Cvijetin Blagojević
| Cvijetin Blagojević | |||
|---|---|---|---|
| Lični podaci | |||
| Nadimak | Blagoje | ||
| Datum rođenja | 10. april 1955. | ||
| Mesto rođenja | Lopare, FNR Jugoslavija | ||
| Pozicija | vezni | ||
| Juniorska karijera | |||
| Sloboda Tuzla | |||
| Seniorska karijera* | |||
| Godine | Klub | Nast. | (Gol) |
| 1976–1978 1978–1983 1983–1984 1984–1985 1985–1986 1986–1987 |
Sloboda Tuzla Crvena zvezda Egaleo Vasalunds IF Maritimo Sloboda Tuzla |
34 107 7 23 4 |
(2) (8) (1) (2) (1) |
| Trenerska karijera | |||
2002–2003 2007 2016 |
Železnik Kozara Gradiška Radnički Obrenovac Crvena zvezda (omladinci) Radnički Pirot Radnik Surdulica Drina Zvornik | ||
| * Datum aktuelizovanja: 24. novembar 2018. | |||
Cvijetin Blagojević (Lopare, 10. april 1955) bivši je srpski i jugoslovenski fudbaler, nakon završetka igračke karijere postao je fudbalski trener.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Klupska karijera
[uredi | uredi izvor]Rođen je 10. aprila 1955. godine u majevičkom gradiću Lopare.[1] Kao dete je otišao da trenira fudbal u Slobodi iz Tuzle 1966. godine kod poznatog stručnjaka za mlađe selekcije Brace Bevande. Prošao je sve mlađe kategorije do prvog tima. Prvi profesionalni ugovor je potpisao 1974. godine, a u Prvoj ligi Jugoslavije debitovao na stadionu Maksimir 1976. godine.[2] Bila je to generacija Slobode sa Dževadom Šećerbegovićem, Safetom Sarajlićem i Džemalom Mujezinovićem. Igrao je dobro nekih godinu i po dana i bio standardni prvotimac Slobode.
Njegove igre primetili su čelnici Crvene zvezde, ali ubrzo je za njega bio zainteresovan i Partizan. Odlučio je 1978. godine da pređe u Crvenu zvezdu iako su mu iz Partizana nudili duplo više novca.[2] Debitovao je za Zvezdu protiv Budućnosti iz Titograda.[3] Već u prvoj sezoni Zvezda je igrala finale Kupa UEFA sa Borusijom iz Menhengladbaha, a Blagojević je proglašen za četvrtog najboljeg igrača u Evropi. Njegovi golovi protiv Arsenala (1:0) u Beogradu i Sportinga u Hihonu (1:0) doneli su važne pobede „crveno-belima”,[4] a Blagojević je protiv tima iz Londona centrirao Dušanu Saviću za pogodak na Hajberiju koji je doneo Zvezdi plasman u četvrtfinale Kupa UEFA, a kasnije su stigli i do finala.[5]
Titula u prvenstvu je stigla na kraju sezone 1979/1980, bio je standardni član prve postave sa 31 odigranom utakmicom uz dva postignuta gola. Iste sezone Blagojević je postigao antologijski pogodak u Kupu UEFA gotovo sa centra terena protiv Karl Cajs Jene u pobedi na gostovanju od 3:2 u revanšu drugog kola.[6] Igrao je na svih šest mečeva u ovom takmičenju, a „crveno-beli” su zaustavljeni u osmini finala protiv minhenskog Bajerna (0:2 i 3:2).[7] Naredne sezone je u odbrani šampionske titule zabeležio 16 mečeva u jesenjem delu prvenstva. U osvajanju Kupa Jugoslavije 1982. godine odigrao je jedan meč, ali te sezone nije bio standardan u ekipi. Sledeće sezone je dostigao bolju formu i odigrao 20 prvenstvenih utakmica uz jedan postignut gol. Zabeležio je i tri meča u jesenjem delu prvenstva 1983/84, pa se vodi i kao član tima koji je osvojio titulu u toj sezoni.[8]
Sa manje uspeha fudbalsku karijeru je nastavio u grčkom Egaleu. Igrao je još za švedski Vasalunds (1984/85), portugalski Maritimo (1985/86) i za Slobodu iz Tuzle (1986/87), gde je i završio igračku karijeru.[9][10]
Poziv u reprezentaciju
[uredi | uredi izvor]Godine 1978, bio je pozvan u reprezentaciju Jugoslavije kada je bio selektor Ante Mladinić. Nije odigrao nijedan zvaničan meč, iako je trebalo da igra ipak nije dobio priliku, tada su umesto njega igrali Janković i Momčilo Vukotić.[1]
Trener
[uredi | uredi izvor]Prva ekipa koju je vodio sa klupe u Švedskoj bio je nižerazredni klub „Šumarice” u kom su igrali jugoslovenski iseljenici i dovodi ih od Pete lige do Druge lige. Drugi tim je isto bio jugoslovenski, zvao se „Plavi tim”, kojeg je iz četvrtog ranga takmičenja uveo u Treću ligu.[11]
Kao trener vodio je klubove iz Republike Srpske, među kojima je bila i Kozara iz Gradiške sa kojom se plasirao u Premijer ligu BiH. Bio je šef stručnog štaba u Radničkom iz Obrenovca i u Železniku, kao i u Radniku iz Surdulice.[12] Jedno vreme je proveo kao trener u Omladinskoj školi Crvene zvezde, gde je predvodio talentovanu generaciju igrača rođenih 1995. godine.[13]
Godine 2016. bio je prvi trener ekipe Drine iz Zvornika u Premijer ligi BiH, na kraju sezone je dobio otkaz.[14] Nakon toga radi kao skaut za Crvenu zvezdu.[15]
Uspesi
[uredi | uredi izvor]- Crvena zvezda
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Cvijetin Blagojević: Krađa me i danas proganja”. Večernje novosti. 18. 12. 2016. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ a b „Cvijetin Blagojević, nekadašnji fudbaler Crvene zvezde”. Glas Srpske. 27. 01. 2016. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Na današnji dan: Rođen Cvijetin Blagojević”. mojacrvenazvezda.net. 27. 01. 2016. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Godišnjica Zvezdinog učešća u finalu Kupa UEFA 1979”. czbgtv.com. 25. 05. 2015. Arhivirano iz originala 24. 11. 2018. g. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Blagojeva anegdota sa Hajberija...”. RTV BN. 17. 10. 2017. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Blagojević zabija sa pola terena Karl Cajsu (1979)”. youtube. 18. 02. 2018. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Dan kada je 95.000 ljudi gledalo prvu pobedu Zvezde nad Bajernom”. telegraf.rs. 12. 12. 2014. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Almanah YU-fudbala (1983-84)”. strategija.org. 24. 11. 2018. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Player profile Cvijetin Blagojevic”. worldfootball.net. 24. 11. 2018. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Cvijetin Blagojević profile”. foradejogo.net. 24. 11. 2018. Arhivirano iz originala 24. 11. 2018. g. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Cvele, Cvele, pjevala je Marakana”. zvornikdanas.com. 27. 01. 2016. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Blagojević se seća duela Zvezde i Arsenala: Bili smo preteča „tika take””. Sportski žurnal. 17. 10. 2017. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Zvezdin povratak u budućnost!”. mondo.rs. 08. 06. 2011. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Trener koji je iznenadio Slobodu Cvijetin Blagojević dobio otkaz u Drini”. klix. 16. 05. 2016. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „Cvijetin Blagojević iz Beograda za "Avaz": Prosinečki radi odličan posao”. avaz. 25. 10. 2018. Pristupljeno 24. 11. 2018.
- ^ „„Legende Marakane“ Cvijetin Blagojević”. crvenazvezdafk.com. 05. 01. 2018. Pristupljeno 24. 11. 2018.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]
