Svetsko prvenstvo u atletici na otvorenom 2011 — 100 metara za muškarce
Trka na 100 metara u muškoj konkurenciji na Svetskom prvenstvu u atletici 2011. u Teguu održana je 27. i 28. avgusta na stadionu Tegu.
Asafa Pauel ovogodišnji svetski lider povukao se iz trke zbog povrede prepone, 25. avgusta 2011.[1]
Pobednik trke bio je Johan Blejk (Jamajka, koji je postao najmlađi svetski prvak na 100 metara sa 21 godinu i 245 dana. Branilac titule svetski rekorder Jusejn Bolt je diskvalifikovan u finalu zbog pogrešnog starta. Ovo je bilo prvo svetsko prvenstvo na kome se primenjivalo pravilo diskvalifikacije kod prvog pogrešnog starta.
Kvalifikacije su uvedene na ovom prvenstvu, da bi najbolji učesnici koji nisu postigli kvalifikacionu normu za plasman na Svetsko prvenstvo za 100 m mogli da se takmiče u kasnijim fazama takmičenja. Ovakav sistem je smanjio takmičenje za takmičare sa normom na tri kola, za razliku od tradicionalnog koje je imalo četiri. Kim Kuk Jong (jedini učesnik domaćina) je diskvalifikovan u kvalifikacijama zbog prvog pogrešnog starta. Ovo je novo pravilo (prvi put na svetskom prvenstvu) da se takmičar diskvalifikuje odmah posle prvog pogrešnog starta. (ranije je mogao da ponovi start još jednom). Najbrži je bio Abdurahim Harun iz Čada, Keiron Rodžers je oborio nacionalni rekord Angvile, dok je najsporiji bio predstavnik Američke Samoe Sogelau Tuvalu u vremenu 15,6 sekundi, ali je tim rezultatom postigao novi lični rekord.
U prvom kolu takmičenja po grupama najbrže vreme (10,10), imao je Jusejn Bolt pobedivši u 7. grupi, dok su njegovi sunarodnici sa Jamajke osvojila tri prva mesta svako u svojoj od ukupno sedam grupa. Ostali pobednici bili su Kristof Lemetr, Kim Kolins i Volter Diks.[2]
U prvom polufinalu, Johan Blejk bio je prvi takmičar koji je na prvenstvu trčao ispod 10 sekundi. Bolt je osvojio drugu trku sa (10,05) koliko je imao i Kolins i postao najstarija finalista svih vremena u trci na 100 metara na svetskim prvenstvima. Francuz Žimi Viko je postao tek drugi juniorski atletičar svih vremena koji se na svetskim prvenstvima kvalifikovao u finale trke na 100 m, nakon Darela Brauna iz Trinidada i Tobaga kome je to uspelo na 2003. Najistaknutiji tačmičari kojima nije uspelo da se kvalifikuju za finale bili su:osvajač srebrne olimpijske medalje Ričard Tompson (najbrži takmičar te godine sa 9,85 sekundi) i olimpijski pobednik 2004. Džastin Gatlin. Dvejn Čejmbers (finalista 2009.) je diskvalifikovan zbog pogrešnog starta, a trkača koji su u sezoni imali vreme ispod 9,9 sekundi Majkl Frater i Ngonidzaše Makuša takođe nisu uspeli da uđu u finale.[3]
Na samom startu finalne trke branilac titule Jusejn Bolt je diskvalifikovan zbog pogrešnog starta. Johan Blejk je napravio blagi pokret ramenom, a Bolt je startovao i napustio startni blok. U njegovom odsustvu, trku je do polovine staze vodio Kim Kolins, međutim, Blejk je bio najbrži u drugom delu, preuzeo vođstvo i osvojio zlatnu medalju sa vremenom od 9,92 sekunde i vetrom od -1,4 m / s. Volter Diks stiže drugi ispred Kolinsa za samo 0,01 sek. Bronza je pripala Kolinsu koji je postao najstariji (5. april 1976 — 28. jun 2011) osvajač medalje svih vremena na svetskim prvenstvima u trci na 100 metara.[4]
Zemlje učesnice
[uredi | uredi izvor]Učestvovalo je 74 takmičara iz 61 zemlje.
Osvajači medalja
[uredi | uredi izvor]Johan Blejk Jamajka |
Volter Diks SAD |
Kim Kolins Sent Kits i Nevis |
Rekordi pre početka Svetskog prvenstva 2011.
[uredi | uredi izvor]26. avgust 2011.
Svetski rekord | 9,58 | Jusejn Bolt | Jamajka | Berlin, Nemačka | 16. avgust 2009. |
Rekord svetskih prvenstava | |||||
Najbolji rezultat sezone | 9,78 | Asafa Pauel | Jamajka | Lozana, Švajcarska | |
Evropski rekord | 9,85 | Fransis Obikvelu | Portugalija | Atina, Grčka | 22. avgust 2004. |
Severnoamerički rekord | 9,58 | Jusejn Bolt | Jamajka | Berlin, Nemačka | 16. avgust 2009. |
Južnoamerički rekord | 10,00 | Robson Kaetano da Silva | Brazil | Meksiko , Meksiko | 22. jul 1988. |
Afrički rekord | 9,85 | Olusodži Fasuba | Nigerija | Doha, Katar | 12. maj 2006. |
Azijski rekord | 9,99 | Samjuel Fransis | Katar | Aman, Jordan | 26. jul 2007. |
Okeanski rekord | 9,93 | Patrik Džonson | Australija | Mito, Japan | 5. maj 2003. |
Najbolji rezultati u 2011. godini
[uredi | uredi izvor]Deset najbržih atletičara 2011. godine je pre početka svetskog prvenstva (26. avgusta 2011) zauzimalo sledeći plasman.[5] Od njih 10 petorica su sa Jamajke, 2 iz SAD, i po 1 iz Zimbabvea, Francuske i Trinidada. Od njih deset, Amerikanci Tajson Gej (povreda) i Majkl Rodžers (pozitivna doping kontrola), te Jamajkanci Stiv Malings (pozitivna doping kontrola) i Asafa Pauel (povreda) neće učestvovati u trci na Svetskom prvenstvu.
1 | Asafa Pauel | Jamajka | 9,78 | 30. jun 2011. |
2 | Tajson Gej | Sjedinjene Države | 9,79 | 4. jun 2011. |
3 | Stiv Malings | Jamajka | 9,80 | 4. jun 2011. |
4 | Majk Rodžers | Sjedinjene Države | 9,85 | 4. jun 2011. |
4 | Ričard Tompson | Trinidad i Tobago | 9,85 | 13. avgust 2011. |
6 | Majkl Frejter | Jamajka | 9,88 | 30. jun 2011. |
6 | Jusejn Bolt | Jamajka | 9,88 | 22. jul 2011. |
8 | Ngonidzaše Makuša | Zimbabve | 9,89 | 10. jun 2011. |
9 | Nesta Karter | Jamajka | 9,90 | 4. jun 2011. |
10 | Kristof Lemetr | Francuska | 9,92 | 29. jul 2011. |
Takmičari čija su imena podebljana učestvovali su na SP 2011.
Kvalifikacione norme
[uredi | uredi izvor]A norma | B norma |
---|---|
10,18 | 10,25 |
Satnica
[uredi | uredi izvor]Datum | Vreme | Kolo |
---|---|---|
27. avgust 2011. | 12:55 | Kvalifikacije |
27. avgust 2011. | 21:45 | Četvrtfinale |
28. avgust 2011. | 18:30 | Polufinale |
28. avgust 2011. | 20:45 | Finale |
Rezultati
[uredi | uredi izvor]Kvalifikacije
[uredi | uredi izvor]U četvrtfinale idu po tri prvoplasirana iz svake grupe (KV) i jedan takmičar sa najboljim vremenom (kv).[6]
Vetar:
Grupa 1: +1,7 m/s, Grupa 2: +1,2 m/s, Grupa 3: -1,3 m/s, Grupa 4: -0,9 m/s, Grupa 5: -1,3 m/s
Četvrtfinale
[uredi | uredi izvor]U polufinale su se plasirala po tri prvoplasirana iz svake grupe (KV) i još tri takmičara sa najboljim veremenom (kv).[7]
Vetar:
Grupa 1: -1,7 m/s, Grupa 2: -1,7 m/s, Grupa 3: -1,0 m/s, Grupa 4: -1,3 m/s, Grupa 5: -1,2 m/s, Grupa 5: -1,3 m/s, Grupa 6: -1,2 m/s
Polufinale
[uredi | uredi izvor]U finale su se plasirala po dva atletičara iz svake grupe (KV) i dva takmičara sa najboljim vreemenom (kv).[8]
Vetar:
Grupa 1: -0,4 m/s, Grupa 2: -1,0 m/s, Grupa 3: -8,8 m/s
Plasman | Grupa | Atletičar | Nacionalnost | Vreme | Nap. |
---|---|---|---|---|---|
1. | 1 | Johan Blejk | Jamajka | 9,95 | KV, LRS |
2. | 1 | Volter Diks | SAD | 10,05 | KV |
2. | 2 | Jusejn Bolt | Jamajka | 10,05 | KV |
4. | 3 | Kim Kolins | Sent Kits i Nevis | 10,08 | KV |
5. | 1 | Žimi Viko | Francuska | 10,10 | kv |
6. | 2 | Kristof Lemetr | Francuska | 10,11 | KV |
7. | 1 | Danijel Bejli | Antigva i Barbuda | 10,14 | kv |
7. | 1 | Keston Bledman | Trinidad i Tobago | 10,14 | |
9. | 3 | Nesta Karter | Jamajka | 10,16 | KV |
10. | 2 | Ričard Tompson | Trinidad i Tobago | 10,20 | |
11. | 2 | Trel Kimons | SAD | 10,21 | |
11. | 2 | Džajsuma Saidi Ndure | Norveška | 10,21 | |
13. | 2 | Majkl Frejter | Jamajka | 10,23 | |
13. | 3 | Hari Ejkins-Ariti | Ujedinjeno Kraljevstvo | 10,23 | |
13. | 3 | Džastin Gatlin | SAD | 10,23 | |
16. | 2 | Marlon Devoniš | Ujedinjeno Kraljevstvo | 10,25 | |
17. | 3 | Ngonidzaše Makuša | Zimbabve | 10,27 | |
18. | 3 | Čurandi Martina | Holandija | 10,29 | |
19. | 1 | Endru Hajnds | Barbados | 10,32 | |
20. | 3 | Aziz Uadi | Maroko | 10.45 | |
21. | 3 | Džastin Vorner | Kanada | 10,47 | |
22. | 1 | Anhel David Rodrigez | Španija | 10,49 | |
23. | 2 | Darijuš Kuć | Poljska | 10,51 | |
1 | Dvejn Čejmbers | Ujedinjeno Kraljevstvo | Disk. |
Finale
[uredi | uredi izvor]Vetar:
Finale -1,4 m/s
Plasman | Staza | Atletičar | Nacionalnost | Vreme | Nap. |
---|---|---|---|---|---|
6 | Johan Blejk | Jamajka | 9,92 | LRS | |
4 | Volter Diks | SAD | 10,08 | ||
3 | Kim Kolins | Sent Kits i Nevis | 10,09 | ||
4. | 8 | Kristof Lemetr | Francuska | 10,19 | |
5. | 2 | Danijel Bejli | Antigva i Barbuda | 10,26 | |
6. | 1 | Žimi Viko | Francuska | 10,27 | |
7. | 7 | Nesta Karter | Jamajka | 10,95 | |
5 | Jusejn Bolt[10] | Jamajka | Disk. |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Powell out of 100m as Bolt aims for world title repeat Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. oktobar 2011), Pristupljeno 24. 4. 2013.
- ^ Rowbottom, Mike (2011-08-27). Men's 100m - Heats - Bolt cool, calm and quick Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. maj 2012). IAAF. Pribavljeno 22.1.2014
- ^ Rowbottom, Mike (2011-08-28). Men's 100m - Semi-Final - Blake and Collins impress as Thompson makes early exit Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. maj 2012). IAAF. Pribavljeno 22.1.2014.
- ^ Rowbottom, Mike (2011-08-28). Men's 100m - Final - Blake steals the show as Bolt incredibly false starts Arhivirano na sajtu Wayback Machine (15. maj 2012). IAAF. Pribavljeno 22.1.2012.
- ^ Svetska rang lista sprintera na 100 metara 2011 sajt IAAF Preuzeto 25.02.2014
- ^ Zbirni rezultati kvalifikacija trke na 100 metara na sajtu IAAF Pribavljeno 23.1.2014.
- ^ [1] Pribavljeno 23.1.2014.
- ^ Zbirni rezultati polufinalnih trka na 100 metara za muškarce na sajtu IAAF Pribavljeno 23.1.2014.
- ^ Rezultati finalne trke na sajzu IAAF Pribavljeno 23.1.2014.
- ^ Bolt brži i od metka RTS 28. avgust 2011, Pristupljeno 24. 4. 2013.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Rezultati trke na 100 m za muškarce na sajtu IAAF