Pređi na sadržaj

Svetsko prvenstvo u atletici na otvorenom 2013 — 110 metara prepone za muškarce

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Glavni članak: Svetsko prvenstvo u atletici na otvorenom 2013.
Official Video

Takmičanje u trčanju na 110 m prepone u muškoj konkurenciji na Svetskom prvenstvu u atletici 2013. u Moskvi održana je 11. i 12. avgusta na stadionu Lužniki.

Titulu svetskog prvaka iz Tegua 2011. branio je Amerikanac Džejson Ričardson.

Zemlje učesnice[uredi | uredi izvor]

Učestvovala su 34 atletičara iz 23 zemlje.

  1. Alžir Alžir 1
  2. Barbados Barbados 2
  3. Kina Kina 2
  4. Kuba Kuba 2
  5. Češka Češka 1
  6. Francuska Francuska 2
  7. Ujedinjeno Kraljevstvo Ujedinjeno Kraljevstvo 1
  8. Njemačka Nemačka 1
  9. Grčka Grčka 1
  10. Mađarska Mađarska 1
  11. Američka Devičanska Ostrva Američka Devičanska Ostrva 1
  12. Jamajka Jamajka 3
  13. Laos Laos 1
  14. Makao Makao 1
  15. Malezija Malezija 1
  16. Holandija Holandija 1
  17. Peru Peru 1
  18. Poljska Poljska 1
  19. Rusija Rusija 2
  20. Tajland Tajland 1
  21. Trinidad i Tobago Trinidad i Tobago 2
  22. Švedska Švedska 1
  23. Sjedinjene Američke Države SAD 4

Osvajači medalja[uredi | uredi izvor]

Osvajači medalja 2013. (Vilson, Oliver i Šubenkov)
Dejvid Oliver
 SAD 		Rajan Vilson
 SAD 		Sergej Šubenkov
 Rusija

Rekordi[uredi | uredi izvor]

Rekordi pre početka SP 2013. godine[uredi | uredi izvor]

Spisak rekorda u ovoj disciplini pre početka svetskog prvenstva 2013. godine: [1].

Svetski rekord Aries Merit  SAD 12,80 Brisel, Belgija 7. septembar 2012
Rekord svetskih prvenstava Kolin Džekson  Ujedinjeno Kraljevstvo 12,91 Štutgart, Nemačka 20. avgust 1993.
Najbolji rezultat sezone Dejvid Oliver  SAD 13,03 Lozana, Švajcarska 4. jul 2013.
Afrički rekord Lehann Fourie  Južnoafrička Republika 13,24 Brisel, Belgija 7. septembar 2012.
Azijski rekord Lju Sjang  Kina 12,88 Lozana, Švajcarska 11. jul 2006.
Severnoamerički rekord Aries Merit  SAD 12,80 Brisel, Belgija 7 septembar 2012
Južnoamerički rekord Paulo Viljar  Kolumbija 13,29 Gvadalahara, Meksiko 26. jul 2006.
Evropski rekord Kolin Džekson  Ujedinjeno Kraljevstvo 12,91 Štutgart, Nemačka 20. avgust 1993.
Okeanijski rekord Kajli Vander Kulp  Australija 13,29 Geteborg, Švedska 11 avgust 1995.

Novi rekordi posle završetka Svetskog prvenstva 2013.[uredi | uredi izvor]

Najbolji rezultat sezone Dejvid Oliver,  SAD 13,00 Moskva, Rusija 12. avgust 2013.

Najbolji rezultati u 2013. godini[uredi | uredi izvor]

Deset najbržih atletičara 2013. godine je pre početka svetskog prvenstva (10. avgusta 2013) zauzimalo sledeći plasman.[2]

1 Dejvid Oliver  SAD 13,03 Lozana 4. jul 2013
2 Hansl Parčment  Jamajka 13,05 Judžin 1. jun 2013
3 Orlando Ortega  Kuba 13,08 Judžin 1. jun 2013
3 Rajan Vilson  SAD 13,08 De Mojn 23. jun 2013
5 Arijes Merit  SAD 13,09 Pariz 6. jul 2013
6 Paskal Martino-Lagard  Francuska 13,12 Pariz 6. jul 2013
7 Rajan Bretvajt  Barbados 13,14 Pariz 6. jul 2013
7 Endru Rajli  Jamajka 13,14 Pariz 6. jul 2013
9 Dajron Robles  Kuba 13,18 Sotevilj-le-ruan 8. jul 2013
10 Mikel Tomas  Trinidad i Tobago 13,19 Montverdi 8. jun 2013
10 Sergej Šubenkov  Rusija 13,19 Moskva 24. jul 2013

Takmičari čija su imena podebljana učestvovali su na SP.

Kvalifikacione norme[uredi | uredi izvor]

A norma B norma
13,40 13,50

Satnica[uredi | uredi izvor]

Datum Vreme Kolo
11. avgust 2013 9:40 Kvalifikacije
12. avgust 2013 19:05 Polufinale
12. avgust 2013 21:30 Finale

Vremena su data prema lokalnom vremenu UTC+4.

Rezultati[uredi | uredi izvor]

Legenda: KV Kvalifikovani po plasmanu kv Kvalifikovani po rezultatu NR Nacionalni rekord LR Lični rekord LRS Lični rekord sezone

Kvalifikacije[uredi | uredi izvor]

U kvalifikacijama 34 takmičara je podeljeno u 4 grupe, a u polufinale ušle su po tri prvoplasirana iz svake grupe (KV) i četiri prema postignutom rezultatu (kv).[3],[4].

Vetar: Grupa 1: +0.5 m/s, Grupa 2: -0.3 m/s, Grupa 3: +0.5 m/s, Grupa 4: -0.6 m/s

Pozicija Grupa Staza Ime Zemlja Vreme Napomena
1 4 5 Dejvid Oliver Sjedinjene Američke Države SAD 13,05 KV
2 4 2 Sergej Šubenkov Rusija Rusija 13,16 KV, LRS
3 4 6 Endru Rajli Jamajka Jamajka 13,27 KV
4 3 3 Arijes Merit Sjedinjene Američke Države SAD 13,32 KV
5 1 3 Džejson Ričardson Sjedinjene Američke Države SAD 13,33 KV
5 3 8 Tomas Martino-Lagard Francuska Francuska 13,33 KV
7 3 6 Balaš Baji Mađarska Mađarska 13,36 KV, LR
8 2 8 Rajan Vilson Sjedinjene Američke Države SAD 13,37 KV
9 1 8 Konstantin Šabanov Rusija Rusija 13,38 KV, LRS
9 2 6 Wayne Davis II Trinidad i Tobago Trinidad i Tobago 13,38 KV, LRS
11 1 7 Rajan Bretvajt Barbados Barbados 13,40 KV
12 1 2 Mikel Tomas Trinidad i Tobago Trinidad i Tobago 13,41 kv
13 1 4 Hansl Parčment Jamajka Jamajka 13,43 kv
14 4 3 Artur Noga Poljska Poljska 13,44 kv
15 3 7 Gregor Sedok Holandija Holandija 13,50 kv, LRS
16 2 9 Vilijam Šerman Ujedinjeno Kraljevstvo Ujedinjeno Kraljevstvo 13,51 KV
17 1 1 Martin Mazác Češka Češka 13,52
17 1 5 Edi Lovet Američka Devičanska Ostrva Američka Devičanska Ostrva 13,52
19 4 4 Kostadinos Duvalidis Grčka Grčka 13,55
20 4 1 Ignacio Morales Kuba Kuba 13,59
21 2 3 Xie Wenjun Kina Kina 13,59
22 2 2 Paskal Martino-Lagard Francuska Francuska 13,63
23 2 7 Filip Nosmi Švedska Švedska 13,66
24 3 5 Erik Balnuvajt Njemačka Nemačka 13,68
25 3 4 Orlando Ortega Kuba Kuba 13,69
26 4 9 Gregmar Svift Barbados Barbados 13,79
27 1 9 Jiang Fan Kina Kina 13,87
28 2 5 Jorge McFarlane Peru Peru 13,93
29 4 7 Rayzam Shah Wan Sofian Malezija Malezija 14,45
30 3 9 Otman Hađ Lazib Alžir Alžir 14,51
31 4 8 Lac Jamras Rittidet Tajland Tajland 14,71
32 1 6 Jiong Đim Faj Makao Makao 15,10
33 2 4 Xaysa Anousone Laos Laos 16,21 LRS
3 2 Dwight Thomas Jamajka Jamajka NS

Polufinale[uredi | uredi izvor]

U finale su se kvalifikovala po tri prvoplasirana iz dve polufinalne grupe (KV) i dva prema postignutom rezultatu (kv).[5],[6].

Vetar: Grupa 1: −0.3 m/s, Grupa 2: −0.3 m/s.

Pozicija Grupa Staza Ime Zemlja Vreme Napomena
1 2 7 Sergej Šubenkov Rusija Rusija 13,17 KV
2 2 4 Dejvid Oliver Sjedinjene Američke Države SAD 13,18 KV
3 2 6 Rajan Vilson Sjedinjene Američke Države SAD 13,20 KV
4 2 9 Endru Rajli Jamajka Jamajka 13,30 kv
5 1 5 Džejson Ričardson Sjedinjene Američke Države SAD 13,34 KV
5 2 8 Vilijam Šerman Ujedinjeno Kraljevstvo Ujedinjeno Kraljevstvo 13,34 kv
7 2 2 Artur Noga Poljska Poljska 13,35
8 1 6 Tomas Martino-Lagard Francuska Francuska 13,39 KV
9 1 7 Arijes Merit Sjedinjene Američke Države SAD 13,44 KV
10 1 3 Mikel Tomas Trinidad i Tobago Trinidad i Tobago 13,46
11 2 5 Wayne Davis II Trinidad i Tobago Trinidad i Tobago 13,47
12 1 9 Balaš Baji Mađarska Mađarska 13,49
13 2 3 Gregor Sedok Holandija Holandija 13,54
14 1 8 Rajan Bretvajt Barbados Barbados 13,64
1 2 Hansl Parčment Jamajka Jamajka NZ
1 4 Konstantin Šabanov Rusija Rusija NZ

Finale[uredi | uredi izvor]

Finale je održanu u 21:30[7]

Plasman Atletičar Država Vreme Beleške
Dejvid Oliver Sjedinjene Američke Države SAD 13,00 SRS
Rajan Vilson Sjedinjene Američke Države SAD 13,13
Sergej Šubenkov Rusija Rusija 13,24
4 Džejson Ričardson Sjedinjene Američke Države SAD 13,27
5 Vilijam Šerman Ujedinjeno Kraljevstvo Ujedinjeno Kraljevstvo 13,30
6 Arijes Merit Sjedinjene Američke Države SAD 13,31
7 Tomas Martino-Lagard Francuska Francuska 13,42
8 Endru Rajli Jamajka Jamajka 13,51

Izvori[uredi | uredi izvor]

  1. ^ Rekordi trke na 110 m sa preponama za muškarce na sajtu IAAF Preuzeto 03.09.2013
  2. ^ Svetska rang lista sprintera na 110 metara 2013 sajt IAAF Preuzeto 04.09.2013
  3. ^ Rezultati kvalifikacija po grupama na sajtu IAAF Preuzeto 03. 09. 2013
  4. ^ Zbirni rezultati kvalifikacija na sajtu IAAF Preuzeto 03. 09. 2013
  5. ^ Rezultati polufinala po grupama na sajtu IAAF Preuzeto 03.09.2013
  6. ^ Zbirni rezultati polufinala na sajtu IAAF Preuzeto 03.09.2013
  7. ^ Rezultati finala na sajtu IAAF Preuzeto 05.09.2013

±== Spoljašnje veze ==

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Светско_првенство_у_атлетици_на_отвореном_2013_—_110_метара_препоне_за_мушкарце&oldid=27751677”