Слепић
Slepić | |
---|---|
Naučna klasifikacija | |
Domen: | Eukaryota |
Carstvo: | Animalia |
Tip: | Chordata |
Klasa: | Reptilia |
Red: | Squamata |
Porodica: | Anguidae |
Rod: | Anguis |
Vrsta: | A. fragilis
|
Binomno ime | |
Anguis fragilis |
Slepić je beznogi gušter iz porodice Anguidae.
Izgled
[uredi | uredi izvor]Odrastao primerak je dug oko 30 do 50 cm, od čega na rep otpada više od polovine dužine tela, gladak je i sjajan, sivkaste do bakarne boje, ali boja varira u toku razvića. Gornja strana tela mu je olovnosiva ili sivomrka i ima po jednu tamnu prugu sa strane. Krljušti potpuno glatke, ne obrazuju poprečne nizove. Bubna opna ne postoji.[1]
Ime
[uredi | uredi izvor]Naziv je dobio po tome što kada je ubijen očni kapci mu se sklope. U narodu su poznati i drugi nazivi za slepića: šljepak (od slijepić → slijepak → sljepak → šljepak), sljepić, užak, gladiš (u Crnoj Gori) i guž.
Način života i ishrana
[uredi | uredi izvor]Sunča se u proleće i jesen, a ostatak godine se tokom dana ili ukopava ili krije ispod klada i kamenja. Hrani se nakon zalaska Sunca ili posle kiše kada lovi sitne životinje kao što su puževi golaći.[2] Od insekata lovi skakavce, a hoće da napada i mlade zmije.[3]
Uznemiren, sporo se sklanja, pošto koštane ploče u koži smanjuju pokretljivost i savitljivost tela.[1] Napadnut može da odbaci rep[2], ali se nov ne formira.[1]
Slepići su dugovečne životinje. Jedan primerak koji je odgajen u zoološkom muzeju u Kopenhagenu je živeo 54 godine.[2]
Razmnožavanje
[uredi | uredi izvor]Krajem avgusta ili početkom septembra ženka snese 6-25 jaja sa kožastom, tankom i prozirnom opnom iz kojih odmah izmile mladunci.[3]
Stanište
[uredi | uredi izvor]Naseljava svetle šume, travnate površine i pustare. Posebno voli staništa koja su vlažnija.[1]
Rasprostranjenost (areal)
[uredi | uredi izvor]Naseljava Evropu, jugozapadnu Aziju i severnu Afriku.[2]
Galerija
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]