Teodorit Antiohijski
 | Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. Problem: članak je napisan hagiografskim stilom, a takođe je najverovatnije i istorijski neutemeljen. |
_-_%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BD%D0%B0_07081_%D0%A4%D0%B5%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D1%80%D0%B8%D1%82.png)
Sveti sveštenomučenik Teodorit je bio čuvar dragocenosti u crkvi koju je car Konstantin Veliki sagradio u Antiohiji.[1] Narod je nazvao ovu crkvu zlatna crkva zbog pozlate i spolja i iznutra i zbog mnogih sasuda u crkvi od zlata i srebra. I podari car velika imanja toj crkvi za izdržavanje bronih sveštenika. Kada Julijan Otpadnik poče carovati, iako beše kršten, odreče se Hrista i podiže gonjenje na hrišćane.[2] Njegov stric Julijan, dođe u Antiohiju i opljačka zlatnu crkvu, a Teodorita kao rizničara uze na sud i savetovaše ga da se odrekne Hrista. Ne samo da se Teodorit ne hte odreći Gospoda svoga, nego naruži cara Julijana što on otpade od vere prave i povrati se na idolopoklonstvo kao pas na bljuvotinu. Kad se sudija iz obesti pomokri u zlatnoj crkvi, proreče mu Teodorit užasnu smrt, koja ga uskoro i snađe. Teodorit je sekirom posečen za Hrista, a sudija Julijan oseti bolove u donjem telu od onoga časa kako se pomokrio u crkvi. I ceo donji deo tela razjeli su mu crvi, te umre najgroznijim mukama. Tako i Feliks, pomoćnik njegov, po proročanstvu Teodoritovu, skonča ubrzo dobivši odmah po posečenju Teodorit krvoliptanje na usta. Sveti Teodorit je obezglavljen 362. godine.
Srpska pravoslavna crkva slavi ga 8. marta po crkvenom, a 21. marta po gregorijanskom kalendaru.[3]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Sv. Teofilakt, episkop nikomidijski; Sv. sveštenomuč. Teodorit – Vaznesenjska crkva” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2024-01-25.
- ^ dusan. „Sveti sveštenomučenik Teodorit – EPARHIJA RAŠKO-PRIZRENSKA U EGZILU” (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-01-25.
- ^ „Na dan 21.3.: Sveti sveštenomučenik Teodorit.”. www.nadanasnjidan.net. Pristupljeno 2024-01-25.
Napomene[uredi | uredi izvor]
Napomena: Ovaj članak, ili jedan njegov deo, izvorno je preuzet iz Ohridskog prologa Nikolaja Velimirovića.