Pređi na sadržaj

Spomenik ruske slave

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Spomenik ruske slave
Opšte informacije
MestoBeograd
OpštinaPalilula
Vrsta spomenikaspomenik
Vreme nastanka24. maj 1935.

Spomenik ruske slave se nalazi na ruskom Nekropolju u okviru Novog groblja u Beogradu i predstavlja prvi memorijal podignut imperatoru sveruskom Nikolaju II Aleksandroviču Romanovu i ruskim vojnicima iz Prvog svetskog rata.[1]

Istorijat

[uredi | uredi izvor]
Spomenik ruske slave - detalj

Inicijativa za podizanje spomenika potekla je od pukovnika Mihaila Fjodoroviča Skorodumova, pripadnika Lejb-gardijskog pavlovskog puka. Osim samog značaja izgradnje ovakvog memorijala, on je trebalo da potpomogne jačanje određene frakcije unutar ruske emigracije koja je bila podeljena unutrašnjim sukobima nakon što veliki knez Kiril Vladimirovič prihvatio titulu imperatora i dužnost starešine Ruskog imperatorskog doma u izgnanstvu. Na drugoj strani, general Petar Nikolajevič Vrangel je zagovarao stav da se o obliku vladavine treba odlučivati posle rušenja boljševizma, čime je otvorio sukob sa monarhistima-legitimistima.

Zamisao pukovnika Skorodumova bila je da kroz organizaciju prenosa posmrtnih ostataka ruskih vojnika sa Solunskog fronta i odavanje pošte imperatoru Nikolaju II, može postići konsenzus među emigrantima.

Patrijarh srpski Varnava i mitropolit Antonije Hrapovicki, prvojerarh Ruske pravoslavne zagranične crkve, odmah su dali blagoslov za podizanje spomenika ruske slave, pa je formiran i Upravni odbor za izgradnju. Beogradska opština je 13. aprila 1934. godine za potrebe spomenika besplatno ustupila zemljište u okviru kompleksa Novog groblja. Spomenik sa spomen-kosturnicom je delo arhitekte Romana Verhovskog.

Kamen-temeljac je položen 19. jula 1934. godine, uz prisustvo kapetana Nikole Pavlića kao ličnog izaslanika kralja Aleksandra I Karađorđevića, koji je donirao 5.000 dinara za izgradnju. Spomenik je zajedno sa Iverskom kapelom svečano otkriven 24. maja 1935. godine, a osveštani su 12. januara 1936. godine.[2]

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Spomenik ruske slave od Soluna do Beograda”. Politika. 21. 11. 2016. 
  2. ^ M. F. Skorodumov, Šta treba da zna, svaki Sloven, a naročito slovenski političar, Beograd, 1939.