jedan roman godišnje od 2001. godine. Četiri njene knjige smeštene su u Argentini, gde je 1989. godinu provela predavajući engleski jezik. [5][7] Njene knjige okarakterisane su kao "uspešnice čitane na plaži", u više od šest miliona primeraka u 25 prevoda. [8]

Ona nabraja kao svoje književne uticaje: Grofa od Monte Krista, Aleksandra Dime; Kuću radosti Idit Vorton; Gabrijela Garsiju Markesa; Meri Vesli; Ekarta Tola i Dafne di Morije. [5] Jako joj je važna i Izabela Aljende. [9] Sa suprugom je napisala seriju knjiga za decu pod nazivom Kraljevski zečevi u Londonu, koju objavljuju Simon & Schuster. 20th Century Fox su kupili filmska prava i u ranoj su fazi adaptacije serije za veliko platno.

Lični život

[uredi | uredi izvor]

Santa Montefjore je udata za pisca i istoričara Simona Sebaga Montefjorea. Spojio ih je istoričar Endru Roberts, koji je mislio da bi „bili apsolutno savršeni jedni za drugo jer su bili jedine dve osobe koje je poznavao i koje su se reči pesme Evita mogle setiti napamet“. [7]

Za njihov brak ona kaže: [5]

Sebag i ja odajemo najbolje jedno drugom. Ne bih pisala da nije bilo njega, a možda ni on ne bi pisao knjige, jer je bio ženskaroš, uvek je jurio devojke, ali sada je njegov život u kući stabilan i sređen. Pišemo u istoj kući, u odvojenim kancelarijama i on mi pomaže oko zapleta. Mislim da moraš biti tim. Smeh je sve. Mr. Darcy bio bi tako dosadan da živi sa njim - ne želite da živite sa nekim ko stalno tinja.

Par je prijatelj sa princom od Velsa i Kamilom, vojvotkinjom od Kornvola, koji su prisustvovali njihovom venčanju. [7] Santa Montefjore je prijatelj Tigi Leg-Burk-a i holandske kraljice Maksime . [10]

Pre braka je prešla na judaizam. [9] Venčanje je održano u liberalnoj jevrejskoj sinagogi, sa kojom je porodica njenog supruga povezana generacijama.

Sibag i Santa Montefjore imaju dvoje dece, Lili i Sašu.

Dela

[uredi | uredi izvor]
  • Meet Me Under the Ombu Tree (Drvo izgubljenih ljubavnika) (2001) [9]
  • The Butterfly Box (Magična kutijica ljubavi) (2002)
  • The Forget-me-not Sonata (2003)
  • The Swallow and the Hummingbird (Lastavica i kolibri) (2004)
  • The Last Voyage of the Valentina (Valentinino poslednje putovanje) (2005)
  • The Gypsy Madonna (Ciganska Madona) (2006)
  • Sea of Lost Love (More izgubljene ljubavi) (2007)
  • The French Gardener (Francuski baštovan) (2008)
  • The Italian Matchmaker (Italijanski provodadžija) (2009)
  • The Affair (Afera) (2010)
  • The Perfect Happiness (Savršena sreća) (2010)
  • The House by the Sea (Kuća pored mora) (2011)
  • The Summer House (Letnja kuća) (2012)
  • Secrets of the Lighthouse (Tajne svetionika) (2013)
  • Majčina ljubav (2013)
  • Pčelarska ćerka (2014)
  • Songs of Love and War (Pesme ljubavi i rata) (2015) (prvi deo trilogije The Deverill Chronicles)
  • Daughters of Castle Deverill (Kćeri zamka Deveril) (2016) (drugi deo trilogije The Deverill Chronicles)
  • Last Secret of the Deverills (Poslednja tajna đavola) (2017) (treći deo trilogije The Deverill Chronicles)
  • The Temptation of Gracie (Iskušenje Grejsi) (2018)
  • The Secret Hours (Tajni sati) (2019)

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „No. 53618”. The London Gazette. 18. 3. 1994. str. 4244. 
  2. ^ „It girl Tara cuts ribbon at £4.8m sixth-form”. Leicester Mercury. Pristupljeno 2016-10-05. [mrtva veza]
  3. ^ Walker, Andrew (30. 8. 2002). „BBC News "Tara Palmer-Tomkinson: Still got It?"”. 
  4. ^ „It-girl Tara backs autism charity”. The Herald Scotland. 2. 11. 2013. 
  5. ^ a b v g Siobhan Kane (3. 8. 2013). „Connemara's gift to Santa”. Irish Times. Pristupljeno 2016-10-05. 
  6. ^ „Her early childhood and Her years at school”. Biography. Santa Montefiore. Arhivirano iz originala 26. 8. 2011. g. Pristupljeno 5. 5. 2011. 
  7. ^ a b v g d Christa D'Souza (24. 2. 2001). „The lit girl”. The Telegraph. Pristupljeno 2016-10-05. 
  8. ^ "Writes of Passage". The Scotsman. 3 November 2007
  9. ^ a b v „The World According To... Santa Montefiore”. The Independent. 7. 2. 2005. Pristupljeno 16. 10. 2016. „As a child, I hated it and wanted to be called Jane. I got sick of the jokes. But I now enjoy the fact that nobody else has it. I'm named after a crop of barley that my father produced called "senter", and my mother compromised with Santa, with means "saint" in Spanish.” 
  10. ^ The Spectator column by Simon Sebag Montefiore, 9 FEBRUARY 2002, Page 9. "I was lucky enough to be invited, with thousands of others, to the wedding, because my wife, Santa, was friends with Maxima long ago...."

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Санта_Монтефјоре&oldid=28774149”