Pređi na sadržaj

Hematit

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Hematit je gvožđe oksid mineral, hemijska formula α-Fe2О3, najstabilniji je i najrasprostranjeniji od svih oksida gvožđa.

Ime hematit izvedeno je od grčke riječi „haima“ što znači krv, a odnosi se na crvenu boju ovog minerala. Hematit je glavni član hematitove grupe minerala koju čine četiri minerala identične kristalne strukture s opštom hemijskom formulom R2О3 gdje je Р = Al3+(korund), В3+(karelianit), Cr3+(eskolait) ili Fe3+.

Hematit iz SAD

Kristalna struktura

[uredi | uredi izvor]

Struktura hematita temelji se na heksagonskoj gustoj strukturi kiseonikovih anjona (O2-) s dvije trećine oktaedarskih šupljina popunjenih katjonima gvožđa (Fe3+). Hematit kristaliuje u heksagonskom kristalnom sistemu, prostorna grupa R3č s parametrima jedinične ćelije a = 5.03 Å, č = 13.74 Å.

Muzej Hercegovine,Trebinje

Fizička svojstva

[uredi | uredi izvor]

Boja mu zavisi o kristalnosti, a kreće se od crvene za fini prah do sive i crne za uzorke većih kristala. Tvrdoća Hematita je od 5 do 5,5 na Mohsovoj skali, a specifična težina varira od 4,9 do 5,3, zavisno o uzorku.

Hematit je slabo feromagnetičnan materijal na sobnoj temperaturi. Ispod temperature Morinovog prijelaza od 260 K magnetsko uređenje je antiferimagnetsko, a iznad Curieve temperature od 956 K postaje paramagnetsko. Tali se pri temperaturi od 1565 °C.

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Р. М. Цорнелл, У. Schwertmann, The Iron Oxides, Structure, Properties, Reactions, Occurrence and Uses, VCH Publ. Corp, D-69451 Weinheim, Njemačka, 1996.