Spasoje Mičić
spasoje mičić | |||
---|---|---|---|
Lični podaci | |||
Datum rođenja | 27. maj 1921. | ||
Mesto rođenja | Travnik, Kraljevina SHS | ||
Datum smrti | 2. april 1985.63 god.) ( | ||
Mesto smrti | Beograd, SR Srbija, SFR Jugoslavija | ||
Profesija | vojno lice | ||
Porodica | |||
Supružnik | Danica Mičić | ||
Delovanje | |||
Član KPJ od | 1942. | ||
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||
Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija 1941 — 1968. | ||
Čin | general-major | ||
Heroj | |||
Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | ||
Odlikovanja |
|
Spasoje Mičić (Travnik, 27. maj 1921 — Beograd, 2. april 1985) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, general-major JNA i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rodio se u Travniku, 27. maja 1921. godine. Osnovnu školu je završio u Travniku, a Zanatsku školu u Sarajevu 1941. godine i zaposlio se kao železničar u radionici u Sarajevu. Nakon kapitulacije u Aprilskom ratu, jedno vreme je radio kao bravar u Sarajevu, a zatim je u Kraljevu radio u železničkoj radionici. Sredinom septembra je stupio u Kraljevački NOP odred. Četnici su ga zarobili, ali je uspeo da pobegne.[1]
Prešao je u Romanijski partizanski odred krajem godine, a 13. marta 1942. godine ušao je u sastav udarne čete NOP odreda „Zvijezda”. Od najboljih boraca ova dva odreda formiran je 1. istočno−bosanski udarni bataljon. Od 15. maja 1942. godine bio je desetar, a u junu 1942. godine primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Petnaestog jula je postavljen za političkog komesara 1. bataljona 6. proleterske brigade. Istakao se u napadu četničkih snaga na 1. bataljon na Brežićima i u borbi protiv ustaša na Konjuhu. Istakao se i u nekoliko borbi protiv Nemaca, naročito u borbi na drumu Han Pijesak–Vlasenica. Kasnije će biti postavljen za zamenika komandanta 2. bataljona 20. romanijske brigade, a u septembru 1944. godine zamenik komandanta u birčanskoj NOU brigadi. Kasnije će postati komandant 16. brigade 27. NOU divizije. Za vreme rata je ranjavan 5 puta.[1]
Posle rata je vršio odgovorne dužnosti u Jugoslovenskoj narodnoj armiji (JNA). Završio je Višu vojnu akademiju 1953. godine i Ratnu školu JNA 1963. godine. Preveden je u čin general−majora 1968. godine i iste godine demobilisan.
Preminuo je u Beogradu, 2. aprila 1985. godine i sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju.[1]
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, odlikovan je Ordenom narodnog heroja.[1]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g Narodni heroji Jugoslavije 1982, str. 533.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
- Rođeni 1921.
- Umrli 1985.
- Travničani
- Komunisti Bosne i Hercegovine
- Jugoslovenski partizani
- Borci Šeste proleterske brigade
- Politički komesari NOVJ
- Omladina u Narodnooslobodilačkoj borbi
- General-majori JNA
- Diplomci Više vojne akademije JNA
- Narodni heroji - M
- Nosioci Partizanske spomenice 1941.
- Sahranjeni u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu