Tijana Maksimović (glumica, 1994)
Appearance
Tijana Maksimović | |
---|---|
Lični podaci | |
Puno ime | Tijana Maksimović |
Datum rođenja | 22. februar 1994. |
Mesto rođenja | Kraljevo, SR Jugoslavija |
Obrazovanje | Fakultet dramskih i filmskih umetnosti |
Univerzitet | Univerzitet Sinergija |
Zanimanje | glumica |
Rad | |
Aktivni period | 2010—danas |
Bitna uloga | Igra sudbine — Žaklina |
Veza do IMDb-a |
Tijana Maksimović (Kraljevo, 22. februar 1994) srpska je pozorišna i televizijska glumica.
Karijera
[uredi | uredi izvor]Glumom je počela da se bavi u detinjstvu pa je svoju prvu ulogu odigrala na sceni Kraljevačkog pozorišta.[1] Nešto kasnije se preselila u Beograd gde je do upisala na fakultet pohađala školu glume Nenada Nenadovića. Pre toga, a zatim i tokom studija, odigrala je nekoliko predstava.[2] Diplomirala je na Fakultetu dramskih i filmskih umetnosti Univerziteta Sinergija u klasi profesora Ivana Jevtovića i asistenta Mihaila Laptoševića.[3]
Po okončanju studija igrala je u nekoliko televizijskih projekata, a značajniji rast popularnosti donela joj je uloga Žakline Tankosić u seriji Igra sudbine na Prvoj srpskoj televiziji.[4]
Uloge
[uredi | uredi izvor]Pozorišne predstave
[uredi | uredi izvor]Predstava | Uloga | Tekst | Dramaturgija /adaptacija/ |
Režija | Pozorište | Premijera |
---|---|---|---|---|---|---|
Pazi vamo[a] | Fenserka 3[b] | Milan Marković | Bojana Lazić | Pozorište Boško Buha | 9. decembar 2010.[7] | |
Škola rokenrola[a] | Ana[v] | Milena Depolo | Slobodan Skerlić | 5. novembar 2011.[9] | ||
Opomena – deset godina posle Zorana Đinđića |
autorski projekat Branislava Lečića | Ustanova kulture Palilula[g] | 9. april 2013.[12][2] | |||
Crvenkapa | Mama | Aleksandar Popović | Ivan Jevtović Mihailo Laptošević |
Fakultet dramskih i filmskih umetnosti Univerziteta Sinergija |
17. jul 2016.[13] | |
U potpalublju | Vladimir Arsenijević | 2017.[3][14] | ||||
Proslava | Helga, majstor ceremonije i Helgeova službenica |
Tomas Vinterberg Mogens Rukov |
Bor Hansen | 1. jun 2017.[15][16] | ||
Kosa | Deni | Džejms Rado i Džerom Ragni | 30. maj 2018.[17][18] | |||
Ko je ugasio svetlo[d] | Dario Fo | Bogdan Živković | Akademija 28 | 4. decembar 2017.[21] | ||
Mila | Kosta Trifković | Tijana Maksimović | Dorćolsko narodno pozorište | 5. januar 2019.[3][22] |
Filmografija
[uredi | uredi izvor]God. | Naziv | Uloga |
---|---|---|
2014. | Mister Ignis[2] | |
2019. | Vojna akademija 5 | Medicinska sestra |
2020− | Igra sudbine | Žaklina Tankosić |
2020. | Jugoslovenka | Olga Romanov |
2020. | Državni službenik | Devojka horoskop |
2020. | Neki bolji ljudi | Una |
2021. | Kamiondžije d.o.o. | Medicinska sestra 2 |
2021. | Radio Mileva | Simona |
2021. | Urgentni centar | Silvana |
Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ a b Na veb-sajtu Muzeja pozorišne umetnosti, predstava je upisana u teatrografiji starije glumice sa istim imenom i prezimenom.[5]
- ^ Veći deo ansambla predstave činili su polaznici škola glume Nenada Nenadovića, Nenada Radovića i Bojana Lojkovića.[6]
- ^ U alternaciji sa Sofijom Petković.[8]
- ^ Predstava je premijerno izvedena u Centru Sava,[10] dok je kasnije bila na redovnom repertoaru UK Palilula.[11]
- ^ Predstava je dramatizovana po motivima dela Ne možemo i nećemo da platimo, a igrana je i na sceni KPGT-a.[19] Tijana Maksimović nije bila deo premijerne postavke, već se ansamblu priključila kasnije.[20]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Glumica Tijana Maksimović otkrila kako će se razvijati Žaklinicin i Pančetin odnos (VIDEO)”. 150 minuta. Prva srpska televizija. 20. 1. 2021. Arhivirano iz originala 25. 01. 2021. g. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ a b v „Tijana Maksimović”. Dani Danila Lazovića. Pristupljeno 15. 1. 2021.[mrtva veza]
- ^ a b v „Biografije predavača – Tijana Maksimović”. prvikoraci.com. Arhivirano iz originala 20. 01. 2021. g. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ Dimitrijević, Sanela (5. 11. 2020). „Oduvek je želela da se bavi glumom”. najmagazin.com. Pristupljeno 15. 1. 2021.
- ^ „Maksimović Bošnjak, Tijana”. Teatroslov. Muzej pozorišne umetnosti. Pristupljeno 15. 1. 2021.
- ^ „Premijera predstave "Pazi vamo"”. Glas javnosti. svevesti.com. 10. 12. 2010. Arhivirano iz originala 30. 12. 2010. g. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Pazi vamo – Boško Buha”. tiketklub.com. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Škola rokenrola”. Pozorište Boško Buha. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ Markovinović, Nina; Kerenac, Vesna (maj 2013). „Godišnjak pozorišta Srbije 2011/2012.” (PDF). Sterijino pozorje. str. 67—68. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Branislav Lečić: Premijera predstave “Opomena” u utorak u Sava centru”. Life Content. hellomagazin.rs. 5. 4. 2013. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Predstava “Opomena” glumca i reditelja Branislava Lečića”. wannabemagazine.com. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ Todorović-Radetić, Ana (10. 4. 2013). „Utisci sa predstave “Opomena – deset godina posle Zorana Đinđića””. prevodioci.co.rs. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „» Premijera predstave „Cvrenkapa”, Aleksandra Popovića u produkciji Dečjeg kulturnog centra Beograd na Belefu 2016.”. Dečji kulturni centar Beograd. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Pozorišna predstava "U potpalublju" pred novosadskom publikom”. Univerzitet Singidunum. Novi Sad. 10. 4. 2013. Pristupljeno 23. 1. 2021.[mrtva veza]
- ^ „Proslava (Festen)” (PDF). Pozorje mladih. 1. 6. 2017. str. 143. Arhivirano iz originala (PDF) 22. 02. 2020. g. Pristupljeno 23. 2. 2018.
- ^ „Proslava”. Studentski kulturni centar Beograd. 2018. Arhivirano iz originala 23. 2. 2020. g. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Kosa” (PDF). Pozorje mladih. 2018. str. 129. Arhivirano iz originala (PDF) 08. 10. 2018. g. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ Kulić, Milena (2. 7. 2018). „Pozorišno prizivanje sunca”. Sterijino pozorje. Fejsbuk. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Ko je ugasio svetlo”. hocupozoriste.rs. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Ko je ugasio svetlo?”. Akademija 28. Arhivirano iz originala 30. 08. 2019. g. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Ko je ugasio svetlo?”. lookerweekly.com. 1. 12. 2017. Pristupljeno 23. 1. 2021.
- ^ „Monodrama "Mila"- Kosta Trifkovic”. Fejsbuk. 5. 1. 2019. Pristupljeno 23. 1. 2021.