Hamid Kukić
Hamid Kukić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 1. jun 1893. |
| Mesto rođenja | Knežina, Bosna i Hercegovina |
| Datum smrti | sredina 26. januar 1967. (73 god.) |
| Mesto smrti | Sarajevo, FNRJ |
Hamid Kukić, (Knežina, 1. jun 1893. – Sarajevo, 26. januar 1967. ) bio je srpski i jugoslovenski publicista. borac
Biografija[uredi | uredi izvor]
U rodnom mjestu završio je osnovnu školu, a četiri razreda gimnazije u Sarajevu, gdje je upisao Trgovačku akademiju. Učlanio se u „Srpsko-hrvatsku nacionalističku omladinu“. Kao stipendista „Gajreta“ (1910–1913), Kukić je bio jedan od vođa Srba muslimana prije Prvog svjetskog rata i jedan od glavnih saradnika društva „Gajret” i istoimenog lista. Kao simpatizer Mlade Bosne, poslije Sarajevskog atentata uhapšen je i poslat u logor, a 1915. mobilisan u austrougarsku vojsku i upućen na front u Galiciju. Za to vrijeme sud u Travniku donio je odluku da mu se kao revolucionaru sudi poslije rata. U Galiciji se predao Rusima 1916. i u Odesi pristupio 1. srpskoj dobrovoljačkoj diviziji. Kao dobrovoljac otišao je 1917. na Solunski front. Poslije rata dvije godine je studirao u Parizu, u školi političkih nauka, takođe kao stipendista „Gajreta“. Vratio se u Sarajevo 1920. i postao sekretar „Gajreta“, a 1924-1927. te od 1931. do Aprilskog rata 1941. bio je urednik ovog lista. Na izborima za Ustavotvornu skupštinu 1920. bio je na listi Muslimanske težačke stranke. Uspjeha nije bilo, a stranka je uskoro nestala. Kao rezervni oficir borio se u Aprilskom ratu. Nijemci su ga ubrzo zarobili i odveli u njemačke logore, u kojima je bio do 1945. godine. Poslije rata nastavio je aktivnosti u „Gajretu“, koji je preimenovan u „Preporod“. Kad su sva nacionalna društva ukinuta (1949), postao je direktor Vakufske direkcije NRBiH. Bio je član Narodnog fronta i Opštinskog odbora SUBNOR-a u Sarajevu, poslanik Skupštine NRBiH i član Vrhovnog sabora, savjetnik Vrhovnog islamskog starješinstva i glavni i odgovorni urednik „Glasnika Vrhovnog islamskog starješinstva“ 1950–1954. i 1958–1960, kad je penzionisan. Odlikovan je Ordenom bratstva i jedinstva I reda (1960).[1]
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Enciklopedija Republike Srpske. 5, K-L. Banja Luka: Akademija nauka i umjetnosti Republike Srpske. 2023. str. 636. ISBN 978-99976-42-72-1.
