Tatamkulu Afrika
| Tatamkulu Afrika | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Puno ime | Mohamed Fu'ad Nasif |
| Datum rođenja | 7. decembar 1920. |
| Mesto rođenja | Salum, Egipatski sultanat |
| Datum smrti | 23. decembar 2002. (82 god.) |
| Mesto smrti | Južna Afrika, Južna Afrika |
| Zanimanje | književnik, pesnik |
Ismail Jubert, poznatiji kao Tatamkulu Afrika (kos. Tatamkhulu Afrika — dosl. Deda Afrika; 7. decembar 1920 — 23. decembar 2002), bio je južnoafrički pesnik i pisac. Svoj prvi roman, Polomljena Zemlja, objavio je sa sedamnaest godina, ali je svoje ponovno objavljivanje čekao preko pedeset godina, kada je objavljen u kolekciji poznatoj pod nazivom Devet života.
Tatamkulu je za svoje stvaralaštvo osvojio veliki broj nagrada, uključujući zlatnu nagradu Molteno za svoju doprinos južnoafričkoj književnosti, a 1966. godine su njegova dela prevedena na francuski jezik. Njegova autobiografija, Mister Kameleon, objavljena je posthumno 2005. godine.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Tatamkulu Afrika je rođen 7. decembra 1920. godine kao Mohamed Fu'ad Nasif u Egiptu,[1] kao sin Egipćana i Turkinje, a u Južnoafričku Republiku je došao još kao malo dete. Oba roditelja su mu umrla od gripa, a on je usvojen od strane porodičnih prijatelja, i to pod imenom Džon Čarlton.[1]
Tokom Drugog svetskog rata se borio na Severnoafričkom frontu i bio je uhvaćen kod Tobruka, a njegova iskustva i događaji tokom ratnog zarobljeništva bila su kasnije opisana u njegovim delima. Nakon rata je napustio hraniteljsku porodicu i otputovao u Namibiju (koja je tada bila deo Jugozapadne Afrike), gde ga je usvojila afrikans porodica, davši mu treće zakonsko ime Jozua Jubert.[1]
Godine 1964, Jubert je prešao u islam i ponovo promenio ime, ovoga puta u Ismail Jubert.[1] Živeo je u Kejptaunskom Okrugu 6,[2] opštini sastavljenoj od stanovnika različitih rasa. Međutim, Okrug 6 je tokom 1960-ih proglašen kao područje „isključivo za belce”, tako da je opština uništena. Kao dete Egipćana i Turkinje, Afrika je mogao da bude klasifikovan kao belac, ali je to odbio iz principa. Jubert je osnovao grupu Al-Džihad kako bi se suprotstavio uništenju Okruga 6 i aparthejdu generalno, a kada je ona kasnije priključena Umhonto ve Sizveu, oružanom krilu Afričkog nacionalnog kongresa, Jubert je dobio nadimak Tatamkulu Afrika, koji je zadržao i koristio do kraja života.[1]
Godine 1987. je bio uhapšen zbog terorizma i bilo mu zabranjeno javno govorenje i pisanje na pet godina, ali je on ipak nastavio da piše pod imenom Tatamkulu Afrika. Bio je zatvoren na 11 godina, u istom zatvoru gde i Nelson Mandela, a na slobodu je izašao 1992. godine.
Tatamkulu Afrika je preminuo 23. decembra 2002. godine, ubrzo nakon svog 82. rođendana, usled povreda primljenih kada je dve nedelje pre toga bio pregažen kolima, a neposredno nakon objavljivanja svog poslednjeg romana, Gorki raj. Za sobom je ostavio veliki broj neobjavljenih dela, uključujući svoju autobiografiju, dva romana, četiri kratke priče, dve predstave i poeziju.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g d Afrika, Tatumkhulu (2003). Nightrider. Kwela/Snailpress. str. 7—9. ISBN 978-0-7957-0167-2.
- ^ „South African History Online”. Arhivirano iz originala 01. 05. 2015. g. Pristupljeno 5. 5. 2015.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Afrika, Tatumkhulu (2003). Nightrider. Kwela/Snailpress. str. 7—9. ISBN 978-0-7957-0167-2.
- Nothing's Changed, Brief biography (Powerpoint format)
- "Mother, Missus, Mate: Bisexuality in Tatamkhulu Afrika's Mr Chameleon and Bitter Eden," English in Africa 32,2:185-211. Cheryl Stobie, 1 October 2005, Rhodes University, Institute for the Study of English in Africa.
- „The Cape Tercentenary Foundation Medal”.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
